Από την επικείμενη στάση πληρωμών και την αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων έως την επάνοδο στη δραχμή, κι από την παράδοση του φοροεισπρακτικού μηχανισμού στην Τρόικα έως την εν λευκώ παραχώρηση της διαχείρισης της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Ποτέ άλλοτε δεν έχουν ακουστεί τόσα πολλά κι επικίνδυνα «παραμύθια» σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα! Η πολιτική βούληση παραδομένη στο βωμό της επικοινωνίας! Η εμμονή στην αναπαραγωγή φοβικών κοινωνικών συνδρόμων στην απόλυτη υπηρεσία της ατολμίας και της υποκρισίας κυβέρνησης και Τρόικας! Ποια είναι τελικά η αλήθεια πίσω από όλες αυτές τις φημολογίες και ποιες οι πιθανότερες άμεσες εξελίξεις;Το ότι η χώρα δεν θα μπορούσε να επιστρέψει άμεσα στις αγορές, ήταν προφανές πριν καν υπογραφεί το Μνημόνιο! Τα θεμελιώδη στοιχεία της Ελληνικής οικονομίας οι υπέρογκοι τόκοι και η ύφεση που προοιώνιζε η περιοριστική δημοσιονομική πολιτική δεν δικαιολογούσαν την αισιοδοξία κυβέρνησης και Τρόικας για μια τέτοια εξέλιξη. Έπρεπε όμως να υπάρχει μια αρχική αχτίδα φωτός στις πρώτες εκτιμήσεις, που θα επέτρεπαν την ακόμα μεγαλύτερη ανοχή από πλευράς κοινής γνώμης.
Ήταν λοιπόν οι πάντες προετοιμασμένοι για το ενδεχόμενο μιας ενδιάμεσης επιπρόσθετης δανειοδότησης προς τη χώρα μας, έως ότου ενταχθούμε τελικά στον μόνιμο μηχανισμό στήριξης με ότι σημαίνει αυτό για τη σκληρότητα των νέων απαιτήσεων σε εργασιακό, ασφαλιστικό και εισοδηματικό επίπεδο! Κατανοητή η προσπάθεια διαχείρισης του ζητήματος για εσωτερική κατανάλωση είτε από τις ισχυρές Ευρωπαϊκές χώρες, ώστε να δείξουν πυγμή και αποφασιστικότητα στους πολίτες τους, είτε από την Ελληνική κυβέρνηση για να συντηρεί το φόβο και την παθητικότητα των πολιτών που μοιάζουν πλέον να αφυπνίζονται, έστω και χωρίς πυξίδα ακόμα για το μετά της όποιας αντίδρασης.
Προφανώς λοιπόν και δεν υπάρχει ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή ή στάσης πληρωμών. Κανένας δεν θα έχει κέρδος από μια τέτοια εξέλιξη όχι τόσο γιατί το οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας είναι τέτοιο που να διαλύσει τη λειτουργία της ΟΝΕ, αλλά γιατί το κλίμα καχυποψίας και ανυποληψίας προς τη λειτουργικότητα της Ε.Ε. και του ευρώ θα ενταθεί συμπαρασύροντας σύντομα στην καταστροφή κι άλλους αδύναμους κρίκους.
Προφανώς και δεν μπορεί η ανάγκη εγγυήσεων για τη χορήγηση κάθε νέου δανείου να συνδυάζεται με παραχώρηση δημοσίων λειτουργιών όπως ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός ή η διαχείριση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας. Δεν αποτελεί απλά κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος αλλά και παραδοχή αποτυχίας για κυβέρνηση και Τρόικα. Άλλωστε ο ρόλος των Τροϊκανών συμβούλων στη χάραξη κι εκτέλεση ης ασκούμενης πολιτικής είναι καταλυτικός, άλλο αν μπρος στο φάσμα της αποτυχίας προσπαθούν εύσχημα να αποποιηθούν τον ευθυνών τους!
Δεν χρειάζονται κι ούτε επί της ουσίας επιθυμούν να αναλάβουν την πλήρη ευθύνη της διαχείρισης σε κρίσιμους τομείς για να έχουν καίριο ρόλο στις αποφάσεις! Θα αρκεστούν στη παροχή τεχνικών συμβουλών, για να διατηρούμε την ψευδαίσθηση της εθνικής κυριαρχίας. Όσον αφορά τις εγγυήσεις του νέου πακέτου οικονομικής στήριξης και η υποθήκευση της τιτλοποίησης μελλοντικών εσόδων από τα προς αξιοποίηση ακίνητα αρκεί για να καλύψει νομικά τις απαιτήσεις των συμβάσεων διεθνούς δικαίου που πλέον υπογράφουμε!
Γιατί άλλωστε να μπουν στη διαδικασία άμεσης δέσμευσης περιουσιακών στοιχείων αφού η σημερινή χαμηλή αποτίμηση τους, μπορεί και να υπολείπεται σε αξία των πιθανών εσόδων μέσα σε λίγα χρόνια, από μια αποδοτική αξιοποίηση τους!!
