Αυτές τις μέρες το σαξές στόρυ βούλιαξε στα ρηχά. Η καφενειακού επιπέδου πολιτική, καλή ίσως για τα χωριά της Πυλίας με τα μεσημεριανά ούζα, έδειξε ακόμα και στον πιο ένθερμο οπαδό του ΝΔΣΟΚ τα όριά της.
Γιατί ήταν.... στην πραγματικότητα μια επιχείρηση ανάταξης βασισμένη στην καταστροφή της εργασίας, της επιχειρηματικότητας, της κοινωνίας.
Αντιφατική και αναποτελεσματική εξαρχής. Και μάλιστα χωρίς να αντιμετωπίζει καμιά από τις αιτίες που δημιούργησαν το πρόβλημα:
την ασυδοσία των τραπεζών (θυμάστε εκείνα τα 450% αύξηση των κερδών κάθε χρόνο; δεν είναι πολύς καιρός από τότε… αλλά και τώρα οι τράπεζες έχουν θαυμάσιες κερδοφορίες), την κομματοκρατία στο δημόσιο, τη διαπλοκή με τα αρπακτικά του “ιδιωτικού τομέα”, τις πελατειακές σχέσεις με τους πολίτες, τα αμαρτωλά βιλαέτια των ΜΜΕ, της Δικαιοσύνης, του αθλητισμού, της Εκκλησίας – ακόμα και την κανονική (τυπική) οργανωμένη μαφία του εμπορίου ή και του λαθρεμπορίου.
Και πάνω απ’ όλα η ίδια παρασιτική ομάδα των επαγγελματιών πολιτικών παραμένει πάντοτε ανεξέλεγκτη, ατιμώρητη, ασάλευτη πηγή πάσης νόσου και πάσης…
Όλες αυτές οι εστίες των προβλημάτων είναι ακόμα ΑΘΙΚΤΕΣ, προσαρμοζόμενες όπου χρειάζεται στη νέα πραγματικότητα. Αλλάζοντας τη ρητορική τους, αλλά υλοποιώντας ανενδοίαστα το μοναδικό σκοπό που διαθέτουν: την επιβίωση και την ευημερία τους, καθώς και των ομάδων που έχουν τα ίδια ή παρόμοια συμφέροντα, εις βάρος της χώρας και ανεξάρτητα από τα συμφέροντα της κοινωνίας και των πολιτών.
Δε διστάζουν να υλοποιήσουν τα πλέον ακραία νεοφιλελεύθερα μέτρα, χωρίς βέβαια να φροντίσουν ούτε στο ελάχιστο για την προετοιμασία των δομών που απαιτούν τα μέτρα αυτά. Και βέβαια δεν παραλείπουν να ταυτίσουν τον εαυτό τους με το Καλό και την Πατρίδα, τονίζοντας ότι η σωτηρία της εξαρτάται αποκλειστικά από την παραμονή τους στην εξουσία!
Η τραγική αποτυχία του ΝΔΣΟΚ δεν πρέπει να προβληματίσει μόνο τους κυβερνητικούς εταίρους και τους οπαδούς τους. Πρέπει κυρίως να προβληματίσει αυτούς που θα τους διαδεχτούν.
Και τον ελληνικό λαό, ο οποίος θα πρέπει κάποτε να σταματήσει να αγοράσει τα φύκια που του πουλάνε για μεταξωτές κορδέλες. Γιατί το παιγνίδι δεν πρόκειται να κριθεί στις διαπραγματεύσεις με τους απέξω, αλλά από το τι θα γίνει εντός, από τους ίδιους τους Έλληνες και τις ηγεσίες τους.
Τέλος, πρέπει να προβληματίσει μια κατηγορία ανθρώπων, είτε είναι στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, είτε πολίτες – ψηφοφόροι: Τυχόν αποτυχία ΚΑΙ της επόμενης κυβέρνησης λόγω τσαπατσουλιάς, αναποτελεσματικότητας και προσήλωσης σε “ιδεολογικοπολιτικές σταθερές”, πχ για την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρώ,
ΔΕΝ συγχωρείται. Και, αν συμβεί, θα πληρωθεί πανάκριβα σε όλα τα επίπεδα: το εθνικό, της οικονομίας, της κοινωνίας και της Δημοκρατίας.
