Οι
πάντες το έχουν από καιρό αντιληφθεί και αναρωτιούνται, γιατί η Νέα
Δημοκρατία δεν κάνει ισχυρή αντιπολίτευση; Γιατί δεν προστατεύει το λαό
από τη λαίλαπα του ΠΑΣΟΚ; Αντίθετα παρατηρούνται συνεχώς περιπτώσεις,
μέσα κι έξω από τη Βουλή, όπου η Νέα Δημοκρατία, είτε βοηθά το ΠΑΣΟΚ
ψηφίζοντας νομοσχέδια που εκείνο εισάγει, είτε ασκεί αντιπολίτευση με
ανακοινώσεις χάδια, χωρίς να δεσμεύεται για τίποτα, αντιθέτως δηλώνει
συνεχώς ότι θα σεβαστεί τις υπογραφές και τους νόμους του ΠΑΣΟΚ.Αν συζητήσει λοιπόν κάποιος με στελέχη της ΝΔ, θα συνειδητοποιήσει αμέσως ότι η ΝΔ δεν κάνει ισχυρή αντιπολίτευση, για τους εξής λόγους:….
1) Γιατί σε καμία περίπτωση δεν θέλει να αναλάβει τώρα την εξουσία.
Δεν έχει ουσιαστική πρόταση εξουσίας, ας μην κοροϊδευόμαστε. Γνωρίζει πολύ καλά πως αν αναλάβει τώρα την εξουσία, θα συντριβεί μόλις σε λίγους μήνες. Η «επαναδιαπραγμάτευση» είναι ένα σύνθημα κενό, που αφενός δεν εξαρτάται από την ίδια, αφετέρου όσο περνάει ο καιρός και το ΠΑΣΟΚ, μας βάζει όλο και πιο βαθιά στην υποτέλεια και στην εξάρτηση, η «επαναδιαπραγμάτευση» δεν θα ωφελήσει αργότερα σε τίποτα.
2) Φοβάται μήπως συσπειρώσει τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ.
Προσπαθεί να αποφύγει με κάθε τρόπο την μετωπική σύγκρουση με το ΠΑΣΟΚ, γιατί γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο θα συσπείρωνε τους οπαδούς του ΠΑΣΟΚ. Αφήνει λοιπόν το ΠΑΣΟΚ να καταρρεύσει από μόνο του στα μάτια των οπαδών του. Είναι η θεωρία του «ώριμου φρούτου».
3) Ο κακός δαίμονας της ΝΔ ήταν πάντα δύο πράγματα. Το ισχυρό κρατικοδίαιτο καθεστώς του ΠΑΣΟΚ και τα ισχυρά συνδικάτα του.
Τα στελέχη της ΝΔ γνωρίζουν πως αν αναλάβουν τώρα την εξουσία, δεν θα μπορέσουν (όπως οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη και Καραμανλή) να πειράξουν τίποτα από τα δύο. Επομένως αφήνουν το ΠΑΣΟΚ να διαλύσει μόνο του τον εαυτό του, ώστε να κυβερνήσουν μετά με σχετική ευκολία και
4) Η ΝΔ είναι ένα συστημικό κόμμα.
Ως τέτοιο, πρώτο στόχο βάζει την πολιτική της επιβίωση και αυτό θα το επιτύχει μόνο αν διατηρηθεί το ισχύον πολιτικό σύστημα. Για το λόγο αυτό ασκεί εξ «απαλών ονύχων» αντιπολίτευση, τέτοια που δεν υπερβαίνει τα «εσκαμμένα», τέτοια που δεν αγγίζει το ίδιο το κλαδί πάνω στο οποίο κάθεται.
Εμείς όμως λέμε. Καλά όλα αυτά και από μικροπολιτικής τακτικής ορθά, αλλά εδώ δεν έχουμε σχετικά ανώδυνες κοινωνικοπολιτικές συνθήκες. Εδώ έχουμε, εν έτει 2011, μια πατρίδα που ξεπουλιέται και έναν λαό που εξαθλιώνεται και αφανίζεται. Εδώ έχουμε ένα ΠΑΣΟΚ που από τη δίψα του για εξουσία, τυφλωμένο, όχι μόνο δεν μειώνει το κρατικοδίαιτο καθεστώς του, όπως αναμένει η ΝΔ, τουναντίον το αυξάνει, μετακυλίοντας με την βία το κόστος του καθεστώτος στον λαό.
Θα πρέπει λοιπόν ο Αντώνης Σαμαράς και η ΝΔ να προσέξουν ώστε να μην υπερβούν το «σημείο χωρίς επιστροφή». Βλέπουν ότι δημοσκοπικά δεν ξεκολλάνε από το 20%. Αν συνεχίσουν έτσι, ίσως και αυτό το ποσοστό, κάποια στιγμή να αρχίσει να κάμπτεται. Ακόμα και αυτοί που τώρα τους πιστεύουν, θα τους γυρίσουν σύντομα την πλάτη.
Χρειάζεται πλέον κάτι παραπάνω.
Χρειάζεται υπέρβαση του ίδιου του πολιτικού συστήματος. Υπέρβαση του ίδιου του παλαιοκομματικού εαυτού της.
