Κι όμως, δεν χρειάστηκε να περάσουν παρά ελάχιστες ώρες, για να επιβεβαιωθούν όλοι όσοι δηλώνουν πως η Ευρώπη απέχει έτη φωτός από το να χαρακτηρισθεί «ενωμένη», αφού οι δηλώσεις κορυφαίων στελεχών, πολιτικών και μη, καταδεικνύουν πως η συνοχή, η ενιαία στάση, το κοινό «όραμα» και πάντως η περαιτέρω πολιτική, οικονομική και κοινωνική συνοχή της Ευρωζώνης των 17 και της Ευρώπης των 27 είναι προσώρας «κενό γράμμα».
Πιο τρανταχτό παράδειγμα της κατάστασης που επικρατεί στην Ευρώπη από τη νέα «επίθεση» του προέδρου του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ κατά των ηγετών Γερμανίας και Γαλλίας δεν υπάρχει.
Ο μεσιέ Γιούνκερ, για πολλοστή φορά όπως όλοι γνωρίζουμε, προχώρησε σε άκρως επικριτικές δηλώσεις ως προς τη νέα «πρωτοβουλία» Βερολίνου και Παρισιού, λέγοντας χαρακτηριστικά πως «ό,τι αποφασίζουν η Γαλλία και η Γερμανία δεν μετατρέπεται αυτομάτως σε απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και απαντώντας έτσι στην πραγματικά κυνική και άκρως υπερφίαλη χθεσινοβραδινή δήλωση του εκπροσώπου της γερμανικής καγκελαρίας, Στέφεν Ζάιμπερτ, που είχε τονίσει πως Γερμανία και Γαλλία θα αποφασίσουν τι μέλλει γενέσθαι με το πρόγραμμα στήριξης της Ελλάδας, τη διεύρυνση του EFSF και τη νέα διάρθρωση των ευρωπαϊκών συνθηκών και ΜΕΤΑ θα το ανακοινώσουν στους εταίρους τους, ΧΩΡΙΣ αυτό να σημαίνει πως θα τεθεί το θέμα σε διαβούλευση!!!
«Αποφασίζομεν και διατάζομεν» από Βερολίνο και Παρίσι, αλλά με τους ηγέτες της … υπόλοιπης Ευρώπης να μην δείχνουν πια διατεθειμένοι να μείνουν απαθείς! Κι αν η Σλοβακία με την «ανυπακοή» της να εγκρίνει τη συμφωνία της 21ης Ιουλίου μπορεί να θεωρηθεί ως ήσσονος σημασίας πρόβλημα -και ενδεχομένως «εσωτερική αντιπαράθεση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας- η νέα «έκρηξη» Γιούνκερ, που σκωπτικά μάλιστα επισήμανε ότι «τους τελευταίους 12 μήνες, περί το 70% των γαλλο-γερμανικών προτάσεων και πρωτοβουλιών δεν έχει μετατραπεί σε απόφαση της ΕΕ», δείχνει το πόσο απέχει τελικά η Ευρώπη από το να δει τη συνοχή μεταξύ των μελών της να μεγεθύνεται!
Προσθέστε εδώ τα .. «ευχολόγια» του Επιτρόπου για θέματα Οικονομίας Όλι Ρεν, ο οποίος τονίζει τώρα πως η Ευρώπη έχει μια «ευκαιρία-κλειδί» για τη συνοχή της στη σύνοδο Κορυφής της επόμενης εβδομάδας, αρκεί να «μπορέσουμε να συμφωνήσουμε σε μία καθορισμένη δράση πολιτικής». Προσέξτε διατύπωση: «εάν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε». Μα ο Γερμανός εκπρόσωπος δεν δήλωσε ότι Μέρκελ και Σαρκοζί δεν σκοπεύουν να ζητήσουν το «οκ» από τους εταίρους τους …;
Ο κύριος Ρεν -με προσεκτική διατύπωση πάντως- δηλώνει ότι με «μια συναίνεση για όσα πρέπει να γίνουν, έχουμε πολύ καλές πιθανότητες όχι μόνο να αποτρέψουμε τον χρηματοοικονομικό όλεθρο, αλλά και να βάλουμε την Ευρώπη σε τροχιά διατηρήσιμης ανάπτυξης».
Και δίνει σε Βερολίνο και Παρίσι μήνυμα διαλλακτικότητας. Υπό την προϋπόθεση πως οι δύο ηγέτες έχουν διάθεση να το … λάβουν.
Την ίδια ώρα, εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως Μέρκελ και Σαρκοζί μοιάζουν πλέον να μην βρίσκονται σε επαφή ούτε καν με τους οικονομικούς παράγοντες των χωρών τους! Αλλιώς, ποιος μπορεί να εξηγήσει τη συνέντευξη του προέδρου της Ένωσης Γερμανικών Τραπεζών (BDB) στη γερμανική εφημερίδα Rheinische Post, στην οποία ευθέως δηλώνει ότι οι γερμανικές τράπεζες αντιτίθενται σε κούρεμα μεγαλύτερο του 21% στα ελληνικά ομόλογα!
Τι λέει ο πρόεδρος των Γερμανών τραπεζιτών; «Το πακέτο που προτείνουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες προβλέπει μια ουσιαστική συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα, πράγμα που δεν είναι εύκολο να αντέξουν οι τράπεζες». Και αφήνει και τη δικιά του αιχμή, λέγοντας: «Αυτή η κρίση δεν είναι τραπεζική κρίση, αλλά κρίση πολιτικής εμπιστοσύνης». Και σε κάθε περίπτωση, δεν συμφωνούν οι Γερμανοί τραπεζίτες ούτε σε μεταβολή των όρων της συμφωνίας της 21ης Ιουλίου με στόχο ένα μεγαλύτερο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, ούτε στα σχέδια Μέρκελ - Σαρκοζί για αναγκαστική ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Κι όλα αυτά με τις αγορές να … καραδοκούν και τους κορυφαίους οικονομολόγους ένθεν και ένθεν του Ατλαντικού να προειδοποιούν πως η κρίση είναι τέτοια που θα «φτάσει» ακόμα και στη Γερμανία, με πρόβλεψη για -έστω οριακή- ύφεση στο τελευταίο τρίμηνο του έτους …
Το ευρωπαϊκό «όραμα» μοιάζει σήμερα περισσότερο θολό παρά ποτέ!
