Παρασκευή 15 Ιουλίου 2011

Η χώρα χρειάζεται ηγέτες όχι… ικέτες

Παρά το γεγονός ότι δεν είναι τωρινό φαινόμενο αλλά εδώ και δύο χρόνια η Ελλάδα είναι ακυβέρνητη, τις τελευταίες ημέρες εμφανίζεται το απόλυτο μπάχαλο στη χώρα. Ακόμη και τους τελευταίους μήνες της προηγούμενης κυβέρνησης, όταν ο Κ. Καραμανλής αποφάσισε να εγκαταλείψει, τόσο χάλι δεν είχαμε δει. Στον ένα ή στον άλλο βαθμό η κυβέρνηση  Καραμανλή παρέδωσε…
συντεταγμένα σε σχέση με το σημερινό ανεκδιήγητο μπάχαλο
Απ’ όποια πλευρά κι αν το δεις, μια κυβέρνηση που πριν από 20 μόλις μήνες ήρθε στην εξουσία με 10 μονάδες διαφορά δε θα έπρεπε να εμφανίζει τέτοια εικόνα. Εκτός κι αν οι άνθρωποι δεν είναι ερασιτέχνες που κάνουν λάθη αλλά επαγγελματίες που έχουν ως στόχο να διαλύσουν τη χώρα.
Τα πάντα ξεκίνησαν από τότε που ο κ. Παπανδρέου πήγαινε στο εξωτερικό ως ικέτης κι όχι ως πραγματικός ηγέτης. Συνεχίστηκε με τον Τιτανικό του κ. Παπακωνσταντίνου, με το αποτυχημένο Μνημόνιο, με τα μέτρα που διέλυσαν τον κοινωνικό ιστό της χώρας και τελικά με όλα αυτά τα ανεύθυνα γεγονότα που έγιναν τις τελευταίες ημέρες.
Πουθενά δε λειτουργεί τίποτε σωστά αφού είτε κάθε υπουργός κάνει ότι θέλει είτε δεν κάνει απολύτως τίποτε παραδομένος στη μοίρα του που λέει ότι σε λίγο θα είναι παρελθόν.
Φανταστείτε ότι αυτή η κυβέρνηση είναι μόλις 20 ημερών και παρ’ όλα αυτά μοιάζει σα να έχει κυβερνήσει χρόνια.
Στο χώρο της υγείας υποτίθεται ότι γίνεται περιστολή δαπανών αλλά ούτε οι δαπάνες μειώνονται, ούτε τα νοσοκομεία λειτουργούν κανονικά.
Μόλις χθες μας είπαν ότι κάνουν το σταυρό τους κάθε 18 του μήνα στο ΙΚΑ διότι δεν ξέρουν αν θα έχουν να πληρώσουν τις συντάξεις στις 22 του μήνα.
Στο υπουργείο Οικονομικών μετρούν ευρώ – ευρώ τα έσοδα αλλά αυτά δεν αυξάνονται. Οι εφορίες κάνουν λευκή απεργία και δεν εισπράττουν δισεκατομμύρια ευρώ αλλά κανείς δε βρίσκεται να τους τραβήξει το αυτί.
Στην παιδεία, το μακρόπνοο όραμα της κ. Διαμαντοπούλου τινάζει στον αέρα τα πανεπιστήμια. Οχι γιατί αυτά δεν χρειάζονται αλλαγές εκ βάθρων, αλλά γιατί οι αλλαγές της κυβέρνησης είναι εμπαθείς και απαξιώνουν το ελληνικό πανεπιστήμιο.
Στο χώρο των επιχειρήσεων και του εμπορίου τα πάντα είναι διαλυμένα, παραδομένα στην απουσία ορθής αναπτυξιακής πολιτικής από την πλευρά της κυβέρνησης. Αρνητικό επακόλουθο τα λουκέτα και η ανεργία. Φανταστείτε ότι ακόμη και στα περίπτερα έχουν μπει 3.500 λουκέτα.
Στο δημόσιο τομέα δε λειτουργεί απολύτως τίποτε κι όλοι είναι παγωμένοι από τις περικοπές περί δικαίων κι αδίκων.
Και τέλος, στον γενικότερο χώρο της οικονομίας, τα λάθη διαδέχονται το ένα το άλλο. Δισεκατομμύρια ευρώ έχουν φύγει από τις ελληνικές τράπεζες για το εξωτερικό και για τα σεντούκια καθώς όλοι περιμένουν τη χρεοκοπία που προανήγγειλε η κυβέρνηση.
Και τι κάνει για όλα αυτά ο κ. Παπανδρέου και οι υπουργοί του. Απολύτως τίποτε. Όλοι μαζί, μοιραίοι κι άβουλοι περιμένουν ένα θαύμα. Δεν αγωνίζονται, δεν διαπραγματεύονται, δεν βάζουν στο τραπέζι τα όπλα τους, όποια κι αν είναι αυτά. Απλώνουν το χέρι και περιμένουν τη βοήθεια από τους ξένους. Είναι οι ίδιοι που έλεγαν ότι αν δεχθούμε το Μνημόνιο δε θα πτωχεύσει η χώρα. Είναι οι ίδιοι που εκβίαζαν λέγοντας ότι το Μεσοπρόθεσμο είναι η μόνη λύση καθώς η άλλη είναι η χρεοκοπία.
Οι άβουλοι αυτοί ικέτες συνεχίζουν να κυβερνούν τη χώρα στη λογική του “περάστε κόσμε” ανοίγοντας την πόρτα για το πλιάτσικο.
Κατώτεροι των περιστάσεων σε μια στιγμή που η Ελλάδα χρειαζόταν ηγέτες.



Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...