Ενας δημοτικός υπάλληλος που είχε υπερχρεωθεί από οφειλές και εγγυήσεις,
πέτυχε να μειώσει κατά 95% το ποσό που θα καταβάλει στις τράπεζες. ...
Η απόφαση... υπ αριθμ 780/2013, εξεδόθη από το ειρηνοδικείο της Καβάλας και δικαίωσε τον καταναλωτή, μέλος της Ένωσης Καταναλωτών Καβάλας, που είχε προσφύγει σε ατυτή το 2011.
Το οικογενειακό εισόδημα του καταναλωτή ανερχόταν στο ύψος των περίπου 1.200 ευρώ μηνιαίως, προερχόμενο αποκλειστικά από την δική του εργασία ως Δημοτικός υπάλληλος καθώς η σύζυγός του είναι άνεργη. Οι δύο τους έχουν τρία ανήλικα τέκνα.
Το Ειρηνοδικείο Καβάλας αφού δέχθηκε ότι οι βιοτικές ανάγκες της συγκεκριμένης οικογένειας ανέρχονται στο ύψος των 1.000ευρώ, καθόρισε ότι μπορεί να καταβάλει 60 μηνιαίες δόσεις των 200 ευρώ.
Σημειώνεται ότι οι οφειλές του συγκεκριμένου πολίτη προερχόταν τόσο από δικές του προσωπικές οφειλές όσο και από οφειλές λόγω εγγυήσεως.
Τι λέει η Ενωση Καταναλωτών Καβάλας
Η συγκεκριμένη απόφαση είναι μεν σημαντική εξαιτίας του ύψους της απαλλαγής των οφειλών του, αλλά και από το ίδιο το σκεπτικό της, που απαντάει σε διάφορες και επαναλαμβανόμενες ενστάσεις των Τραπεζών:
Οι Τράπεζες πρόβαλαν την ένσταση της αοριστίας καθώς ο πολίτης στην αίτησή του δεν ανέφερε αναλυτικά τις βιοτικές του ανάγκες, τα συνολικά στοιχεία της κάθε οφειλής του καθώς και δεν διευκρίνισε τις συγκυρίες και τις συνθήκες με τις οποίες περιήλθε σε αδυναμία πληρωμής καθώς και τις συνθήκες δανεισμού του.
Η απόφαση αναφέρει ότι αφ ενός μεν τα ελάχιστα που προβλέπονται από το άρθρο 11 παρ 3 του Ν 3869/2010 περιλαμβανόταν στην αίτηση του πολίτη, αλλά και αφ ετέρου σε περίπτωση μη εξειδίκευσης των πραγματικών περιστατικών που εκτίθενται στο δικόγραφο της αίτησης, δεν προκαλείται ζημία απαράδεκτου σύμφωνα με το άρθρο 236 και 741 του Κώδικα Πολιτικής Οικονομίας.
Οι Τράπεζες ισχυρίσθηκαν ότι ο αιτών περιήλθε με δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών γιατί προέβη σε υπερδανεισμό ενώ γνώριζε τις περιορισμένες οικονομικές του δυνατότητες.
Η απόφαση αναφέρει ότι οι Τράπεζες έχουν την δυνατότητα να εξακριβώσουν την οικονομική συμπεριφορά μέσω της ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ ΑΕ, καθώς και την οικονομική του κατάσταση μέσω εκκαθαριστικού ΔΥΟ, καθώς επίσης και τις λοιπές δανειακές υποχρεώσεις των υποψηφίων πελατών τους.
Οι Τράπεζες ισχυρίσθηκαν ότι ο πολίτης προέβη σε υπέρμετρο δανεισμό και κατέθεσε την αίτηση με απώτερο σκοπό την διαγραφή του χρέους του.
Η απόφαση αναφέρει ότι οι ισχυρισμοί αυτοί και αληθείς αν ήταν, δεν συνιστούν την κατ΄ αρθρο 281 του Αστικού Κώδικα ένσταση, αφού η επιλογή του αιτούντος να υπαχθεί στις ρυθμίσεις του Νόμου, συνιστά νόμιμο δικαίωμά του σε ένα σύγχρονο κράτος δικαίου που επιτάσσει τον οικονομικό και κοινωνικό απεγκλωβισμό του, προκειμένου να ενταχθεί στην κοινωνική και οικονομική δραστηριότητα με γνώμονα το γενικότερο συμφέρον.
ΠΗΓΗ:Eθνος
