Η
εικόνα των Μέρκελ – Σαρκοζί που συζητούνε για το μέλλον της χώρας μας
αλλά και για τον τρόπο που θα μας οδηγήσουν στη χρεωκοπία,
διασφαλίζοντας τα δικά τους συμφέροντα, είναι μια εικόνα προσβλητική για
τον κάθε Έλληνα και κυρίως για τους Έλληνες πολιτικούς.
Έχοντας απέναντί τους μια εντελώς συμβιβασμένη και ανήμπορη Κυβέρνηση, ακόμα και για να διεκδικήσει τα στοιχειώδη, οδηγούν έναν λαό στην πλήρη....
Την ίδια στιγμή που οι «εντεταλμένοι» τους, πιέζουν και απειλούν ακόμη και για μισθούς Βουλγαρίας στη χώρα, οι «μεγάλοι» ηγέτες διαμορφώνουν το μέλλον μας!
Το τραγικότερο όλων είναι η εκκωφαντική απουσία των Κυβερνόντων. Πολιτικοί που έμαθαν να λένε μόνο ΝΑΙ, να σκύβουν ολοένα και περισσότερο στους σύγχρονους κατακτητές μας, να υπογράφουν και να συμφωνούν, αγνοώντας παντελώς τον ίδιο το λαό, που υποτίθεται ότι υπηρετούν.
Κάθε δόση και ένας εκβιασμός, κάθε εκβιασμός και μια «σωτηρία». Οι λέξεις μιλάνε από μόνες τους: «σωτηρία ή χρεωκοπία», «Αργεντινή», «πόλεμος». Όλες στην υπηρεσία της τρομοκρατίας ενός λαού που τον συνθλίβετε καθημερινά.
Από την αποφράδα ημέρα των ανακοινώσεων του κ. Πρωθυπουργού από το Καστελλόριζο κάθε λίγο και λιγάκι μας λένε πληρώστε να σωθούμε και πάλι από την αρχή.
Μετά από ενάμισι χρόνο από την προσφυγή στο Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η χώρα βρίσκεται πλέον στα πρόθυρα χρεωκοπίας. Οι διλληματικοί εκβιασμοί και η ψήφιση των μνημονίων δεν έφεραν κανένα αποτέλεσμα. Η εφαρμοζόμενη πολιτική έχει πλέον υπερβεί... τα όρια ανοχής και αντοχής του ελληνικού λαού. Οι κυβερνητικές αστοχίες, παλινωδίες, ερασιτεχνισμοί και ανεύθυνοι κουτσαβακισμοί έχουν οδηγήσει τη χώρα σε αδιέξοδο λες και προετοίμαζαν επιμελημένα τη νέα μορφή κατοχής που απαιτεί η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ και ο κ. Σόϊμπλε. Με βάση τον πατριωτισμό που επικαλούνται ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Βενιζέλος, οι Γερμανοί μετά τις τηλεπικοινωνίες ετοιμάζονται να κατακτήσουν όλες τις πλουτοπαραγωγικές πηγές που αφορούν τον ορυκτό μας πλούτο και τη παραγωγή ενέργειας.
Το Δ' Ράιχ δεν επιβάλλεται με τα όπλα αλλά με την οικονομική κατοχή όλων των πλουτοπαραγωγικών μας δυνάμεων. Η κυβέρνηση ανέμελα, αστόχαστα και ανήμπορα παρακολουθεί τη μετάλλαξη μας και την προσαρμογή μας στις νέες μορφές υποτέλειας. Η απορρύθμιση της αγοράς εργασίας και η ακύρωση κάθε κανονιστικού πλαισίου στις σχέσεις εργαζομένων-εργοδοσίας μετατρέπει τη κοινωνία σε ζούγκλα και η αγορά εργασίας “Ρουμανοποιείται” ανεξέλεγκτα.
Η
παταγώδης αποτυχία της κυβέρνησης να ελέγξει τη φοροδιαφυγή οδήγησε σε
φοροληστρική επίθεση στους μισθωτούς και τους συνταξιούχους με
αποτέλεσμα να αυξηθεί η φτώχεια. Η φτώχεια έχει ξεπεράσει το 30% του
ελληνικού λαού. Δυόμισι εκατομμύρια Έλληνες ζουν σε δραματικές συνθήκες
και οι κυβερνώντες απαιτούν τη “σωτηρία” της χώρας εξαθλιώνοντας τους
πολίτες για να ικανοποιηθούν οι δανειστές. Χώρα με ρακένδυτους πολίτες
είναι ανυπόληπτη και αδύναμη χώρα, έρμαιο στις διαθέσεις των ισχυρών.
Είναι καιρός έστω και την ύστατη στιγμή να καταλάβουν όλοι οι καθ' ύλην αρμόδιοι ότι οι Έλληνες ζητούν ελπίδα. Και απαιτούν να έχουν πολιτικούς ταγούς που οι παραλήψεις τους, οι αστοχίες τους και τα λάθη τους δεν θα οδηγούν στην καταστροφή. Η πολιτική είναι διαχείριση και υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος και όχι η διαχείριση μιας παρέας για το τι αντιλαμβάνεται ως “δημόσιο συμφέρον”. Οι συνθήκες απαιτούν πολιτικούς με υψηλό φρόνιμα καθήκοντος να υπηρετούν τον ελληνικό λαό και όχι δοτούς εντολοδόχους που διαγκωνίζονται πως θα γίνουν αρεστοί στους επικυρίαρχους. Οι Έλληνες απαιτούν να έχουν πολιτικούς που τιμούν τον λόγο τους και σέβονται την λαϊκή εντολή και δεν την εκφυλίζουν.
Απαιτούν να έχουν εκπροσώπους-βουλευτές που αναλαμβάνουν ως υπέρτατο καθήκον την σωτηρία του λαού και δεν συνηγορούν στην κατάλυση της αυτονομίας του. Έφτασε η ώρα της αλήθειας και υπενθυμίζουμε ότι οποιαδήποτε απόφαση απαιτεί συμμετοχή του λαού (όχι με δημοψηφισματικά διλλήματα). Με το λαό θεατή οδηγούμαστε σε εκποίηση της εθνικής ανεξαρτησίας. Λύση στο πρόβλημα του χρέους δεν θα πρέπει να υπάρξει αν δεν εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της Ελλάδας. Αυτό πρέπει να είναι το κριτήριο για κάθε τι που θα αποφασιστεί.
Η τρόικα κ. Πρωθυπουργέ μας επιβάλλει την εφαρμογή μιας σειράς μέτρων, η δική σας πρόταση ποια είναι;
Ποια είναι η πρόταση σας για την Δημόσια Διοίκηση;Ø
Η εργασιακή εφεδρεία και οι απολύσεις; και ύστερα;
Ποια είναι η πρόταση σας για την ανάπτυξη;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για τον Τουρισμό;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για την Ναυτιλία;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για τον Πρωτογενή τομέα;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για να γίνει διεθνώς ανταγωνιστική η Παιδεία μας;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για να γίνουν οι Καλλικρατικοί Δήμοι φορείς ανάπτυξης;Ø
Ποια είναι η πρόταση σας για τους μικρο-μεσαίους που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της Ελληνικής Κοινωνίας;Ø
Δεν υπάρχει πρόταση κ. Πρωθυπουργέ και κάθε παρέμβαση των Υπουργών σας οπουδήποτε αντί να λύνει προβλήματα και να δημιουργεί ευνοϊκότερες συνθήκες παραγωγικών δράσεων και επενδύσεων συσκοτίζει τα πράγματα και απογοητεύει τον όποιο υποψήφιο επενδυτή.
Η φυγή προς τα εμπρός είναι η μόνη διέξοδος, φυγή όμως όχι καθοδηγούμενη από την τρόικα, φυγή καθοδηγούμενη από τα Ιστορικά πεπρωμένα της χώρας.
Η χώρα και ο Λαός έχουν δυνατότητες, οι ηγεσίες,
πολιτικές – οικονομικές – πνευματικές έχουν;
