Οι αγανακτισμενοι στις πλατειες αναλωνουν την ωρα τους σε συνεδριασεις,στα ιστολογια βριζομαστε ασυστολα και δεν προβλεπω να καλυτερευει,καθενας με το μακρυ του και το κοντο του,και εγω φυσικα με το δικο μου.
Αναλυσεις ακουσαμε πολλες,κοινη λογικη υπαρχει?
Ειχαμε ενα χρονο μνημονιο? Ναι
Πετυχε τιποτα η κυβερνηση παρα τα σκληρα μετρα? Οχι
Περιμενουμε να πετυχει αυτη την φορα? Οχι
Ειναι ικανοι για το ελαχιστο? Οχι
Θα ειναι τα τελευταια μετρα αυτα? Οχι
Οποια καταληξη και να εχει αυτη η Ιστορια το γεγονος ειναι οτι:
Η κυβερνηση δρα σαν πρακτορας ξενων ελιτιστων.
Δεν θα σταματησει μεχρι να μας καταστρεψει.
Η λεξη σωτηρια δεν περιλαμβανει τον λαο.
Μιλανε στο ονομα μιας δημοκρατιας ανυπαρκτης.
Τα επομενα μετρα θα ειναι χειροτερα απο τα νεα.
Καποια στιγμη οι αγανακτισμενοι πρεπει να ζητησουν και κατι ουσιαστικο.
Οι διαχειριστες μας θα ειναι πλεον υπαλληλοι των δανειστων μας.
Αναλυσεις και αλλες αναλυσεις,ζουμε σε μια πρωτογνωρη οικονομικη δικτατορια,ενας διαχειριστης απιστευτος κανει οτι μπορει για νας ισοπεδωσει,και εμεις μιλαμε για το ποιος φταιει και γιατι.
Η ευθυνη ειναι ολων μας,περισσοτερο εκεινων που κυβερνησαν,απο καθε κομμα,και των μικρων και αδυναμων κρικων των κομματιδιων.
Και την λυση πρεπει να την βρουμε ολοι μας,και ειδικα οταν βλεπουμε την πληρη ανικανοτητα τους να την βρουν εκεινοι.
