Από το 2004 και μετά με την εγκληματική επιλογή του Κώστα Σημίτη να παραδώσει το δαχτυλίδι στο Γιώργο Παπανδρέου η χώρα μπήκε σε ένα υποτιμητικό πολιτικό σπιράλ στο οποίο ο επόμενος πρωθυπουργός είναι πιο άχρηστος από το προηγούμενο. Το αποτέλεσμα είναι
ο προηγούμενος να μην πέφτει με τίποτα γιατί δεν υπάρχει κάποιος να τον ρίξει ενώ το εκλογικό σώμα φτάνει κάθε φορά στο αμήν πριν περάσει στον επόμενο από αγανάκτηση.
Το είδαμε αυτό με το «καταλληλότερο» στην βαρεμάρα και στα κοψίδια Καραμανλή που δενμπορούσε να τον ρίξει ο Παπανδρέου για 6 χρόνια. Για έξι χρόνια η δεξιά έκανε πάρτι με δανεικά, στατιστικά, βατοπέδια δομημένα και ζημιές με ετήσιες πυρκαγιές και ο Παπανδρεου έκανε αριστερές στροφές μεταβολές και κύκλους.
Ο επόμενος σε αυτό το καθολικό σπιράλ είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Έτσι έχουμε τώρα τον Παπανδρέου να έχει… Μπιπ τα πάντα. Να έχει οδηγήσει την Ελλάδα σε όλα τα στάδια της αξιολογικής κατηφόρας (εθνικής, οικονομικής, πολιτικής, ηθικής και κάθε άλλης κατηφόρας), να έχει εξευτελίσει τις έννοιες «προεκλογικός λόγος», πρόγραμμα ΠΑΣΟΚ, κόμμα, Βουλή, κυβερνητικές εξαγγελίες και δεσμεύσεις. Να έχει σύρει την χώρα σε κάθε είδους συνθηκολόγηση και ήττα και να τα παρουσιάζει ως εθνικές νίκες. Να έχει εξευτελίσει τους Έλληνες μα και πάλι διεθνώς να φταίμε. Να έχει σακατέψει κάθε κοινωνική ομάδα η οικογένεια που βρέθηκε μπροστά του, να έχει σηκώσει την κοινωνία στο πόδι και όλα αυτά και χωρίς καμία πολιτική νομιμοποίηση παρ εκτός μια ιδιοκτήτης νεκρής Βουλής
Την ίδια στιγμή ο εμφανώς κατώτερος δημοσκοπικά Αντώνης -της ίδια σειράς με τον Παπανδρέου, όχι τυχαία συγκάτοικος- κάνει αντιμνημονιακή πολιτική είναι όμως υπέρ της εκποίησης των 50 δις. Μετά το γυρίζει αντι μακροπρόθεσμα ενώ είναι υπέρ του εφαρμοστικού και στέλνει και του δικούς να βοηθήσουν στα ΤΑΞΙ. Καταλήγει. υπέρ των ιδιωτών-τραπεζών και υπέρ του εκβιασμού των οίκων με το selective default. Τέλος κανείς δεν ξεχνά την διαβολο-εβδομαδα που πέρασε με τα έντυπα στην Ευρώπη ώσπου τύπος και εταίροι ευτυχώς για αυτόν βαρεθήκαν να ασχολούνται
Η αλήθεια είναι ότι ο κ Σαμαράς έχει μια πολιτική και αυτή είναι αντιπαπανδρεϊκή. Στο υποτιμητικό πολιτικό σπιράλ που αναφέρθηκε είναι ο τελευταίος. Δεν μπορεί να νικήσει τον ΓΑΠ, που σαν τον κακομαθημένο συγκάτοικο του λερώνει την τουαλέτα και είναι αραχτός στο Υπολογιστή. Σε αυτή την εικόνα ο Σαμαράς γκρινιάζει κάπου εκεί με το ξεσκονόπανο και το τσεμπέρι στο γκρίζο μαλλί ή είναι κλεισμένος στο δωμάτιο του και λέει τα παράπονα του στο Μιχελάκη τηλεφωνικά.
Πάντα δίπλα από έναν πολιτικό υπάρχει ένας άλλος που τον κάνει σπουδαίο ή όχι έτσι και σήμερα ο χειρότερος πολιτικός της μεταπολίτευσης έχει ανταγωνιστή.
papaioannou