του Γιάννη Αγγέλη
Η κατάσταση στην Ευρωζώνη έχει αρχίσει να μπερδεύεται. Η επέκταση της κρίσης στις κεντρικές οικονομίες της Ευρώπης και ...
ιδιαίτερα η αβεβαιότητα σε Γαλλία - Ιταλία δημιουργούν σοβαρά εμπόδια πλέον για την «ομαλή έξοδο» της Ελλάδας από το μνημόνιο.


Στην συζήτηση χθες στο Eurogroup παρά το ότι επιχειρήθηκε να αντιμετωπισθεί το ελληνικό «πολιτικό» αίτημα για απογαλακτισμό από το μνημόνιο σαν ένα αυτόνομο θέμα, εν τούτοις, όπως έγινε σαφές το βασικό «ατού» αυτού του εγχειρήματος, που είναι η δυνατότητα του ελληνικού δημοσίου για δανεισμό από τις αγορές, σκοντάφτει πλέον στην αβεβαιότητα που κυριαρχεί στις διεθνείς αγορές για την τύχη της Ευρωζώνης.

Η Γαλλία όπως και η Ιταλία εμφανίζονται αδύναμες να ακολουθήσουν την προβλεπόμενη από το δημοσιονομικό σύμφωνο «πειθαρχία» χωρίς να κατρακυλήσουν σε ένα κατήφορο στον οποίο ήδη γλιστρούν επί τρία τρίμηνα. Ο φαύλος κύκλος της ύφεσης και του αποπληθωρισμού παραμένει άθικτος από τις παρεμβάσεις της ΕΚΤ...

Η γερμανική οικονομία επίσης δεν φαίνεται ικανή υπό τις παρούσες συνθήκες να ξεφύγει από την ίδια παγίδα και αυτό αποτυπώνεται στην επίμονη πτώση των παραγγελιών βιομηχανικών αγαθών αλλά και στο σύνολο της παραγωγής της με τις εξαγωγές της να αντιμετωπίζουν τις επιπτώσεις της κρίσης με την Ρωσία και τη διεθνή επιβράδυνση.

Η εκροή επενδυτικών κεφαλαίων από την Ευρωζώνη έχει αρχίσει να αποτυπώνεται ακόμα και στις εκδόσεις των γερμανικών ομολόγων στα οποία οι αποδόσεις έχουν σχεδόν μηδενισθεί και οι επενδυτές αναζητούν πλέον αλλού ασφαλείς αλλά αποδοτικότερους τίτλους.

Οι συνέπειες από την κατάσταση αυτή για το ελληνικό εγχείρημα εξόδου από το μνημόνιο με αντικατάσταση των υπολοίπων δόσεων του ΔΝΤ με εξωτερικό δανεισμό είναι εμφανείς καθώς το ΥΠΟΙΚ διαθέτει όλα τα στοιχεία που δείχνουν ότι η υπόθεση «έχει αρχίσει να σκοντάφτει».

Και αυτό γιατί η ανησυχία συνολικά για την Ευρωζώνη καθιστά ολοένα και δυσκολότερη την απορρόφηση ελληνικών ομολογιακών εκδόσεων που θα επέτρεπαν αυτή τη μεταβολή.

Συνέπεια αυτής της αλλαγής είναι ότι το αρχικό σχέδιο για την προώθηση του τρίπτυχου, «διακοπή χρηματοδότησης από ΔΝΤ, έξοδος στις αγορές και αναδιάρθρωση του χρέους» δεν μπορεί πλέον εύκολα να καλυφθεί πολιτικά από ένα εγχώριο πρόγραμμα με το οποίο η κυβέρνηση θα «οικειοποιείται» -όπως είχε αποκαλύψει το Capital.gr πριν από το καλοκαίρι- τις δεσμεύσεις για διαρθρωτικές αλλαγές που ζητά η τρόικα.

Το σχέδιο αυτό στηριζόταν στον τρόπο χρηματοδότησης της Ισπανίας η οποία είχε μεν λάβει χρηματοδότηση αλλά αντί για μνημόνιο είχε περάσει ένα «κυβερνητικό πρόγραμμα» από την Βουλή που στην ουσία είχε υποκαταστήσει τις μνημονιακές δεσμεύσεις.

Τώρα ο σχεδιασμός αυτός που είχε συζητηθεί και με τον J.C. Juncker φαίνεται να συναντά δυσκολίες καθώς η συμπεριφορά των αγορών δεν επιτρέπει την ομαλή αντικατάσταση των δόσεων του δανείου του ΔΝΤ από ελληνικούς ομολογιακούς τίτλους. Στο σημείο αυτό αναμένεται να βρεί δυσκολίες και το σχέδιο του προϋπολογισμού.

Εξ αυτού έχει αναβιώσει η συζήτηση για την προσφυγή σε ένα είτε προληπτικό είτε ενισχυμένο πιστωτικό εργαλείο από το ESM που θα συνοδεύεται όμως από ένα νέο «μίνι μνημόνιο».

Παρ’ όλα αυτά όπως επισήμανε στέλεχος της Κομισιόν στο Capital.gr «δεν έχει εκλείψει ακόμα η δυνατότητα δημιουργίας ενός ad hoc χρηματοδοτικού εργαλείου για την Ελλάδα. Άλλωστε η υπόθεση της Ελλάδας υποτίθεται ότι παραμένει μία εξαιρετική και ξεχωριστή περίπτωση…».

Αυτό όμως δεν φαίνεται δυνατό να ξεκαθαρίσει αυτόνομα και σε κάθε περίπτωση θα επηρεασθεί από τις συνολικές αποφάσεις για την Ευρωζώνη, που θα αφορούν το πώς θα αντιμετωπισθεί πλέον η κρίση στα μητροπολιτικά κέντρα της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Γερμανίας.


Πηγή:www.capital.gr