Η τρομολαγνεία και η αθλιότητα στην κορύφωσή τους... Σκηνοθετημένες από ένα σύστημα που ψυχορραγεί, από μια «ελίτ εξουσίας» που διαισθάνεται ότι δε μπορεί να διατηρήσει εν ζωή ένα σύστημα προνομίων, που επί δεκαετίες απομυζά την ελληνική κοινωνία, από το διεφθαρμένο κατεστημένο που χρεοκόπησε τη χώρα....
Στον Ελληνικό ερειπιώνα, καθημερινά, αραιώνουν οι τάξεις των φοβισμένων και ευένδοτων, αυτών που τρέμουν και τον ίσκιο τους, που ακούν επαναδιαπραγμάτευση και φαντάζονται Δραχμή, Ουκρανία και Αργεντινή, που έχουν ταυτίσει την υπερηφάνεια και την αξιοπρέπεια με τον τυχοδιωκτισμό.
Κανένα επικοινωνιακό τέχνασμα, καμιά μεθόδευση, κανένα καμουφλάζ της βαρβαρότητας, καμιά παλαιοκομματική αντίληψη δεν μπορεί να διασώσει το παρακμιακό πολιτικό μπουλούκι, τα κόμματα του Μνημονιακού ολέθρου και τα μορφώματα της Διαπλοκής.
Ο Σαμαράς και το κόμμα του, ξεπέρασαν κάθε όριο κυνισμού, εμπαιγμού και προσβολής της νοημοσύνης μας.
Πέντε χρόνια άγριας λιτότητας, ο Σαμαράς, ο Βενιζέλος και τα υπόλοιπα πολιτικά ανδρείκελα έλεγαν στους Ελληνες ψέματα.
Ούτε βγήκαμε απ’ την κρίση, ούτε το χρέος έγινε βιώσιμο, ούτε ήρθαν επενδύσεις, ούτε η αξιοκρατία αποκαταστάθηκε, ούτε το κράτος επανιδρύθηκε. Ο κόσμος έχασε τις δουλειές του, τα ασφαλιστικά του ταμεία και τους μισθούς του, μένοντας απροστάτευτος στην αρρώστια, ακόμη και στον θάνατο. Ενώ αυτοί, η δράκα των εσωχώριων και εξωχώριων συμφερόντων, συνέχισαν να διαπλέκονται, ναληστεύουν και να πλουτίζουν.
Εθισμένοι στο ψέμα, ψέματα λένε και τώρα. Ψεύδονται ασύστολα οι εντελοδόχοι όταν υπόσχονται «ελαφρύνσεις», «μειώσεις φόρων», «θέσεις εργασίας» και άλλα παρόμοια παραμύθια της ...Χαλιμάς. Και να θέλουν, δεν μπορούν να λαμβάνουν φιλολαικά μέτρα ούτε, φυσικά, να συνομιλούν, ενώπιοι ενωπίοις, με τους εντολείς τους. Δεν είναι αυτός ο ρόλος τους. Καθήκον και υποχρέωσή τους είναι να εκτελούν πειθήνια τις διαταγές τους, που αποσκοπούν στην εξαθλίωση της κοινωνίας και την υποτέλεια της χώρας.
Οπως έχουμε κατ΄ επανάληψη γράψει, η κρίση χρησιμοποιήθηκε για να γίνει η Ελλάδα προτεκτοράτο, και τώρα οι επικυρίαρχοι ξεφορτώνονται τους συνεργάτες τους σαν στυμμένες λεμονόκουπες.
