Μπορεί η κρίση να εξαφανίστηκε για λίγο από τα πρωτοσέλιδα καθώς το 2011 αποχωρούσε και έδινε τη θέση του στο 2012 αλλά επιστρέφει και μάλιστα πιο δυνατή από ποτέ.
Σύμφωνα
με ανάλυση του Reuters oι επόμενοι μήνες θα κρίνουν εάν οι ευρωπαίοι
ηγέτες μπορούν να κρατήσουν ενωμένη μια νομισματική ένωση που....
τρίζει, ή αν τελικά θα σκοντάψουν πάνω στα πολιτικά, οικονομικά και οικονομικά εμπόδια που είναι στρωμένα στο δρόμο τους.
Στην
Ελλάδα, δύο χρόνια μετά το χτύπημα της κρίσης, η κυβέρνηση κάνει αγώνα
δρόμου προσπαθώντας να συμφωνήσει με τις τράπεζες σχετικά με το
πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων, μια συμφωνία που είναι καθοριστικής σημασίας για την εκταμίευση του νέου δανείου μαμούθ των 130 δις ευρώ από το ΔΝΤ και τους Ευρωπαίους εταίρους.
Χωρίς τη συμφωνία και το νέο πακέτο βοήθειας, η Ελλάδα αντιμετωπίζει πλέον ορατά τον κίνδυνο της χρεοκοπίας μέσα στο Μάρτιο.
Οι
συνομιλίες όμως με τις τράπεζες και τους ιδιώτες ώστε να αποδεχτούν 50%
μείωση στο χρέος των ελληνικών ομολόγων τραβάνε εδώ και εβδομάδες,
σπέρνοντας αμφιβολίες σχετικά με το αν η Αθήνα μπορεί να ανταποκριθεί.
«Ο
κίνδυνος μιας ανεξέλεγκτης ελληνικής χρεοκοπίας αυξάνεται πάλι και
μαζί του αυξάνεται και η πιθανότητα μετάδοσης της επιδημίας στην Ιταλία
και άλλους», λένε οικονομικοί αναλυτές.
Η
πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι μέσα σε δύο μήνες,
Γαλλία και Ελλάδα θα προχωρήσουν σε εκλογές, κάτι που μπορεί να
περιπλέξει τα πράγματα και να καθυστερήσει τη λήψη αποφάσεων σε επίπεδο
εθνών και να απειλήσει την ευρύτερη δυνατότητα της ΕΕ να δράσει με
ταχύτητα και αποφασιστικότητα σε μια χρονική συγκυρία που η πίεση είναι
μεγάλη για την εφαρμογή των συμφωνιών που έχουν ήδη παρθεί.
Οι
εκλογές στην Ελλάδα, που αναμένονται στο τέλος Μαρτίου, φαίνεται
απίθανο να αναδείξουν κάποιο καθαρό νικητή και πιθανότατα θα χρειαστεί
να δημιουργηθούν πολιτικές συμμαχίες με αποτέλεσμα να παραταθεί η
αβεβαιότητα.
Στη
Γαλλία, οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα, ο
Νικολά Σαρκοζί που μαζί με την Άγκελα Μέρκελ κρατούσαν το τιμόνι της
Ευρώπης σε αυτή την κρίση, να χάσει τις εκλογές από τον Σοσιαλιστή
αντίπαλό του Francois Hollande.
Ο
Σαρκοζί και η Μέρκελ, παρά τις διαφορές που έχουν στην αντιμετώπιση της
κρίσης και τις συχνές συγκρούσεις τους, είναι και οι δύο από τον
συντηρητικό χώρο, γεννημένοι με μόλις μισό χρόνο διαφορά μεταξύ τους και
έχουν αναπτύξει μια αποτελεσματική και στενή συνεργασία σφυρηλατημένη
από τις πιέσεις που ασκούνται στην ΕΕ εν μέσω κρίσης.
Τώρα,
μετά από χρόνια διαφωνιών και δυσανασχέτησης του Βερολίνου με τον Γάλλο
πρόεδρο, οι Γερμανοί ανησυχούν για το τέλος των Μερκοζί, της πιο
σημαντικής πολιτικής σχέσης στην Ευρώπη, εν μέσω κρίσης.
«Δε
θα υπάρχει Μερκοζί πλέον. Η Άγκελα Μέρκελ και η Κριστίν Λαγκάρντ θα
υπαγορεύουν την πολιτική στην Ευρώπη», λένε ο Γάλλος αναλυτής Ζακ
Ντελπλα. «Ο νέος Γάλλος πρόεδρος, είτε είναι ο Ολάντ είτε ο Σαρκοζί, δε
θα έχει πολλές επιλογές. Το χρέος θα χρειαστεί να μειωθεί, οι φόροι θα
πρέπει να αυξηθούν και οι δαπάνες να μειωθούν».
Με
όλες αυτές τις εξελίξεις στον ορίζοντα, η Μέρκελ και ο Σαρκοζί ξεκινούν
το 2012 με μια συνάντηση της Δευτέρα στο Βερολίνο, ώστε να
προετοιμαστούν για τη σύνοδο κορυφής στις 30 Ιανουαρίου, μια σύνοδο που
αναμένεται να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη.
Αυτό
αποτελεί και την μεγαλύτερη πρόκληση στην ΕΕ. Μετά από αρκετά χρόνια
δημοσιονομικών προσαρμογών για τη μείωση των χρεών και των ελλειμμάτων
που γιγαντώθηκαν μετά την οικονομική κρίση του 2008, η ευροζώνη βαδίζει
ολοταχώς προς νέα οικονομική ύφεση.
Ακόμα
και η πιο ισχυρή οικονομία της Ευρώπης, η Γερμανία, αντιμετωπίζει
κίνδυνο. Η Ελλάδα μπαίνει στον πέμπτο συνεχόμενο χρόνο ύφεσης, χωρίς
ελπίδα στο μέλλον να μπορεί να αποπληρώσει το τεράστιο χρέος της.
Η
προσπάθεια να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αγορών στην ευρωπαϊκή
οικονομία και ταυτόχρονα η επανεκκίνηση των ευρωπαϊκών οικονομιών
φαίνονται να είναι στόχοι που συγκρούονται μεταξύ τους.
Ένα
θετικό σε όλη την κατάσταση είναι η ΕΚΤ, που δείχνει πλέον μεγάλη
ευελιξία. Η απόφαση της ΕΚΤ να παρέχει φτηνά μακροπρόθεσμα δάνεια στις
τράπεζες βοήθησε να ηρεμήσουν οι φόβοι για την ρευστότητα.