Και βέβαια, όπου προκύπτει πρόβλημα, θα πέφτει και το σχετικό πρόστιμο… Μπορεί να φαίνεται μακρινό, αλλά αυτό θα είναι το μέλλον. Ένας Μεγάλος Αδελφός που θα καταγράφει ότι κάνουμε.
Τη μέθοδο την έχει εξηγήσει ο Βενιζέλος από τα τέλη του 2011, όταν οι περισσότεροι δεν έδιναν προσοχή. Δίνοντας εξηγήσεις και ερμηνείες για το φορολογικό σύστημα που διαμορφώνεται και θα ισχύσει από τους επόμενος μήνες ήταν σαφής: «Το ετήσιο οικογενειακό εισόδημα ή καταναλώνεται ή αποταμιεύεται». Ήτοι, δεν κρύβεται. Και πολύ σωστά. Προκειμένου να παταχθεί η μάστιγα της φοροδιαφυγής, ΟΛΕΣ οι δαπάνες θα πρέπει να καταγράφονται και να τεκμηριώνονται.
Και έτσι θα λειτουργούν και τα αντικειμενικά κριτήρια. Δηλαδή: έβγαλες το τάδε ποσό, ξόδεψες το δείνα ποσό, και αφού σου περίσσεψε και κάτι, το αποταμιεύεις. Το ερώτημα βέβαια είναι πώς να αποταμιεύσεις στην Ελλάδα, αφού οι φόροι που θα παίρνουν το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος, είτε πρόκειται για φτωχούς, είτε για πλούσιους.
Η παράλειψη ήταν σκόπιμη (για την ακρίβεια ο υπουργός αναφέρθηκε σε «εισόδημα που τυχόν αποταμιεύεται»), για να μπούμε στο ζουμί των ρυθμίσεων. Λέει ο υπουργός ότι αφού «ότι περισσέψει» πάει στην αποταμίευση, πείτε μας Έλληνες τι καταθέσεις έχετε (μαζί με σπίτια, μετοχές κλπ.) για να δούμε αν αυτά δικαιολογούνται. Και πολύ σωστά ως εδώ. Στο σημείο αυτό, όμως υπάρχει μία περίεργη «πόρτα»:
Με τη δήλωση των αποταμιεύσεων ως μέρος του εισοδήματος, το δημόσιο μπαίνει στον πειρασμό να εκλάβει και το σύνολο των καταθέσεων ως εισόδημα. Είναι κάτι που υπάρχει εδώ και καιρό στη σκέψη των παραγόντων του υπουργείου Οικονομικών.
Τι μπορεί να κάνει; Με δεδομένο ότι οι καταθέσεις των περισσοτέρων προέρχονται από περιουσίες και αποταμιεύσεις δεκαετιών που δεν μπορούν να αποτιμηθούν, θεωρητικά δεν μπορεί να κάνει τίποτα.
Ποιος είναι όμως βέβαιος, ότι για κάποιους που δεν «δικαιολογούν» μεγάλες καταθέσεις, δεν θα ζητηθεί η φορολόγηση των καταθέσεων με τη μέθοδο του κεφαλαίου; Και ποιος είναι βέβαιος για το τι θα γίνει σε περίπτωση που υπάρχουν αρνητικές εξελίξεις για τη χώρα;
Εδώ λοιπόν έρχεται ο μεγάλος αδελφός του ηλεκτρονικού Πόθεν Έσχες. Που πρακτικά θα μαζέψει όχι μόνο ότι δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, αλλά και ότι μπορεί να… κουνηθεί. Το πρώτο παράδειγμα ήρθε πριν μερικές ημέρες με τη δέσμευση λογαριασμού μόλις 10 ευρώ, ενός φορολογούμενου που είχε χρέη προς το δημόσιο. Επομένως, είναι προφανές και από το που θα αντληθούν τα χρήματα που θα λείψουν, όταν η ισχνή ανάπτυξη δεν θα μπορέσει να καλύψει τα όσα έχουμε υποσχεθεί στους δανειστές μας.
Και ω τι σύμπτωση! Μετά το «κούρεμα» οι εναπομείνασες καταθέσεις των Ελλήνων, στα 175 δις. ευρώ συμπίπτουν με αυτά περίπου που χρωστάμε… Βλέπετε κάποιο καλύτερο ντιλ;
Αρίστος Οικονομίδης
http://www.moneypost.gr/
