Ο ίδιος προτείνει ένα σχέδιο τριών βημάτων: η χώρα μας να αποκηρύξει όλο το χρέος της σε ευρώ, να υιοθετήσει το δολάριο ως νέο εθνικό νόμισμα και κατόπιν όλα τα κόμματα να συμφωνήσουν επάνω σε θέματα φορολογίας και διαφάνειας.
Σύμφωνα με τον αμερικανό οικονομολόγο, η Ελλάδα θα πρέπει να στραφεί προς το δολάριο ΗΠΑ ως νόμισμα της και να αποκηρύξει κάθε χρέος που είναι εκφρασμένο σε ευρώ. Όπως τονίζει, δεν εννοεί «κούρεμα» του χρέους αλλά να διαγραφεί το 100% του συνόλου του χρέους σε ευρώ.
Ο λόγος, εξηγεί, είναι ότι οι δανειστές γνώριζαν πολύ καλά ότι η Ελλάδα παραμένει μια αδύναμη οικονομία, και η υιοθέτηση του ευρώ δεν ενίσχυσε δια μαγείας τα θεμελιώδη οικονομικά της μεγέθη.
«Κανείς δεν έβαλε ένα πυροβόλο όπλο στο κεφάλι των δανειστών για να δώσουν στην Ελλάδα τόσο υψηλά χρηματικά ποσά σε χαμηλά επιτόκια. Ήταν τζόγος, ρίσκαραν και έχασαν» λέει.
Το πρόβλημα με την επιστροφή στη δραχμή είναι ότι ο κίνδυνος μετατροπής είναι άγνωστος και έτσι ο κίνδυνος θα μεταφερθεί στη δραχμή. Κάνοντας τη διαδικασία σε δύο στάδια, δηλαδή έξοδο από το ευρώ και υιοθέτηση του δολαρίου, και αρκετά αργότερα έξοδος από το δολάριο και υιοθέτηση της δραχμής, τότε, αναφέρει, μεγάλο μέρος του κινδύνου και της δυσπιστίας θα έχει αφαιρεθεί από το αρχικό στάδιο εξόδου από το ευρώ.
Αφού η Ελλάδα δεν μπορεί να τυπώσει δολάρια, τότε όλοι θα γνωρίζουν ότι το νόμισμα δεν θα μπορεί να υποτιμηθεί από το ελληνικό κράτος. Εάν η Ελλάδα μπορεί να εκτυπώσει δραχμές σε απεριόριστες ποσότητες, τότε η δραχμή θα χάσει γρήγορα αξία. Ανεξάρτητα όμως από τις πολιτικές του ελληνικού κράτους ή της Κεντρικής Τράπεζας της Ελλάδας, το δολάριο θα εξακολουθεί να έχει την ίδια αξία.
Όταν όλοι οι λογαριασμοί σε ευρώ μετατραπούν σε δολάρια, αυτό θα αποκαταστήσει αμέσως την εμπιστοσύνη και το εμπόριο, τόσο στο εσωτερικό όσο και διεθνώς, καθώς ο καθένας θα γνωρίζει ότι το αμερικανικό δολάριο θα διατηρήσει την αξία του παντού.
Και η Ελλάδα δεν χρειάζεται την έγκριση των ΗΠΑ για να λάβει το δολάριο ως προσωρινό νόμισμά της. Το δολάριο είναι πανταχού παρόν και σε επαρκή ποσότητα για να χρησιμοποιηθεί ως νόμισμα για ένα μικρό έθνος όπως η Ελλάδα.
Το τρίτο και τελευταίο βήμα σύμφωνα με τον Charles Hugh Smith αφορά στην φορολογία και τη διακυβέρνηση. «Όλοι ξέρουμε ότι η φοροδιαφυγή έχει υπονομεύσει τα οικονομικά του ελληνικού κράτους. Η Ελλάδα πρέπει να κάνει έναν διαφανή εθνικό διάλογο για τη φορολογία και τη διακυβέρνηση και την επίτευξη συναίνεσης μέσω της δημοκρατικής διαδικασίας. Χωρίς αυτό το βήμα, δεν θα έχει καμία σημασία ποιο νόμισμα θα χρησιμοποιεί» καταλήγει.
Α.Κ.
http://www.moneypost.gr/
