Η διερευνητική εντολή
αλλάζει χέρια αλλά δεν καταλήγει σε κανένα αποτέλεσμα. Τα πρώην μεγάλα κόμματα συντετριμμένα
εξακολουθούν να υπερασπίζονται τις επιλογές τους, ενώ απειλούν τους υπολοίπους
ότι θα καταστραφούμε αν ξεφύγουμε από το δρόμο της Ευρώπης. Η αριστερά που
μπλόφαρε ότι θα κυβερνήσει, επιχειρεί να πείσει ότι μπορεί να είναι και μέσα
και έξω, την ίδια ώρα που η ανάγνωση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ προξενεί
έκπληξη, τουλάχιστον για την προώθηση θέσεων που η ελληνική κοινωνία δεν
εγκρίνει αλλά κατά πάσα πιθανότητα, ψήφισε με κριτήριο κυρίως την απόρριψη του
μνημονίου.
Οι φιλελεύθεροι
(Δημοκρατική Συμμαχία, Δράση ) εξετάζουν τρόπους σύμπραξης μήπως και μπουν σε ενδεχόμενο
επαναληπτικών εκλογών. Οι ανεξάρτητοι Έλληνες είναι μάλλον απομονωμένοι, ο
Καρατζαφέρης βρίσκεται σε κατάσταση απογοήτευσης και πιθανόν να αντιμετωπίσει
εσωτερικά προβλήματα σε ότι απόμεινε από το περίεργο κόμμα του.
Η Ελλάδα και η πορεία της,
είναι μάλλον δεύτερης τάξεως πρόβλημα στη συλλογιστική τους, αφού πρώτα τους
απασχολεί η επιβίωσή τους.
Μια δεύτερη εκλογική αναμέτρηση, πιθανόν το ίδιο
αδιέξοδη, τους ενδιαφέρει καθώς ελάχιστοι είναι ικανοποιημένοι από τους
παρόντες συσχετισμούς.
Η νοθεία ιδεών βασιλεύει.
Κανένα σοβαρό σχέδιο εξόδου από τη κρίση δεν διατυπώνεται εκτός από αυτό του
μνημονίου κι αυτό γιατί κανείς από τους λεγόμενους αντιμνημονιακούς δεν έχει το
σθένος, τη βούληση και τη σκέψη να προχωρήσει εκτός διευθυντηρίων.
Η ανεπάρκεια των παρόντων
πολιτικών σχηματισμών έχει γίνει εμφανής. Τώρα είναι η ώρα για μια σοβαρή
ανασύνθεση του πολιτικού σκηνικού και η δυνατότητα να ειπωθούν αλήθειες και να γκρεμίσουμε
στερεότυπα.
Όλοι οι μύθοι στους οποίους είχε στηριχτεί η μεταπολιτευτική
Δημοκρατία έχουν καταρρεύσει. Συνεχίζουν να διατηρούν τη σημασία τους μόνο
γιατί δεν έχουμε την δύναμη να ακουστούμε περισσότερο.
Αυτός είναι και ο λόγος
που πρέπει να πολλαπλασιάσουμε τις δράσεις μας και την παρουσία μας.
Το σύστημα δεν θα μας
κάνει τη χάρη να παραχωρήσει διαύλους επικοινωνίας.
