Διότι ΟΛΟΙ μας γνωρίζουμε καλλίτερα ἀπὸ τὸν κάθε ἄλλον τὸ τὶ πρέπει νὰ κάνουμε, ἀλλὰ στὴν πράξιν, στὸ διὰ ταὔτα, ΟΛΟΙ σηκώνουμε τὰ χέρια ψηλά!!!
Εἶδες πόσο δίκαιον ἔχει ὁ ἄνθρωπος;
Εἶδες πόσο σωστά τά λέει;
Μόνον ποὺ στὴν ἐρώτησιν: «τί θά ἔκανες ἐσύ» ἀπαντᾶ αὐτὸ ποὺ ΟΛΟΙ μας θὰ ἀπαντούσαμε…
«Δὲν ξέρω τὶ θὰ κάνῳ… Μὰ λουφέδες δὲν θὰ κάνω…»
Καὶ βλέπουμε… Ναί…. Καὶ βλέπουμε οὐσιαστικῶς….
Διότι γιὰ νὰ γίνῃς πρωθυπουργός, (πρόεδρος, ἀφεντικό, ἐπιχειρηματίας, οἰκογενειάρχης, ἐλεύθερος ἄνθρωπος) πρέπει νὰ ἔχῃς προετοιμαστεῖ γιὰ αὐτό. Δὲν πᾶς ἔτσι, στὴν τύχη… Ὁ Κολοκοτρώνης ΕΓΙΝΕ Κολοκοτρώνης, ΔΕΝ τοῦ προέκυψε ἔτσι, ξαφνικά, μὲ …ἀναλαμπές!!!
Παιδεύτηκε, ἀγωνίστηκε, πόνεσε, ἔκλάψε, πάλψε, ἔχασε καὶ κέρδισε.
Δηλα δὴ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΚΕ σὲ αὐτὸ ποὺ ἔγινε!!!
Ὁ Κολοκοτρώνης ἦταν ἤ ἔγινε Κολοκοτρώνης;
Χρειάζονται …σπουδές. Μὰ πρῶτα ἀπ΄ ὅλα πρέπει νὰ ἔχῃς τὴν …Φύσιν. Ὅπως φυσικὰ τὴν εἶχε κι ὁ Κολοκοτρώνης.
Δὲν γίνεται νὰ εἶσαι …«κατασκευασμένος» γιὰ λουστραδόρος καὶ νὰ μᾶς τὸ παίζῃς …ἰατρός!!!
Δὲν γίνεται νὰ εἶσαι …«κατασκευασμένος» γιὰ στρατηγὸς καὶ νὰ μᾶς τὸ παίζῃς …μηχανικός!!!
Δὲν γίνεται νὰ εἶσαι …«κατασκευασμένος» γιὰ τσανακογλείφτης καὶ νὰ μᾶς τὸ παίζῃς …πρωθυπουργός!!! (Καλὴν ὥρα…!!!).
Ὅμως ποιός μᾶς προετοίμασε γιά κάτι τέτοιο; Ποιός μᾶς ἔδειξε τόν δρόμο γιά νά …σπουδάσουμε τήν ζωή μας καί νά τήν …ζήσουμε ὡς Κύριοι κι ὄχι ὡς ΔΟΥΛΟΙ;
Ποιός μᾶς ἔδειξε τόν δρόμο γιά νά ἀκολουθοῦμε τίς ἐπιταγές τῆς Φύσεώς μας κι ὄχι τά ἐπίκτητα πρότυπα, πού θά μᾶς προσφέρουν χρῆμα ἀλλά ποτέ ἰκανοποίησιν καί χαρά ἀπό τήν προσφορά πρός τούς ἄλλους;;;
Τί σημαίνει αὐτό πού λέω;
Μπορεῖς πολὺ εὔκολα, μὲ τὰ ψέμματα, μὲ τὶς ἀπάτες, μὲ τὴν παραπλάνησιν νὰ ἀποκτήσῃς ὅλων τῶν εἰδῶν τὰ ἀξιώματα.
Μπορεῖς νὰ κοροϊδέψῃς, νὰ ἐξαπατήσῃς, νὰ χειραγωγήσῃς… Μπορεῖς πράγματι νὰ πατήσῃς ἐπὶ πτωμάτων γιὰ νὰ ἐπιπλεύσῃς ἐσύ…
Μά στό τέλος; Τί θά καταλάβης; Ἤ, ἀκόμη ὀρθότερα, τί θά κερδίσης;
Ἐπεὶ δὴ τὰ πάντα σχετίζονται μεταξύ τους καὶ τίποτα δὲν εἶναι ἀνεξάρτητον τοῦ ἄλλου, ἄς προσέξουμε με;ρικὲς ἐνδιαφέρουσες λεπτομέρειες στὶς ζωές μας…
Πόσο εὐτυχισμένοι εἴμαστε; Ποῦ; Πῶς; Πότε;
Μήπως ΜΟΝΟΝ ὅταν παραμένουμε αὐτό πού εἴμαστε δίχως νά προσποιούμεθα κάτι ἄλλο;
Κι ἐάν ναί, τότε μήπως ἐκεῖ εἶναι καί οἱ ἀπαντήσεις πού ἀναζητοῦμε;
Ποιός ἀπό ἐμᾶς ἔχει δομήσει μίαν ὑγιή ἐπικοινωνία μέ τόν …ἐαυτόν του;
Πόσο εὐτυχισμένοι εἴμαστε μέ τίς ζωές μας καί μέ τίς ἐπιλογές μας;
Καί γιατί δέν εἴμαστε ἔτσι ὄπως ὀνειρευτήκαμε νά γίνουμε;
Ποιός ἀπό ἐμᾶς ἔχει δομήσει μίαν καλή οἰκογενειακή ζωή;
Πόσοι ἀπό ἐμᾶς τό ἔχουν ἐπιτύχει αὐτό;
Κι ἐάν κάποιοι ἀπό ἐμᾶς τό ἐπέτυχαν, τότε μήπως ἁπλῶς μιμήθηκαν ΜΟΝΟΝ τήν Φύσιν καί τούς νόμους της; Δῆλα δή; Μήπως ἁπλῶς …ἀφέθησαν στήν φυσική ῥοή τῶν πραγμάτων, δίχως νά προσποιοῦνται καί δίχως νά ὑποκρίνονται, παραμένοντας ἰσχυρά δεσμευμένοι μέ κάποιες συγκεκριμένες ἀρχές κι ἀξίες;
Ὁ κόσμος γύρω μας φθίνει διαρκῶς σὲ ἀξίες…
Ναρκωτικά, πορνεία, ἐκφυλισμὸς τοῦ ἀνθρωπίνου εἴδους…
Προχειρότης, ἐπιδερμικότης, ἀνευθυνότης, ἀνηθικότης, ἀδικία, βόλεμα εἶναι τὰ κύρια χαρακτηριστικὰ τῶν κοινωνιῶν μας… Ἐκ τοῦ προχείρου τὰ πάντα… Τὰ πρότυπα φθηναίνουν διαρκῶς…
Ἡ ἐπιπολαιότης καὶ τὰ πασαλείμματα μόνιμος εἰκόνα τῆς καθημερινότητός μας.
Κι αὐτὰ ἀκριβῶς πρέπει νὰ ἀντιμετωπίσουμε καὶ στὴν διαβίωσίν μας ἀλλὰ κυρίως μέσα μας… Διότι τὰ πάντα ξεκινοῦν ἀπὸ ἐμᾶς καὶ τελειώνουν σὲ ἐμᾶς.
Μὰ ἄς ἐπανέλθῳ στὸν τίτλο μας…
Ἄς ἐξετάσουμε τὸ ἐὰν μποροῦμε ἐμεῖς, ἤ ὁ ὁποιοσδήποτε ἄλλος, νὰ γίνουμε πρωθυπουργοί. Κι ὅταν λέῳ πρωθυπουργοὶ ἐννοῶ πραγματικοὶ πρωθυπουργοὶ κι ὄχι σὰν ὅλους αὐτοὺς ποὺ «τοποθετοῦνται», δίχως τὴν θέλησίν μας, καὶ δίχως τὰ σχετικὰ προσόντα, πρὸ κειμένου νὰ μᾶς χειραγωγοῦν καὶ νὰ μᾶς …ἐκτελοῦν κατὰ ἐκατοντάδες καθημερινῶς.
Τί πρέπει λοιπόν νά διαθέτῃ ἕνας πρωθυπουργός ἤ σκέτο ἕνας ἄξιος καί ἱκανός ἡγέτης;
Νά ξεκινήσουμε ἀπό τήν ἀρχή; Νά ἐρευνήσουμε τό ἦθος; Νά ἐρευνήσουμε τό αἴσθημα τοῦ δικαίου, πού ἔχει ἤ δέν ἔχει; Νά ἀναρωτηθοῦμε γιά τό ἐάν ἀγαπᾷ ἤ ὄχι αὐτούς πού τόν στηρίζουν;
Κι ἐάν τό ἀναγάγουμε στήν καθημερινότητά μας, ἀγαπᾶ τήν οἰκογένειά του καί τελικῶς τόν Ἑαυτόν του; Ποιόν σέβεται; Ποιόν τιμᾶ; Ποιόν ὑπηρετεῖ; Ποιόν ἐξυπηρετεῖ;
Ἁπλᾶ ἐρωτήματα… Ἁπλᾶ… ἀνθρώπινα… Ἔτσι, γιὰ νὰ ἀρχίσουμε σιγὰ σιγὰ νὰ ἀντιλαμβανόμαστε ἐπὶ ποιῶν βάσεων ὀφείλουμε νὰ δομήσουμε τὶς κοινωνίες μας καὶ ἀπὸ ποιὸ πρίσμα πρέπει νὰ βλέπουμε τὰ γεγονότα.
Ὄχι ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ παθόντος, τοῦ θύματος, τοῦ προδομένου. Ἀπὸ τὴν πλευρὰ αὐτοῦ ποὺ θέλει, μπορεῖ, δικαιοῦται, ἀξίζει, διεκδικεῖ καὶ τελικῶς κερδίζει τὸ δικαίωμα στὴν δικαοσύνη καὶ στὴν ἠθικὴ διαβίωσιν.
Ἀπὸ τὴν πλευρὰ τοῦ νικητοῦ δῆλα δή, ποὺ ὀφείλουμε νὰ γίνουμε.
Μὰ γιὰ νὰ κερδίσουμε τὴν ὁποιανδήποτε νίκη ὀφείλουμε νὰ βροῦμε τὸν …τομέα τοῦ πολέμου, στὸν ὁποῖον μποροῦμε νὰ ἀποδόσουμε καλλίτερα.
Φιλονόη
Σημείωσις
1η ἐρώτησις ποὺ θέτω στὸν ἑαυτόν μου: Μπορῶ νά ὁδηγήσῳ ἀσφαλῶς κάπου ΕΜΕΝΑΝ;
2α ἐρώτησις, ποὺ θέτω στὸν ἑαυτόν μου: Μπορῶ νά ὁδηγήσῳ ἀσφαλῶς κάπου τούς οἰκίους μου;3η ἐρώτησις, ποὺ θέτω στὸν ἑαυτόν μου: Μπορῶ νά ἐπαναλάβῳ τά προηγούμενα γιά πολλούς συνανθρώπους μου;
Ἐὰν ναί, ξεκίνα…
Ἐὰν ὄχι, ἄσε… Προηγοῦνται ἄλλοι, …καλλίτεροι!!!
http://ksipnistere.blogspot.gr/2014/10/blog-post_7783.html
