Στοχοποίησαν την ίδια μας την αξιοπρέπεια. Επιδίδονται σ ένα πλιάτσικο πρωτοφανές ακόμη και στον ίδιο τον αέρα που αναπνέουμε. Το εγκληματικό τους χέρι έχει πλέον παραβιάσει και το τελευταίο σπίτι. Το όραμά τους δεν είναι η κοινωνία του μέλλοντος. Αυτό που αποσκοπούν είναι ένα κοινωνικό νεκροταφείο, με τα βαμπίρ της πολιτικής εξουσίας να επιχειρούν να φορολογήσουν ακόμη και τα φυτίλια από τα σβησμένα καντήλια στους τάφους των νεκρών.
του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Σε απλά ελληνικά, αν επιχειρήσει να αποκωδικοποιήσει κανείς το «μήνυμα» του «αξιόπουστα» δοσίλογου που εκτελεί χρέη πρωθυπουργεύοντος, και τολμά να ζητά θρασύτατα διασφάλιση της κοινωνικής συνοχής στην πορεία καταστροφής που έχει επιλέξει, ένα πράγμα μονάχα θα μπορούσε να πει.
Ο λαομίσητος πρωθυπουργός καλεί την ελληνική κοινωνία σε πανστρατιά για τη «σωτηρία» των νταβατζήδων, αδιαφορώντας παντελώς για το μέλλον της και την προοπτική της.
Τόνοι μελάνης έχουν χυθεί και χιλιάδες λογύδρια έχουν εκφωνηθεί απ όλους εκείνους που πίστεψαν πως η πολιτική αντιπαράθεση στο κοινοβούλιο της ντροπής και στα τηλεοπτικά παράθυρα, θα άλλαζαν τον ρου των γεγονότων.
Προειδοποιούσαμε έγκαιρα πως όσο δε ρίχνεται στην κοινωνία το σύνθημα για την αποφασιστική σύγκρουση με τους εγκάθετους των νταβατζήδων, αυτοί…
- Και θα συνεχίσουν να νομοθετούν.
- Και θα συνεχίσουν να εξαπατούν.
- Και θα συνεχίζουν χωρίς δισταγμό να καταδικάζουν αυτό το λαό στην απόλυτη δυστυχία.
Δυστυχώς επαληθευτήκαμε…
Τονίζαμε κατ επανάληψη, πως όλοι αυτοί που χαϊδολογούν την ομορφιά της αγανάκτησης, το κάνουν γιατί δε θέλουν να μετατρέψουν την αγανάκτηση σε αποφασιστική πολιτική δράση...
Δε διστάσαμε να πούμε πως όλοι αυτοί που εγκαλούν αδιάλειπτα τη μαχόμενη κοινωνία στην ανάγκη των ήπιων αντιδράσεων, αυτό που κάνουν στην ουσία είναι να επιχειρούν να χρησιμοποιήσουν αυτή την κοινωνία ως εργαλείο για να ανατρέψουν πολιτικούς.
Επιμένουν όμως να την θέλουν πολιτικά ανώριμη προκειμένου να μην ανατρέπει πολιτικές και να παραμένει καθηλωμένη και βουτηγμένη στις διαρκείς και αδιέξοδες αυταπάτες.
Δυστυχώς επαληθευτήκαμε και εδώ…
Το πολιτικό σύστημα θεατρολόγησε – και το έκανε επειδή δεν τόλμησε να υπερβεί τον εαυτό του - και ηθελημένα ή αθέλητα νομιμοποίησε το θεσμικό δικαίωμα του πρωθυπουργού της πολιτικής απάτης να νομοθετεί και να καταστρέφει τον τόπο, να οδηγεί την κοινωνία σε απόγνωση, να γκρεμίζει τα όνειρα και τις προσδοκίες αυτού του λαού.
Όταν από αυτή εδώ τη στήλη τους καλούσαμε όλους να τον απομονώσουν πολιτικά και να καταδείξουν πως είναι εν δυνάμει παράνομος και ότι ουσιαστικά έχει εκπέσει, εκείνοι προτίμησαν να δώσουν πολιτική παράσταση στη Βουλή επιχειρώντας να προβάλουν το μικρόκοσμο της πολιτικής τους αντίληψης.
Το αποτέλεσμα είναι γνωστό…
- Ο θίασος ανανέωσε - έστω και μόνο τυπικά - την «πολιτική του νομιμότητα»…
- Ανασυντάχθηκε θεσμικά…
- Και επανήλθε δριμύτερος με την πιο ανελέητη πολιτική και οικονομική επίθεση που γνώρισε ποτέ ο τόπος.
- Γι ακόμη μια φορά καλείται να «σώσει» τον τόπο, το αφορολόγητο των …8.000 ευρώ
- Γι ακόμη μία φορά καλείται να «σώσει» τον τόπο, το ΙΧ και η κατοικία του μισθοσυντήρητου…
- Γι ακόμη μια φορά καλείται να «σώσει» τον τόπο, η μικρή επιχείρηση που στενάζει υπό το βάρος της κρίσης, της αναδουλειάς, των εισφορών, και της φοροεπιδρομής των μίνι νταβατζήδων της «αρμόδιας» ΔΟΥ.
Οι παροχές συρρικνώνονται δραματικά, οι εισφορές αυξάνονται ανεξέλεγκτα, η εγκληματική επίθεση σε βάρος της κοινωνίας ολόκληρης έχει γενικευθεί.
Σ αυτόν τον ανελέητο κατήφορο δεν υπάρχει πάτος.
Στοχοποίησαν την ίδια μας την αξιοπρέπεια. Επιδίδονται σ ένα πλιάτσικο πρωτοφανές ακόμη και στον ίδιο τον αέρα που αναπνέουμε. Το εγκληματικό τους χέρι έχει πλέον παραβιάσει και το τελευταίο σπίτι. Θέλουν ακόμη και τα κρεβάτια που κοιμόμαστε να βγουν στο σφυρί. Το όραμά τους δεν είναι η κοινωνία του μέλλοντος.
Αυτό που αποσκοπούν είναι ένα κοινωνικό νεκροταφείο, με τα βαμπίρ της πολιτικής εξουσίας να επιχειρούν να φορολογήσουν ακόμη και τα φυτίλια από τα σβησμένα καντήλια στους τάφους των νεκρών.
Δεν πάει άλλο…
Ίσως έφτασε η στιγμή που αυτός ο λαός θα πρέπει να ανάψει με τρόπο αποφασιστικό το φυτίλι του δυναμίτη. Αν αυτό δε συμβεί, τότε η πορεία για την καταστροφή των πάντων είναι προδιαγεγραμμένη.
Τα παπαγαλάκια της εξουσίας θα επιμείνουν να εγκλωβίσουν την αγανάκτησή μας στη γραφικότητα.
Θα μας καλέσουν και πάλι «να προσέξουμε πολύ για να μην υπάρξουν επεισόδια και θύματα», όπως αρέσκονται να λένε.
Ας τους θυμίσουμε ότι αυτός ο λαός μετράει θύματα καθημερινά. Θάβει καθημερινά τους δικούς του δολοφονημένους και ποτέ μα ποτέ δε βρίσκεται ο ένοχος, ο φυσικός και ο ηθικός αυτουργός.
Τα δικά μας θύματα είναι οι απελπισμένοι από τη χρεοκοπία που αυτοκτονούν καθημερινά. Γι αυτούς ποιος μιλάει???
Τα δικά μας θύματα είναι οι κατακρεουργημένοι από τον ελεεινό πολυπολιτισμό που μας επέβαλαν. Αλλά και γι αυτούς κανείς δε μιλά.
Θύματα είναι τα παιδιά μας που τους στερούν τη δουλειά, το όνειρο και την ελπίδα. Ποιος νοιάζεται???
Θύματα είναι τα δολοφονημένα όνειρά μας, η κοινωνική αποταμίευση δεκαετιών ενός ολόκληρου λαού.
Θύμα είναι η δολοφονημένη μας αξιοπρέπεια και η εθνική μας περηφάνια από τα λερωμένα χέρια των προσκυνημένων αχυρανθρώπων που διαφεντεύουν τις τύχες μας.
Αυτά τα χιλιάδες θύματα που είναι κομμάτι από τη ζωή μας, ποιος από μας θα τα τιμήσει επιτέλους αν κιοτέψουμε στο βωμό της γραφικότητας που μας καλούν???
Ας γυρίσουμε αποφασιστικά την πλάτη σε όλους αυτούς που μας καλούν να συμβιβαστούμε - έστω και αγανακτώντας - με τη μοίρα που κάποιοι άλλοι επέλεξαν για λογαριασμό μας.
Η αγανάκτησή μας δε θα εμποδίσει τους πλιατσικολόγους να συνεχίσουν να ασελγούν πάνω στο κουφάρι της Ελληνικής κοινωνίας όπως δε τους εμπόδισε να το κάνουν μέχρι σήμερα.
Μέρες τώρα τα φερέφωνα της εξουσίας επιχειρούν να ντοπάρουν τον «εγωισμό της μαχόμενης κοινωνίας για τη «σπουδαιότητα» της αγανάκτησής της για να την καθηλώσουν εκεί.
Ας αναλογιστούμε όλοι…
Ποιο ήταν επί της ουσίας το αποτέλεσμα της «πολιτισμένης μας αγανάκτησης»??? ΚΑΝΕΝΑ…
Ποια πολιτική ανατράπηκε??? ΚΑΜΙΑ…
Ποιο εφιαλτικό μέτρο απ όσα σχεδίασαν πάρθηκε πίσω??? ΚΑΝΕΝΑ…
Ποιος βουλευτής τόλμησε να καταψηφίσει το θίασο που καταδυναστεύει τον τόπο??? ΚΑΝΕΙΣ…
Αντίθετα αυτό που ζήσαμε ήταν ένας πρωτοφανής θεατρινισμός από το σύνολο του πολιτικού συστήματος, που κατά τα λοιπά συνεχίζει ακάθεκτο να βιάζει αδίστακτα τη ζωή μας.
Και από την άλλη, η δικαιολογημένη κοινωνική αγανάκτηση μετατρέπεται σε "ευκαιρία" προκειμένου ο κάθε πικραμένος να βγάζει τον καημό του στο Σύνταγμα γατζωμένος από ένα μικρόφωνο για κάποια ελάχιστα λεπτά.
Είναι δυνατόν να υπάρχει έστω και ένας άνθρωπος ανάμεσ'α μας που να πιστεύει πως όλα αυτά τρομάζουν τους αχυράνθρωπους της εξουσίας??? Είναι δυνατόν???
Τι άλλο πρέπει να συμβεί πια για να συνειδητοποιήσουμε πωσ η Ελληνιή κοινωνία βρίσκεται πλέον αντιμέτωπη με την πιο σοβαρή πρόκληση στη μακραίωνη ιστορία της??? Τι???
Το να συνεχίσουμε τον ίδιο δρόμο είναι η μια επιλογή. Αλλά το αποτέλεσμά της είναι προδιαγεγραμμένο.
Η άλλη επιλογή είναι να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες του τόπου και τη ζωή μας.
Ο καθένας λοιπόν ας αναλάβει τις ευθύνες του…
