Σύμφωνα με έρευνα της Καπα
Research για λογαριασμό της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Υγείας, οι Έλληνες φοβούνται
πάρα πολύ -για την ακρίβεια τα έχουν κάνει πάνω τους- αλλά αυτό είναι περίεργο
γιατί οι περισσότεροι Έλληνες υποστηρίζουν πως είμαστε ένα έθνος ηρώων, είμαστε
οι καλύτεροι και δεν μασάμε τον κώλο μας.
Το 91,7% των
ερωτηθέντων εξέφρασε φόβο για την έλλειψη δικαιοσύνης -αργήσατε να το πάρετε
χαμπάρι παιδιά γιατί σας έφαγε ο φόβος μη χάσετε τα ευρώ που χάσατε-, οπότε
καταλαβαίνουμε πως το υπόλοιπο 8,3% έχει λερωμένη την φωλιά του, και έχει
απόλυτη εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη, επειδή δεν τους έχει μπουζουριάσει
ακόμα.
Είναι κάπως περίεργο αυτό που φοβούνται περισσότερο οι Έλληνες
να είναι η έλλειψη δικαιοσύνης αλλά να μην έχει βρεθεί ένα κόμμα να κάνει την
Δικαιοσύνη πρώτο θέμα στην πολιτική του ατζέντα.
Επίσης, τώρα
καταλαβαίνουμε γιατί ο Αντώνης Σαμαράς είπε πριν από μερικές ημέρες πως η χώρα
χρειάζεται Δικαιοσύνη -ο βιαστής καταγγέλλει τον βιασμό-, και αντιλαμβανόμαστε
πού οφείλεται η ερασιτεχνική και τσαπατσούλικη δίωξη της Χρυσής Αυγής από την
ελληνική Δικαιοσύνη μετά από κυβερνητική εντολή.
Αμέσως μετά την
έλλειψη δικαιοσύνης, αυτό που φοβούνται περισσότερο οι Έλληνες είναι η ανεργία
αλλά, επειδή η ανεργία θα αυξάνεται διαρκώς στη χώρα μας και στις άλλες χώρες
-αφού οι εργαζόμενοι δεν είναι και πολύ αναγκαίοι στον καπιταλισμό της ελεύθερης
αγοράς -, καλό θα ήταν να συνηθίσουν στην ιδέα πως μπορεί να μείνουν άνεργοι και
να μη φοβούνται τόσο πολύ που θα πάψουν να είναι σκλάβοι.
Το 83,6%
των ερωτηθέντων φοβάται την φτώχεια αλλά εγώ τρέμω τα πλούτη γιατί μπορεί να με
χαλάσουν και να πάψω να είμαι ο ηθικός, έντιμος και ακέραιος άνθρωπος που είμαι
σήμερα.
Το ενδιαφέρον είναι πως πολλοί από αυτό το 83,6% -που φοβάται
την φτώχεια- είναι ήδη φτωχοί αλλά δεν το έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα. Νομίζουν
πως είναι ζάπλουτοι. Πάντα, οι προλετάριοι ήταν μέσα στις αυταπάτες, και γι'
αυτό απεχθάνονταν τα κομμουνιστικά κόμματα: τους θύμιζαν την πραγματική τους
ιδιότητα.
Το 82,6% φοβάται την εγκληματικότητα, και καλά κάνει,
γιατί, όταν η ανεργία κοντεύει να φτάσει το 30%, κι ένας πρωτοετής φοιτητής
οικονομικής σχολής μπορεί να σου πει πως στους δρόμους θα γίνεται πόλεμος και
δεν θα ξέρεις αν θα επιστρέψεις ζωντανός στο σπίτι σου, αφού η ανεργία και η
εγκληματικότητα ανεβαίνουν παρεούλα, ενώ η σχέση πληθωρισμού και ανεργίας είναι
συνήθως αντιστρόφως ανάλογη, οπότε δεν είναι κακό να έχει μια χώρα λίγο
πληθωρισμό παραπάνω για να μειωθεί η ανεργία, αλλά μη σας μπερδέψω τώρα με
τέτοια, γιατί μπορεί να νομίζετε ότι τα ξέρετε όλα αλλά, στην πραγματικότητα,
είστε και γαμώ τους άσχετους.
Το 81,4% των ερωτηθέντων φοβάται την
αρρώστια, αν και η αρρώστια είναι ένας ωραίος τρόπος για να πάψεις να φοβάσαι
για την έλλειψη δικαιοσύνης, την ανεργία και την φτώχεια, αφού, αν τα τινάξεις,
δεν φοβάσαι τίποτα πια. Είσαι ατρόμητος.
Το 60% των ερωτηθέντων
θεωρεί πως η υγεία του επηρεάστηκε από την οικονομική κρίση, οπότε
καταλαβαίνουμε πως δεν έχουν αντιληφθεί ακόμα πως δεν είναι κρίση αλλά μια
μόνιμη κατάσταση που θα χειροτερεύει διαρκώς.
Όποιος θέλει να
βελτιωθεί η υγεία του, ας το πάρει απόφαση πως δεν είναι μια κρίση και δεν θα
περάσει ποτέ.
Από την άλλη, αν έχεις κολλήσει καμιά σύφιλη, δεν
φταίει η κρίση που δεν είναι κρίση αλλά το γεγονός ότι δεν προσέχεις πού βάζεις
το τσουτσούνι σου. Δεν φταίει για όλα ο καπιταλισμός. Να είμαστε
δίκαιοι.
Ένα μεγάλο ποσοστό των ερωτηθέντων δήλωσαν πως ενημερώνονται
για θέματα υγείας από το διαδίκτυο, και μάλιστα κάνουν και αυτοδιάγνωση από το
διαδίκτυο.
Βέβαια, για να μην κάνω τον έξυπνο και τον υπεράνω, πριν
από δυο μήνες, ξύπνησα με ένα φοβερό πόνο στη μέση -που δεν δικαιολογείτο από τα
70 μπάνια που είχα κάνει στη θάλασσα-, και μπήκα στο Διαδίκτυο, όπου, μεταξύ
άλλων, έμαθα πως ο πόνος στη μέση μπορεί να οφείλεται και σε
καρκίνο.
Η κυρία του σπιτιού στο οποίο ήμουν φιλοξενούμενος ήταν
γιατρός και, χωρίς να με εξετάσει, διέγνωσε πως από το κρεβάτι στο οποίο
κοιμόμουν έλειπαν δυο τάβλες, και δεν πρόκειται να πεθάνω αμέσως.
