Θάνος Οικονομόπουλος
Δεν μπορεί ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς να μην γνωρίζει τι ήταν αυτό που έριξε από την εξουσία (πρώτα από την ηγεσία του κόμματός της...) την επί 11 χρόνια πρωθυπουργό της Βρετανίας Μάργκαρετ Θάτσερ. Ήταν ο "poll tax", ο ενιαίος "κεφαλικός φόρος" σε κάθε ιδιοκτήτη ακινήτου, που αντικατέστησε την μέχρι τότε φορολογία ακινήτων η οποία υπολογιζόταν στην ονομαστική μισθωτή αξία των σπιτιών, με στόχο τον πολλαπλασιασμό των δημοσίων εσόδων. Η Βρετανία ξεσηκώθηκε (σημειώθηκαν και αιματηρές συγκρούσεις με την αστυνομία), η Θάτσερ αμφισβητήθηκε από ικανό αριθμό βουλευτών (και υπουργών...) της, έχασε την ηγεσία του Συντηρητικού κόμματος, κι' αυτό με την σειρά του την εξουσία...
Του "λέει" τίποτε η ιστορία; Κι' αν ναι, τι μαθαίνει απ' αυτήν και πώς σκοπεύει να πορευτεί;
Σημειώναμε σε τούτη την στήλη τον περασμένο Ιούνιο, πως χρειάζεται προσοχή γιατί "το κεραμίδι, μπορεί ν' αποδειχθεί πυροκροτητής εξέγερσης..." Σήμερα, το βλέπουν πια όλοι, εκτός από τα... στουρνάρια του οικονομικού επιτελείου, που δεν νοιάζονται για τίποτε άλλο παρά για το πώς θα κλείσουν όπως-όπως (και μόνο στα χαρτιά!) τρύπες και... χοάνες για να "πείσουν" την τρόικα ότι το success story τους παραμένει επί σκηνής, έστω και σε ρόλο γελωτοποιού! Όπως οι "προϋπολογισμοί" για τα έσοδα που θα εισέρρεαν στα ταμεία από τους μαζεμένους ΦΑΠ (τεσσάρων ετών αναδρομικά, αν έχετε τον Θεό σας!) αποδείχθηκαν πέτσινοι, γιατί απλώς δεν υπάρχει αντίστοιχη φοροδοτική ικανότητα στην κοινωνία (και δη την καθημαγμένη μεσαία τάξη που στην συντριπτική της πλειοψηφία αποτελούν την ιδιοκτησία ακινήτων), άλλο τόσο ρεαλιστικός θ' αποδειχθεί ο στόχος για την είσπραξη 3 δισ μέσα στο 2014 από τον νέο "ενιαίο φόρο ακινήτων"!
Το καταλαβαίνουν ακόμη και... τα στουρνάρια του κυβερνητικού οικονομικού επιτελείου: ο νέος φόρος "προβλέπει" την είσπραξη 3,5 δισ μέσα στον επόμενο χρόνο, με.... ομολογούμενο επισήμως στόχο να καταφέρουν να εισπράξουν 3 δισ! Ομολογούν ,δηλαδή, αυτοί (όσοι...) καταβάλουν τον νέο φόρο ακινήτων, θα... πληρώσουν 15% περισσότερο απ' όσο τους "αναλογεί", για να καλύψουν εκείνους που θα φοροδιαφύγουν!
Αυτός ο νέος φόρος ακινήτων (που έρχεται να.... μονιμοποιήσει τα "έκτακτα" χαράτσια στα ακίνητα, μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ), με τα κριτήρια που θεσπίζεται και τις "προβλέψεις" που περιλαμβάνει, είναι στην πραγματικότητα ΦΟΡΟΣ ΚΑΤΟΧΗΣ, και όχι φόρος σε πηγή που παράγει πρόσοδο, εισόδημα. Και οδηγεί στην ουσία σε δήμευση της ακίνητης περιουσίας (ανάλογα με την αξία της, σε διάστημα από 18- 3Ο χρόνια!)-δηλαδή: κανονικότατο "κεφαλικό φόρο"! Θα μετατρέψει την συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας σε "ενοικιαστές" στα ίδια της τα σπίτια. Για τα οποία μόχθησε, πλήρωσε στο παρελθόν υψηλότοκα "στεγαστικά", φόρους μεταβιβάσεων κ.λ.π.
Σωστή πολιτική, σωστή διαχείριση είναι αυτή που κατ' αρχήν είναι ΔΙΚΑΙΗ και ρεαλιστική. Και τελεσφόρα. Το να θέτεις στόχους και να εξαγγέλλεις μέτρα για να τους πετύχεις που εκ προοιμίου είναι βέβαιο ότι δεν θα επιτευχθούν ή η συνολικότερη ζημιά που θα προκαλέσουν είναι μεγαλύτερη από το αβέβαιο όφελός τους, συνιστά προχειρότητα κι' έλλειψη σχεδιασμού με προοπτική. Δεν είναι πολιτική, μ' άλλα λόγια...
'Έχουμε μεγάλο δημοσιονομικό πρόβλημα και πρέπει να το αντιμετωπίσουμε άμεσα είτε μας... το λέει η τρόικα είτε το επιβάλλει (και δη με καθυστέρηση κάμποσων δεκαετιών!) η λογική της πραγματικότητας. Η πρόσθετη φορολογία (ρεαλιστική και πάνω απ' όλα κοινωνικά δίκαια κατανεμημένη-καθείς να πληρώνει ανάλογα με τις δυνατότητές του...) είναι μια μέθοδος. Επαχθής και δυσάρεστη, αλλά αναγκαία εδώ που καταντήσαμε. Αλλά έλεος! Αυτοί που "σκέφθηκαν" και μεθοδεύουν την αύξηση των εσόδων μ' αυτό το νέο φόρο ακινήτων, είναι επικίνδυνοι και τρελοί για δέσιμο! "Παίζουν" με τα χαρτιά και τα κομπιουτεράκια τους, κι' αγνοούν τις συνθήκες της πραγματικότητας και τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται μια κοινωνία σε αποσάθρωση.
Δεν κατανοούν (αυτοί, που δεν έχουν κάνει το παραμικρό για να παταχθεί η πραγματική φοροδιαφυγή και καταφεύγουν στην συστηματική αφαίμαξη των ίδιων και των ίδιων κοινωνικών στρωμάτων!) πως ένας τεράστιος αριθμός ιδιοκτητών εκ των πραγμάτων αδυνατεί να πληρώσει τέτοια δυσβάστακτα και εξωπραγματικά βάρη; Ο άνεργος, που όσο δούλευε πλήρωνε για το τοκοχρεολύσιο για το σπίτι που απέκτησε με δάνειο, ο συνταξιούχος που έχει ήδη χάσει το 40% της σύνταξής του ΚΑΙ καλείται να βοηθήσει το άνεργο παιδί του, ακόμη και ο υποαμειβόμενος εργαζόμενος με τοκοχρεολύσια στεγαστικού και παιδιά που σπουδάζουν, όλοι αυτοί τι στην ευχή θα κάνουν; Ακόμη και ο "προνομιούχος" που κατάφερε με την δουλειά του και με στερήσεις ν' αποκτήσει δυο σπίτια, ένα να μένει κι' ένα να νοικιάζει (φορολογούμενος γι' αυτό του το εισόδημα!) για να τσοντάρει στον μισθό του ή την σύνταξή του (που πετσοκόφτηκαν...) και σήμερα καλείται να πληρώσει χαράτσια που ισοδυναμούν με το 25-30% των εισοδημάτων του, που θα βρει χρήματα; Τι θα κάνει; Θα πουλήσει το ένα σπίτι (και ποιος αγοράζει σήμερα και σε ποια τιμή;) για να πληρώσει φόρους ή θα περιμένει το κράτος και τις τράπεζες να του κατάσχουν τό "κεραμίδι" του;
Κι' αν του χρόνου οι "τρύπες" εξακολουθούν να υπάρχουν (το πιθανότερο...) πως θα καλυφθούν; Με... νέο κεφαλικό φόρο κατοχής επί του ήδη επιβαλλόμενου;
Το "κεραμίδι πάνω από το κεφάλι...", είναι συστατικό στοιχείο του αισθήματος ασφαλείας για τον Έλληνα. Κι' αν δει ν' απειλείται θ' αντιδράσει βίαια και απρόβλεπτα. Θα το ξαναπούμε: αυτό το έρμο "κεραμίδι", μπορεί ν' αποδειχθεί ο πυροκροτητής μιας εξέγερσης (βίαιης η ..."ανεπαίσθητης") που μέχρι τώρα κανείς δεν έβλεπε στον ορίζοντα...
Πηγή
