Η Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ είναι κατηγορηματικά απρόθυμη να αφήσει την
Ελλάδα να αποχωρήσει από την Ευρωζώνη. Την ίδια διάθεση έχει όλη η
ηγεσία της ΕΕ – από τους Υπουργούς Οικονομικών της ΕΕ, τον επικεφαλής
της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ως το Διευθυντή του ΔΝΤ.Χώρα, την οποία ουσιαστικά, είχε πέσει σε πολιτική αναρχία, προσπαθούν να την πείσουν με γενναιόδωρες υποσχέσεις. Και ως απειλή – προφητεύουν για την Αθήνα κατάρρευση της οικονομίας και χάος. Όμως από την άλλη σπάνια παραδέχονται ότι και η Ευρωζώνη θα πληγεί από την αποχώρηση των Ελλήνων. Μήπως δεν είναι αυτός ο κύριος λόγος της τωρινής αναστάτωσης; Το θέμα συνεχίζει ο σχολιαστής Σεργκέι Γκουκ.
Ας υποθέσουμε ότι θα φύγουν οι Έλληνες. Οι εταίροι τους γι΄αυτό το λόγο θα ήταν πολύ απίθανο να κλαίνε και να οδύρονται. Αν δεν ήταν όμως κάτι το σοβαρό - τι θα γίνει το ελληνικό δημόσιο χρέος, το ύψος του οποίου το Μάρτιο του 2012 ανήρθε στα 370 δισεκ. ευρώ; Είναι σαφές ότι οι πλούσιες χώρες δανειστές της Ελλάδας έχουν το δικό τους συμφέρον.
Η ελληνική αγορά εδώ και πολύ καιρό έχει αξιοποιηθεί επιτυχώς από τους ευρωπαίους εξαγωγείς με τους Γερμανούς επικεφαλής. Ανθίζει το εμπόριο όχι μόνο των προϊόντων πλατιάς κατανάλωσης, αλλά των εξοπλισμών, κυρίως, από την ΟΔΓ. Η κρίση είναι κρίση, όμως ο όγκος των προμηθειών δεν πρέπει να μειωθεί. Για την εν δυνάμει χρεοκοπημένη Ελλάδα ο δρόμος των χρηματοπιστωτικών αγορών είναι κλειστός και η χώρα βρίσκεται σε μεγάλη εξάρτηση από τις γενναιοδωρίες της ΕΕ, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και του ΔΝΤ. Στους δανειστές συμφέρει η αύξηση του εθνικού χρέους, και μαζί μ΄αυτό και των ποσών για την εξυπηρέτησή του. Όμως ακόμα η κατάσταση είναι περισσότερο ή λιγότερο σταθερή. Τι θα γίνει όμως αν συμβεί πτώχευση; Αυτό το σενάριο δεν αποκλείεται, ιδιαίτερα αν μετά τις εκλογές εμφανιστεί κυβέρνηση, η οποία θα αρνηθεί όλες τις προηγούμενες συμφωνίες με την "τρόικα" των δανειστών.
Το πιθανότερο είναι ότι οι ριζοσπάστες, που επιδιώκουν με πάθος την εξουσία στην Αθήνα, θα οδηγήσουν τα πράγματα στη διάσπαση των σχέσεων. Και τότε…
Η πολιτολόγος Ναντιέζντα Αρμπάτοβα πιστεύει ότι θα αρχίσει η πισωδρόμηση της ευρωζώνης από τις αρχές της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Η κρίση που περνά σήμερα η ΕΕ δεν είναι απλώς μιά οικονομική και χρηματοπιστωτική κρίση. Είναι συστημική κρίση, η δε οικονομική θα αποτελέσει μόνο καταλύτη των προβλημάτων, τα οποία είχαν συσσωρευτεί στο παρελθόν. Π.χ., η βεβιασμένη διεύρυνση με την ένταξη χωρών, οι οποίες δεν είναι έτοιμες 100% για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και, βέβαια, μεγάλο λάθος των Βρυξελλών ήταν η εισαγωγή κοινού νομίσματος χωρίς την ύπαρξη κοινής φορολογικής και δημοσιονομικής πολιτικής. Γι΄αυτό το ζήτημα σήμερα δεν είναι το, αν θα επιζήσει η ευρωζώνη, αλλά, αν θα παραμείνουν βιώσιμες οι θεμελιώδεις βάσεις της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης».
Σε περίπτωση αποχώρησης της Ελλάδας από την ευρωζώνη οι μεταστάσεις θα επεκταθούν στην Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, είναι πεπεισμένοι πολλοί οικονομολόγοι και συγκεκριμένα ο Βόλφγκανγκ Μύνχαου (Wolfgang Munchau), ένας από τους ιδρυτές της εφημερίδας «Financial Times Deutschland».
Ο πανικός γύρω από της μηχανές λήψης χαρτονομισμάτων στη Νότια Ευρώπη, πιστεύει ο εμπειρογνώμονας, θα ξεσπάσει όχι αργότερα από την πάροδο 2-3 βδομάδων. Και τότε θα προβάλει το ερώτημα – τι θα γλιτώσει από την τωρινή ευρωζώνη; Οι αγορές ήδη από σήμερα αφήνουν να εννοηθεί ότι μετά το ελληνικό αντίο θα είναι αδύνατο να κρατηθεί η Ισπανία ή η Ιταλία στο χώρο του κοινού νομίσματος.
http://alithinapsemata.gr/world/world-categories/world-politics/3290-2012-05-19-18-49-55.html
