Ήθελα σήμερα να περάσω μια χαλαρή Παρασκευή αλλά η επιθυμία μου αυτή
τελείωσε με το που με ενημέρωσε η γραμματέας μου πως με ζητούν από το
Υπουργείο Ανάπτυξης.
Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η γυναικεία φωνή μου συστήθηκε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, επιφορτισμένη με την διεξαγωγή έρευνας για τον βαθμό ικανοποίησης των επιχειρήσεων από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.
Η εταιρεία μου έχει υποβάλλει δύο προτάσεις, μία στο πρόγραμμα «Επιχειρηματική Επανεκκίνηση» και μία στο πρόγραμμα «Εξωστρέφεια».
Αφού της απάντησα στις πρώτες δυο – τρεις διαδικαστικές ερωτήσεις, η επόμενη με έκανε πραγματικά έξαλλο. Διότι η κυρία αυτή με ρώτησε: «Πόσα άτομα έχετε προσλάβει με τα χρήματα που έχετε ήδη πάρει;». Ποια χρήματα κυρία μου; Ποια χρήματα κύριε Χατζηδάκη; Όλα είναι «κολλημένα» και τα πάντα στο… περίμενε. Ούτε δεκάρα τσακιστή. Δεν το ξέρετε ή το ξέρετε και μας κοροϊδεύετε κι από πάνω; Είμαι σίγουρος για το δεύτερο.
Διότι προφανώς ο Χατζηδάκης ανέθεσε σε κάποια εταιρεία ερευνών ( αλήθεια, ποια; και τι λέει ο ΣΕΔΕΑ για διεξαγωγή έρευνας από εταιρεία που δεν δηλώνει τα πραγματικά της στοιχεία;) να επικοινωνεί με επιχειρήσεις που έχουν υποβάλλει προτάσεις και με κάτι τέτοιες ερωτήσεις να δημιουργεί «κλίμα» πως δήθεν τα προγράμματα «τρέχουν», πως δήθεν κάποιοι έχουν πάρει ήδη χρήματα κι έχουν προλάβει να κάνουν και προσλήψεις!
Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ματώνουν. Κόβουμε κάθε μέρα τις σάρκες μας για να μπορούμε να πληρώνουμε τη μισθοδοσία του προσωπικού μας, τους προμηθευτές μας, τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις και για να μην μπούμε στον «Τειρεσία». Κι αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια χλευάζεται στην πραγματικότητα από ενέργειες όπως αυτή που σας περιέγραψα.
Αν δεν μπορείτε κύριε Χατζηδάκη να κάνετε κάτι περισσότερο από τη δημιουργία «μαγικών εικόνων» με τόσο ξεπερασμένα τρυκ, μπορείτε και να παραιτηθείτε. Όχι πως μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο που ορίζουν οι δανειστές και οι τραπεζίτες κατά το δοκούν, θα μπορέσει ο όποιος αντικαταστάτης σας να φέρει ρευστότητα κι ανάπτυξη, αλλά τουλάχιστον μπορεί να διαθέτει τη στοιχειώδη εντιμότητα να μη μας κοροϊδεύει κι από πάνω.
Στην άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής, η γυναικεία φωνή μου συστήθηκε ως εκπρόσωπος του Υπουργείου Ανάπτυξης, επιφορτισμένη με την διεξαγωγή έρευνας για τον βαθμό ικανοποίησης των επιχειρήσεων από τα προγράμματα του ΕΣΠΑ.
Η εταιρεία μου έχει υποβάλλει δύο προτάσεις, μία στο πρόγραμμα «Επιχειρηματική Επανεκκίνηση» και μία στο πρόγραμμα «Εξωστρέφεια».
Αφού της απάντησα στις πρώτες δυο – τρεις διαδικαστικές ερωτήσεις, η επόμενη με έκανε πραγματικά έξαλλο. Διότι η κυρία αυτή με ρώτησε: «Πόσα άτομα έχετε προσλάβει με τα χρήματα που έχετε ήδη πάρει;». Ποια χρήματα κυρία μου; Ποια χρήματα κύριε Χατζηδάκη; Όλα είναι «κολλημένα» και τα πάντα στο… περίμενε. Ούτε δεκάρα τσακιστή. Δεν το ξέρετε ή το ξέρετε και μας κοροϊδεύετε κι από πάνω; Είμαι σίγουρος για το δεύτερο.
Διότι προφανώς ο Χατζηδάκης ανέθεσε σε κάποια εταιρεία ερευνών ( αλήθεια, ποια; και τι λέει ο ΣΕΔΕΑ για διεξαγωγή έρευνας από εταιρεία που δεν δηλώνει τα πραγματικά της στοιχεία;) να επικοινωνεί με επιχειρήσεις που έχουν υποβάλλει προτάσεις και με κάτι τέτοιες ερωτήσεις να δημιουργεί «κλίμα» πως δήθεν τα προγράμματα «τρέχουν», πως δήθεν κάποιοι έχουν πάρει ήδη χρήματα κι έχουν προλάβει να κάνουν και προσλήψεις!
Στην πραγματικότητα όλοι ξέρουμε τι συμβαίνει. Οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ματώνουν. Κόβουμε κάθε μέρα τις σάρκες μας για να μπορούμε να πληρώνουμε τη μισθοδοσία του προσωπικού μας, τους προμηθευτές μας, τις φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις και για να μην μπούμε στον «Τειρεσία». Κι αυτή η αγωνιώδης προσπάθεια χλευάζεται στην πραγματικότητα από ενέργειες όπως αυτή που σας περιέγραψα.
Αν δεν μπορείτε κύριε Χατζηδάκη να κάνετε κάτι περισσότερο από τη δημιουργία «μαγικών εικόνων» με τόσο ξεπερασμένα τρυκ, μπορείτε και να παραιτηθείτε. Όχι πως μέσα στο συγκεκριμένο πλαίσιο που ορίζουν οι δανειστές και οι τραπεζίτες κατά το δοκούν, θα μπορέσει ο όποιος αντικαταστάτης σας να φέρει ρευστότητα κι ανάπτυξη, αλλά τουλάχιστον μπορεί να διαθέτει τη στοιχειώδη εντιμότητα να μη μας κοροϊδεύει κι από πάνω.