Στην Ελλάδα, οι τζιχαντιστές είναι
προσεκτικοί, όπως προσεκτικοί είναι σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, για
να μη δημιουργηθούν καταστάσεις που θα εμποδίσουν την προσέλευση και
άλλων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών....
Στην Ελλάδα, οι τζιχαντιστές είναι προσεκτικοί. Όπως προσεκτικοί είναι σε όλες τις χώρες της Μεσογείου, για να μη δημιουργηθούν καταστάσεις που θα εμποδίσουν την προσέλευση και άλλων μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, ώστε -όπως είχε προειδοποιήσει ο Καντάφι- η Ευρώπη να εξισλαμισθεί. Φαίνονται μακριά όλα αυτά, για τους εφησυχάζοντες, τους αδιάφορους, ή τους συνειδητούς «ελληνόφωνους». Το ίδιο έλεγαν και οι Τυνήσιοι, οι Λίβυοι, οι Αιγύπτιοι, οι Σύριοι και οι λοιποί.
Σε άρθρο του στην Βουλγαρική Ραδιοφωνία, ο αναλυτής κ. Αντόν Μίτοφ, γράφει: «Θα το πω ξεκάθαρα -όσο κι αν δεν θέλω να τρομάξω τους αναγνώστες του κειμένου που ακολουθεί- στην Βουλγαρία υπάρχουν σοβαροί υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους. Σας το δηλώνω μετά από μια βιαστική «έρευνα» των ιστοσελίδων του Διαδικτύου. Δεν χρειάζεται εμπεριστατωμένη μελέτη. Μια απλή έρευνα αρκεί. Τα υπονοούμενα είναι οφθαλμοφανή, που ακόμα κι εκεί που οι αναφορές γίνονται με καλυμμένο τρόπο, ή με «λεπτότητα», ακόμα κι εκεί φαίνεται ότι κάτι δεν πάει καλά».
Πράγματι, όποιος παρακολουθεί με προσοχή τα συμβαίνοντα στα Βαλκάνια, βλέπει στο διαδίκτυο βιντεοκλίπ, φερ’ ειπείν με τσιγγάνους μουσουλμάνους από την βουλγαρική πόλη Πάζαρτζικ, οι οποίοι ξεφωνίζουν «Ο Αλλάχ είναι μεγάλος».
Η Τουρκία, πέφτει στον λάκκο που έσκαψε για άλλους, και παρασύρει δυστυχώς κι εμάς μαζί της. Επειδή οι τσιγγάνοι των Βαλκανίων και όλοι οι Αλβανοί μουσουλμάνοι -Αλβανίας, Κοσσυφοπεδίου, Βοσνίας, Μαυροβουνίου Σκοπίων και Σερβίας- ήσαν μέχρι πριν από λίγο καιρό άθεοι, λόγω των καθεστώτων στα οποία ζούσαν, και στην καλύτερη περίπτωση αδιάφοροι, αλλά σε λίγα χρόνια το άφθονο χρήμα της τουρκικής προπαγάνδας με την σύμπραξη «προοδευτικών» των βαλκανικών χωρών, έφεραν κατ’ αρχάς τον ισλαμισμό στην περιοχή, ο οποίος βήμα-βήμα μεταβάλλεται σε φονταμενταλισμό, με τους τζιχαντιστές να αυξάνονται.
Η Τουρκία δεν λειτούργησε αφ’ εαυτού, αλλά ως εργαλείο των ισχυρών της γης, οι οποίοι πασχίζουν για εξισλαμισμό των Βαλκανίων, όχι μόνον για να τα διαλύσουν με ευκολία αργότερα, αλλά και για να αποκόψουν πλήρως την Ρωσία από κάθε πρόσβαση στα Βαλκάνια, ελλείψει σλάβων και χριστιανών.
Οι μουσουλμάνοι δεν αποτέλεσαν πρόβλημα παρά μόνον όταν τους επιβλήθηκε όλη η ζωή τους να επικεντρώνεται γύρω από ένα τζαμί με ένα φονταμενταλιστή ιμάμη, ο οποίος, σαν μάνατζερ, φροντίζει να κρατά τους πιστούς υπό τον έλεγχό του. Στο Κοσσυφοπέδιο έχουν κάνει την εμφάνισή τους «μάρτυρες» έτοιμοι να αυτοκτονήσουν. Προσηλυτίσθηκαν, όπως και σε όλες τις βαλκανικές χώρες -μηδέ της Ελλάδας εξαιρουμένης- σε «πολιτιστικά κέντρα» που ίδρυσε ή χρηματοδότησε η Τουρκία.
Η Σαουδική Αραβία αντιλήφθηκε έστω και αργά, ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος των τζιχαντιστών, και παίρνει τα μέτρα της. Η Τουρκία όμως, νομίζει πως μπορεί ακόμη να εξακολουθεί να τους χρησιμοποιεί. Και επιχειρεί να παίξει σε δύο ταμπλό, παιχνίδι που της φέρνει επιτυχίες όσο καιρό την χρειάζονται. Όχι για πολύ. Οι ΗΠΑ ετοιμάζουν Βάσεις στο Κουρδιστάν του Ιράκ. Και με το πρόσχημα δήθεν βομβαρδισμών κατά των τζιχαντιστών, ολοκληρώνουν την καταστροφή της Συρίας και την αυτονόμηση και του συριακού Κουρδιστάν. Είναι δυνατόν ο «πάνσοφος» Νταβούτογλου, να μη αντιλαμβάνεται πως το δημιουργούμενο Κουρδιστάν, όχι μόνον θα πάρει εδάφη και από την Τουρκία εν ευθέτω χρόνω, αλλά για να είναι αυτοδύναμο χρειάζεται διέξοδο στην θάλασσα; Και ότι αυτή η διέξοδος βρίσκεται μόνον στη Αλεξανδρέττα, περιοχή που η Τουρκία αφαίρεσε από την Συρία;
Οι μουσουλμάνοι της Α. Ευρώπης είναι, κυρίως, αυτόχθονες από την εποχή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Στην Ουγγαρία αριθμούν τις 15 περίπου χιλιάδες, στην Ρουμανία ξεπερνούν τις 50, στην Σλοβενία φτάνουν τις 60 και στην Σερβία τις 400 χιλιάδες. Στην Βουλγαρία είναι περίπου ένα εκατομμύριο (12% του συνολικού πληθυσμού της χώρας. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι μουσουλμάνοι βουλγαρικής καταγωγής).
Ο κ. Αντόν Μίτοφ, στο αναφερόμενο άρθρο του, παρατηρεί ότι το Ισλαμικό Κράτος, το οποίο ξεφύτρωσε στο σταυροδρόμι της Συρίας με το Ιράκ, έκανε κάποιους από τους δυτικούς χρηματοδότες και εταίρους του να επανεξετάσουν την κατάσταση. Γράφει δε: «Μήπως όμως είναι αργά; Το πνεύμα ελευθερώθηκε από το λυχνάρι και, πλέον, το πρόβλημα είναι πως θα το ξαναβάλουμε σ’ αυτό…».
Ο Μακεδών
http://www.voria.gr/