Τα πήραμε τα λεφτά της πέμπτης δόσης. Κι έπειτα θα πάρουμε της έκτης και ύστερα της έβδομης και μετά θα αποφοιτήσουμε. Θα έχουμε περάσει την μεγάλη της μιζέριας σχολής. Θα απαιτούν οι άλλοι, θα λέμε εμείς τα δικά μας και υπό την απειλή του παγκόσμιου ντόμινο θα συνεχίσουμε να δανειζόμαστε. Ο βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται και ο νεοέλληνας τα δάνεια. Αν είσαι έτσι κι αλλιώς χρεοκοπημένος, το καλύτερο είναι να χρωστάς όσο το δυνατόν περισσότερα...
Όχι, δεν είμαστε εμείς οι έξυπνοι και οι άλλοι οι χαζοί. Απολαμβάνουμε, όμως, μία ακόμη φορά την εύνοια του μεγάλου Θεού της Ελλάδας που χιλιάδες χρόνια τώρα σώζει τον περιούσιο λαό του.
Τα πράγματα έχουν ως εξής:...
Τα ελληνικά ομόλογα που έχουν στα χαρτοφυλάκιά τους οι τράπεζες της αλλοδαπής είναι πολλά για τα ελληνικά δεδομένα, αλλά σχετικά λίγα για τον όγκο των μεγάλων τραπεζών της εσπερίας. Αν όλη η ιστορία ήταν αυτή, η Ελλάδα θα είχε ήδη χρεοκοπήσει. Επίσημα και με τη βούλα όλων εκείνων που σήμερα δεν θέλουν καν να ακούσουν για ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Το πρόβλημα των ισχυρών είναι ότι στα χαρτοφυλάκιά τους έχουν κι άλλα ομόλογα. Ιρλανδικά, πορτογαλικά, ισπανικά, βελγικά, ιταλικά. Εκείνα ως σύνολο μπορούν να προκαλέσουν μία τοξική καταιγίδα που να εξαφανίσει κάθε ίχνος ζωής από το δήθεν ισχυρό τραπεζικό σύστημα της γηραιάς ηπείρου.
Αν τόσο καιρό υποστηρίζουμε ότι πρέπει να τακτοποιήσουμε τα του οίκου μας, αυτό δεν έχει να κάνει με το αν θα επιβιώσουν ή όχι οι ευρωπαϊκές τράπεζες. Πρέπει να δημιουργήσουμε ισχυρές βάσεις για το μέλλον, για το δικό μας καλό κι όχι για λογαριασμό των σημερινών μας ευκαιριακών εταίρων. Ας μην κοροϊδευόμαστε. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία νομισματική ένωση και τίποτα περισσότερο. Η κρίση αυτή διέλυσε και τις τελευταίες ψευδαισθήσεις περί του αντιθέτου.
Σήμερα νομίζουν ότι σώζοντας την Ελλάδα θα σταματήσουν το πρόβλημα έξω από το σπίτι τους. Κάνουν λάθος, όπως έκαναν λάθος κι όταν αρχικά υποστήριζαν ότι το πρόβλημα ήταν η Ελλάδα. Πολύ γρήγορα αποδείχτηκε ότι η Ελλάδα ήταν ένα σύμπτωμα και όχι το πρόβλημα. Μόνο από τύχη θα γλιτώσει η Ευρώπη από τις επιπτώσεις της κρίσης χρέους. Το θέμα είναι αν εμείς κερδίζουμε χρόνο για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα και με αντικειμενικό σκοπό την επιβίωσή μας σε ένα αβέβαιο περιβάλλον ή αν λειτουργούμε με έναν εντελώς καιροσκοπικό τρόπο.
Εφόσον ισχύει το δεύτερο, που είναι και το πιο πιθανό, η συνέχεια δεν θα είναι εύκολη για τον οποιονδήποτε κάτοικο αυτής της χώρας. Ας μην ξεχνάμε ότι η Ιστορία δεν είναι στατική, αλλά δυναμική. Αυτά τα οποία θεωρούμε σήμερα ως δεδομένα δεν είναι απαραίτητο να ισχύουν κι αύριο.
Εντάξει πατριώτες. Τα πήραμε κι αυτή την φορά τα λεφτά. Είστε χαρούμενοι με αυτό;
