Κάθε απόγευμα οι πλατείες ζωντανεύουν από ανθρώπους διαφορετικών πολιτικών απόψεων και αντιλήψεων οι οποίοι μέχρι τώρα συγκλίνουν σε ένα κοινό σημείο. «Δεν πάει άλλο, δεν θα αφήσουμε να κλέψουν τα πάντα από την Ελλάδα ξεζουμίζοντας μονίμως τους πλέον αδύναμους».
Στο Σύνταγμα, στον Λευκό Πύργο, στην πλατεία Αγίου Γεωργίου της Πάτρας, στην κεντρική πλατεία της Λάρισας, στην παραλία του Βόλου και στις πλατείες δεκάδων άλλων ελληνικών πόλεων η φωνή και η οργή των Αγανακτισμένων Ελλήνων κάθε απόγευμα γίνεται κραυγή διαμαρτυρίας κατά όλων εκείνων που ευθύνονται για το δυσβάσταχτο χρέος και τις αιτίες που το δημιούργησαν. Και όλη την ημέρα στους καταυλισμούς που έχουν στηθεί με διαφορετικού τύπου λειτουργίες Δημοκρατίας αποφασίζονται οι ενέργειες της επομένης, τα σχέδια, δράσης και οι ομάδες εργασίας που εθελοντικά θα τα υλοποιήσουν.
Ανώτατο όργανο αποφάσεων οι γενικές συνελεύσεις Αγανακτισμένων σε κάθε πόλη.
Ο νέος μεγάλος στόχος των Αγανακτισμένων είναι η ματαίωση της συζήτησης στη Βουλή για το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα. Για την επίτευξη αυτού του στόχου η Λαϊκή Συνέλευση της πλατείας Συντάγματος πήρε πέντε αποφάσεις με ισάριθμα ψηφίσματα.
Το πρώτο ψήφισμα ορίζει το στόχο: να κληθεί ο Λαός σε αποκλεισμό της Βουλής από την παραμονή της ημέρας κατάθεσης του Μεσοπρόθεσμου (14/06), να κληθεί σε γενική απεργία την ίδια μέρα και να δημιουργηθεί ομάδα αγανακτισμένων που θα οργανώσει την κινητοποίηση (Η ημερομηνία προφανώς θα προσαρμοστεί στιην ημερομηνία συζήτησης του Μεσοπρόθεσμου προγράμματος στη Βουλή).
Το δεύτερο ψήφισμα αποφασίζει να απευθυνθεί κάλεσμα στους Αγανακτισμένους των άλλων πόλεων να συγκλίνουν εκείνο το διήμερο στο Σύνταγμα για την πραγματοποίηση πανελλαδικού συλλαλητηρίου του 1000000 διαδηλωτών.
Τα άλλα τρία ψηφίσματα προβλέπουν την δημιουργία ομάδας εργασίας που θα περιοδεύσει στις γειτονιές για την ενημέρωση του κόσμου, την συγκέντρωση υπογραφών για να γίνει Δημοψήφισμα για το Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα και να σταλεί αίτηση στο Μετρό με το αίτημα να λειτουργήσει όλη τη νύχτα της 14ης Ιουνίου.
Στη Θεσσαλονίκη οι Αγανακτισμένοι με κέντρο δράσης τον Λευκό Πύργο εξορμούν καθημερινά στις γειτονιές για να ενημερώσουν τους πολίτες και να τους καλέσουν μαζί τους σε διαμαρτυρία διαρκείας. Παράλληλα στο χώρο του Λευκού Πύργου λειτουργεί όλες τις ημέρες των συνελεύσεων ανταλλακτική - χαριστική αγορά.
Μπορεί ο καθένας και μία να φέρει ή να πάρει ότι είναι χρήσιμο ή για χάρισμα.
Η αγορά αυτή λειτουργεί «ως μια προσπάθεια να δοκιμάσουμε ένα μοντέλο κοινωνικής οικονομίας ενάντια στην «οικονομία» του χρήματος» , όπως αναφέρουν στο blog τους.
Στην Κεφαλονιά το ψήφισμα των Αγανακτισμένων αναφέρει μεταξύ άλλων:
«Στις χωρίς προοπτική πολιτικές, τη στείρα και δίχως νόημα αντίδραση, τα κενά νοήματος συνθήματα «εκδίκησης», προτάσσουμε τα δικά μας «θέλω», τα δικά μας αιτήματα, τη δική μας ζωή και αξιοπρέπεια. Δεν διεκδικούμε τίποτα λιγότερο από τα πάντα.
Στη «λύση» της «αναδιάρθρωσης του χρέους», επιλέγουμε την αναδιάρθρωση του κόσμου όπου ζούμε, την αναδιάρθρωση της ζωής μας, διότι αυτό που τελικά χρεοκόπησε, δεν είναι οι αριθμοί.
Χρεοκόπησαν οι αξίες μας και η ιδιότητα τού να είμαστε άνθρωποι και πολίτες. Θέλουμε δημοκρατία, διότι σήμερα έχουμε ολιγαρχία». Και μεταξύ άλλων ζητάνε:
-Θέλουμε στάση πληρωμών του δημόσιου χρέους, γιατί αποτελεί προϊόν απάτης και συναλλαγής, ερήμην των λαών, μεταξύ πολιτικών και τραπεζιτών.
-Θέλουμε το χρήμα και τα νομίσματα όλου του κόσμου να γίνουν ξανά δημόσια εργαλεία. Να τεθούν υπό δημοκρατική μετοχική σύνθεση τα τραπεζικά ιδρύματα που τυπώνουν το χρήμα. Οι τράπεζες να γίνουν αυτοδιοικούμενα εργαλεία δημοκρατικής διακίνησης του χρήματος.
-Θέλουμε πολιτικό και διαχειριστικό έλεγχο , ώστε να μάθουμε όλοι πως φτάσαμε σε αυτό το σημείο και να τιμωρηθούν, για Εθνική Προδοσία, όσοι κακοδιαχειρίστηκαν, λεηλάτησαν ή ξεπούλησαν εθνικό πλούτο ή δημόσια περιουσία.
Στο Κίνημα των Αγανακτισμένων μετέχουν άνθρωποι όλων των πολιτικών αντιλήψεων, από τον αντιεξουσιαστικό χώρο μέχρι τον ακροδεξιό. Αυτό ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει και οι διαφορές διακρίνονται στον τρόπο έκφρασης καθενός κατά τη διάρκεια των συγκεντρώσεων, Από το περιεχόμενο όμως των ψηφισμάτων είναι φανερό ότι στις γενικές ή λαϊκές συνελεύσεις κυριαρχούν αλλού Αριστερές, αλλού Αριστερίστικες και αλλού Αντιεξουσιαστικές ομάδες πολιτών.
Και ακριβώς αυτό είναι το κρίσιμο σημείο, το στίχημα, σε ότι αφορά τη διάρκεια και το αποτέλεσμα που μπορεί να έχει ένα Κίνημα που ξεκίνησε αυθόρμητα από την ανάγκη, την αγανάκτηση και την οργή των πολιτών.
Αν οι Αγανακτισμένοι παραμείνουν ενωμένοι γύρω από όσα τους ενώνουν (και δεν είναι λίγα) και κατορθώσουν να διατυπώσουν αιτήματα που θα εκφράζουν τη λαϊκή μάζα, τότε η δυναμική που μπορεί να αναπτύξουν είναι ανυπολόγιστη και το ίδιο τα αποτελέσματά της. Αν αρχίσουν να διολισθαίνουν στην, κατά περιοχή και αναλόγως των συσχετισμών, υιοθέτηση απόψεων και θέσεων που εκφράζουν μικρές ομάδες και διώχνουν μεγαλύτερες, τότε ο εκφυλισμός δεν θα είναι μακριά. Γιατί οι μεγάλες αλλαγές προϋποθέτουν μικρά και προσεκτικά βήματα...
Πηγή:Eklogika
