Ξέρετε ότι,
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, επίσημα γνωστή ως Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση, θεωρείται η σημαντικότερη και ιστορικότερη συνθήκη της Ευρωπαϊκής ηπείρου και η δεύτερη ομοίως σε παγκόσμια...
κλίμακα μετά εκείνης της ίδρυσης του ΟΗΕ. Ιστορικά δεν υπήρξε ποτέ στην παγκόσμια ιστορία παρόμοια συνθήκη με τόσο πλούσιο οικονομικό, πολιτικό, κοινωνικό και πολιτισμικό περιεχόμενο, που να διατηρούσε ταυτόχρονα και το "ισότιμον" των συμμετεχόντων κρατών.
Η Συνθήκη του Μάαστριχτ, που έλαβε το όνομά της από την πόλη Μάαστριχτ στην οποία υπεγράφη στις 7 Φεβρουαρίου του 1992, αποτελεί την τρίτη κατά σειρά θεμελιώδη συνθήκη με την οποία ολοκληρώθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύγχρονος θεσμός, ύστερα από τη Συνθήκη της Ρώμης (1957) και την Ενιαία Ευρωπαϊκή Πράξη (1986).
Βέβαια στην εξέλιξη αυτή του θεσμού αυτού υπήρξαν και πολλές άλλες επιμέρους συνθήκες, που, αν και μη θεμελιώδεις, συνέβαλαν ουσιαστικά στην πορεία και την εξέλιξη της ΕΕ.
Εκ μέρους της Ελλάδας υπεγράφη από τον Υπουργό Εξωτερικών Αντώνη Σαμαρά και τον Υπουργό Εθνικής Οικονομίας Ευθύμιο Χριστοδούλου.
Ξέρετε ότι,
Η Συνθήκη της Λισσαβώνας, γνωστή και ως «η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη», είναι διεθνής συνθήκη που τροποποιεί τις ιδρυτικές συνθήκες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και υπογράφηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2007 στη σύνοδο κορυφής της Λισαβόνας, στην οποία συμμετείχαν οι πολιτικοί αρχηγοί και οι υπουργοί εξωτερικών των κρατών μελών ΕΕ. Η Συνθήκη υποκαθιστά το εγκαταλειφθέν «Ευρωπαϊκό Σύνταγμα», τροποποιώντας ειδικότερα τις υπάρχουσες Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και Συνθήκη για την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας.
Η επίσημη ονομασία της συνθήκης είναι «Συνθήκη της Λισσαβώνας για την τροποποίηση της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και της Συνθήκης περί ιδρύσεως της Ευρωπαϊκής Κοινότητας»[1].
Εκ μέρους της Ελλάδας επεγράφη από τον Πρωθυπουργό κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή και την Υπουργό εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Ξέρετε ότι,
Η Συνθήκη της Λισσαβώνας πρόκειται να διατηρήσει τις περισσότερες θεσμικές καινοτομίες που είχαν συμφωνηθεί στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, όπως δημιουργία θέσης Προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου σε αντικατάσταση του υπάρχοντος συστήματος της κυλιόμενης προεδρίας και θα του δίνεται θητεία δυόμιση χρόνων. Επίσης δημιουργείται θέση για έναν ύπατο Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, αυτή η θέση στο Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ονομαζόταν Υπουργός Εξωτερικών της Ένωσης. Αλλες θεσμικές καινοτομίες που παραμένουν ίδιες με το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα είναι η ίδια διανομή κοινοβουλευτικών θέσεων, ένας μειωμένος αριθμός διοικητικών επιτρόπων και ένα μοναδικό νομικό πρόσωπο (αυτή τη θέση την έχει τώρα η Ευρωπαϊκή Κοινότητα) που θα επιτρέπει στην ΕΕ να υπογράφει διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα απορροφήσει πλήρως την Ευρωπαϊκή Κοινότητα, η οποία θα πάψει με τη σειρά της οριστικά να υπάρχει.
Ξέρετε ότι,
Το Ευρωσύνταγμα συμφωνήθηκε από τις κυβερνήσεις των 25 κρατών μελών και υπογράφηκε σε μια τελετή στην Ρώμη στις 29 Οκτωβρίου 2004. Πριν να μπορέσει να εφαρμοστεί ωστόσο, έπρεπε να επικυρωθεί από όλα τα κράτη μέλη. Η επικύρωση πήρε διαφορετικές μορφές σε κάθε κράτος μέλος, ανάλογα με τις παραδόσεις, συνταγματικές ρυθμίσεις και πολιτικές διαδικασίες της κάθε χώρας. Το 2005 οι Γάλλοι και οι Ολλανδοί ψηφοφόροι απέρριψαν το Σύνταγμα σε δημοψηφίσματα και παρόλο που η πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών κρατών είχαν επικυρώσει το Σύνταγμα, κυρίως με βουλευτική επικύρωση (η Ισπανία και το Λουξεμβούργο είχαν δημοψηφίσματα), έγινε ξεκάθαρο ότι δεν μπορούσε να εφαρμοστεί.
Εκ μέρους της Ελλάδας επεγράφη από τον Πρωθυπουργό κ. Κωνσταντίνο Καραμανλή και την Υπουργό εξωτερικών κ. Ντόρα Μπακογιάννη.
Ξέρετε ότι,
Η Ιρλανδία ήταν η μοναδική χώρα που έπρεπε να διοργανώσει δημοψήφισμα, βάσει του συντάγματός της. Έτσι διεξήχθη για πρώτη φορά δημοψήφισμα στις 12 Ιουνίου 2008. Το αποτέλεσμά του, όμως, ήταν αρνητικό. Συγκεκριμένα ψήφισε υπέρ το 47%, ενώ κατά το 53%. Για να μπορέσει να συνεχιστεί η διαδικασία επικύρωσης της Συνθήκης της Λισσαβώνας η ιρλανδική κυβέρνηση αποφάσισε τη διεξαγωγή ενός δεύτερου δημοψηφίσματος στις 2 Οκτωβρίου του 2009. Η απόφαση αυτή λήφθηκε αφότου η Ιρλανδία έλαβε εγγυήσεις από την ΕΕ για θέματα όπως η φορολογία, η έκτρωση και η εθνική άμυνα, τα οποία πιστεύεται ότι οδήγησαν στο αρνητικό αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα του ήταν θετικό. Πιο συγκεκριμένα ψήφισε υπέρ το 67,1%, ενώ κατά το 32,9%.
Ξέρετε ότι,
Η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο έχουν αποσύρει την συμμετοχή τους από τις ομόφωνες αλλαγές με αναγκαία πλειοψηφία στον τομέα των αστυνομικών και δικαστικών υποθέσεων, η απόφαση να επανεξετασθεί στην Ιρλανδία τρία χρόνια αφού εφαρμοστεί η Συνθήκη. Και τα δύο κράτη μέλη θα έχουν το δικαίωμα να εντάξουν αυτά τα εκλογικά θέματα σταδιακά.
Ξέρετε ότι,
Το Ηνωμένο Βασίλειο και η Πολωνία έχουν αγωνιστεί για τη συμπερίληψη ενός πρωτοκόλλου για την αποφυγή της πλήρους εφαρμογής του «Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης» από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις χώρες τους, παρόλο που θα εξακολουθεί να δεσμεύει τα Ευρωπαϊκά Ιδρύματα και να εφαρμόζεται στο έδαφος του νόμου της ΕΕ:
Άρθρο 1
1. Ο Χάρτης δε διευρύνει την ευχέρεια του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή οποιουδήποτε δικαστηρίου της Πολωνίας ή του Ηνωμένου Βασιλείου, να κρίνει ότι οι νόμοι, οι κανονισμοί ή οι διοικητικές διατάξεις, πρακτικές ή δράση της Πολωνίας ή του Ηνωμένου Βασιλείου δεν συνάδουν με τα θεμελιώδη δικαιώματα, ελευθερίες και αρχές που επιβεβαιώνει.
2. Ειδικότερα, και προς αποφυγή πάσης αμφιβολίας, ουδέν στον Τίτλο IV του Χάρτη παράγει αγώγιμα δικαιώματα τα οποία εφαρμόζονται στην Πολωνία ή στο Ηνωμένο Βασίλειο, εκτός εάν η Πολωνία ή το Ηνωμένο Βασίλειο προβλέπουν τέτοια δικαιώματα στην εθνική τους νομοθεσία.
Άρθρο 2
Όταν μια διάταξη του Χάρτη αναφέρεται στις εθνικές νομοθεσίες και πρακτικές, εφαρμόζεται στην Πολωνία ή στο Ηνωμένο Βασίλειο μόνον στο βαθμό που τα δικαιώματα ή οι αρχές που περιέχει αναγνωρίζονται στη νομοθεσία ή τις πρακτικές της Πολωνίας ή του Ηνωμένου Βασιλείου.
Ξέρετε ότι,
Οι ανωτέρω Έλληνες πολιτικοί δεν άσκησαν καμία πίεση στους Ευρωπαίους εταίρους και υπέγραφαν τα πάντα, σε αντίθεση με κάποιους άλλους ηγέτες μικρών Χωρών, όπως της Πολωνίας, της Ιρλανδίας κλπ. Οι οποίοι φρόντισαν να κρατήσουν την Εθνική τους Ταυτότητα.
