Εκ των μελλόντων οι σοφοί τα προσερχόμενα
αντιλαμβάνονται. Η ακοή
αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.” Από το ποίημα “Σοφοί δε προσιόντων”, του Κ. Καβάφη.
αντιλαμβάνονται. Η ακοή
αυτών κάποτε εν ώραις σοβαρών σπουδών
ταράττεται. Η μυστική βοή
τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων.
Και την προσέχουν ευλαβείς. Ενώ εις την οδόν
έξω, ουδέν ακούουν οι λαοί.” Από το ποίημα “Σοφοί δε προσιόντων”, του Κ. Καβάφη.
Καθώς το πολιτικό σύστημα της χώρας αναζητά τρόπους για να εντυπωσιάσει το λαό και να τον εξευμενίσει ενόψει των επερχόμενων εκλογών, νέα σύννεφα συσσωρεύονται στον ουρανό, σύννεφα τα οποία θα προκαλέσουν μία νέα μεγάλη καταιγίδα και θα ωθήσουν τη χώρα σε νέες απώλειες, σε νέες προσβολές και σε νέες, μακροχρόνιες, εξαρτήσεις από τους δανειστές της.
Πριν από μερικές μέρες, ο Οργανισμός Διαχείρισης Δημόσιου Χρέους (ΟΔΔΗΧ), μετά από ερώτηση της βουλευτού της ΔΗΜΑΡ κας Μαρίας Γιαννακάκη, διαβίβασε στη Βουλή κατάσταση με τους τόκους και τα χρεολύσια του δημοσίου χρέους, όπως αυτά εκτιμώνται ως το έτος 2030. Ο σχετικός πίνακας έχει ως εξής (σε δισ. ευρώ):
-Έτος 2013: χρεολύσια 12,890 – τόκοι 5,887
-Έτος 2014: χρεολύσια 24,900 – τόκοι 6,026
-Έτος 2015: χρεολύσια 16,018 – τόκοι 5,878
-Έτος 2016: χρεολύσια 7,075 – τόκοι 6,028
-Έτος 2017: χρεολύσια 7,480 – τόκοι 6,405
-Έτος 2018: χρεολύσια 4,672 – τόκοι 6,590
-Έτος 2019: χρεολύσια 9,949 – τόκοι 6,622
-Έτος 2020: χρεολύσια 7,052 – τόκοι 6,360
-Έτος 2021: χρεολύσια 7,169 – τόκοι 10,956
-Έτος 2022: χρεολύσια 8,873 – τόκοι 24,489
-Έτος 2023: χρεολύσια 11,186 – τόκοι 17,551
-Έτος 2024: χρεολύσια 10,864 – τόκοι 13,641
-Έτος 2025: χρεολύσια 8,795 – τόκοι 9,030
-Έτος 2026: χρεολύσια 8,569 – τόκοι 8,642
-Έτος 2027: χρεολύσια 8,453 – τόκοι 8,215
-Έτος 2028: χρεολύσια 8,060 – τόκοι 7,779
-Έτος 2029: χρεολύσια 7,308 – τόκοι 7,290
-Έτος 2030: χρεολύσια 7,329 – τόκοι 6,853
(Διαβάστε σχετικό άρθρο από την εφημερίδα “Το Βήμα”)
Η εξέλιξη των χρεολυσίων έχει να κάνει κυρίως με τα ομόλογα που διακρατά σήμερα η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (αυτά τα οποία αγόρασε περίπου στο 70% της ονομαστικής τους τιμής και τα οποία καλούμαστε σήμερα να αποπληρώσουμε στο 100%). Αυτά λήγουν κυρίως ως το έτος 2017. Επίσης, ένα μεγάλο μέρος των χρεολυσίων οφείλεται στα δάνεια του ΔΝΤ, τα οποία αρχίζουμε να αποπληρώνουμε από φέτος.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η άνιση κατανομή των τόκων; Αυτό οφείλεται στο ότι, με βάση της συμφωνία του 2012, οι δανειστές (κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης) πρόβλεψαν μία “περίοδο χάριτος” δέκα ετών στην καταβολή των τόκων, κάτι που βεβαίως έγινε επειδή ήταν παντελώς αδύνατο για την Ελλάδα να καταβάλει τους τόκους αυτούς κατά την παρούσα φάση. Βεβαίως, με την “περίοδο χάριτος” δε σημαίνει ότι η χώρα απαλλάσσεται από τους τόκους. Οι τόκοι υπολογίζονται και θα γίνουν απαιτητοί στο σύνολό τους, μεταξύ των ετών 2021 και 2024 (δηλαδή, δέκα χρόνια μετά την εκταμίευση των δανείων). Πόσοι είναι αυτοί οι τόκοι;
Υπολογίζονται περίπου σε € 45 δισεκατομμύρια. Και μάλιστα, αυτή είναι η πλέον ευνοϊκή εκδοχή. Καθώς το επιτόκιο είναι συνάρτηση του επιτοκίου euribor (1,50% συν το 3μηνο επιτόκιο euribor), σημαίνει ότι αυτό δεν είναι σταθερό και ότι μεταβάλλεται καθημερινά. Εκτιμάται δε ότι, ο ΟΔΔΗΧ υπολόγισε τους τόκους με βάση το σημερινό επιτόκιο euribor, το οποίο βρίσκεται περίπου στο 0,30%, επίπεδο που είναι ένα από τα πιο χαμηλά στην ιστορία του (κατά την τελευταία 4ετία, το 3μηνο euribor διακυμάνθηκε από 0,19% έως 1,80%).
Για να καταλάβουμε δε το πόσο, η διακύμανση του επιτοκίου, επηρεάζει το χρέος της χώρας μας αξίζει να σημειώσουμε ότι η μεταβολή του euribor κατά 1%, αυξάνει ή μειώνει (ανάλογα προς την κατεύθυνση της μεταβολής) τους ετήσιους τόκους κατά € 1,7 δισεκατομμύρια. Δηλαδή, αν το euribor αυξηθεί κατά 1%, η επιβάρυνση της χώρας μας έως το 2024, θα αυξηθεί κατά € 17 δισεκατομμύρια και οι τόκοι που θα χρωστάμε θα φθάσουν στα € 62 δισεκατομμύρια, αντί των € 45 δισεκατομμυρίων που υπολογίζονται σήμερα. (Το “λεπτό” αυτό σημείο υπογραμμίζεται και στο έγγραφο του ΟΔΔΗΧ όπου αναφέρεται ότι “οι παρατιθέμενοι τόκοι αποτελούν εκτιμήσεις, οι οποίες όμως ακολουθούν γενικώς παραδεκτές μεθοδολογίες, όπως η χρήση των καμπυλών μελλοντικών επιτοκίων”).
Πού θα βρεθούν αυτά τα € 45 δισεκατομμύρια (ή και περισσότερα) έως το 2024 (βέβαια, το πρόβλημα θα αρχίσει να γίνεται έντονο ήδη από το έτος 2021);
Σε οποιοδήποτε σοβαρό κράτος της Ευρώπης, θα είχε σημάνει συναγερμός και θα αποτελούσε σημείο συζητήσεων και πολιτικού σχεδιασμού. Στην Ελλάδα, απλά έχουμε θάψει το πρόβλημα και δε συζητούμε γι’ αυτό.
Όμως, γιατί να ενδιαφερθούν οι πολιτικοί μας γι’ αυτό; Το 2021 είναι πολύ μακριά γι’ αυτούς. Αυτό που νοιάζει σήμερα είναι το πώς θα εξαπατηθούν οι ψηφοφόροι για ψηφίσουν στις Ευρωεκλογές. Άλλωστε, ποιός απ’ όλους αυτούς θα βρίσκεται το 2021 στην κεντρική πολιτική σκηνή;
Είναι όμως πράγματι, το 2021, πολύ μακριά; Δυστυχώς, δεν είναι. Και η χώρα δε θα πρέπει, για δεύτερη φορά μέσα σε μόλις μία δεκαετία να φερθεί σα τη “μωρή παρθένα” και να βρεθεί σε αδιέξοδα. Επειδή τα αδιέξοδα, για μία ακόμη φορά θα σημάνουν νέα δεινά.
Απόσπασμα από άρθρο που δημοσιεύθηκε εδώ:
http://www.i-siatras.gr/permalink/3110.html
Επισημάνσεις:
1) Επειδή υπάρχει δημοσιονομικό κενό, ο πίνακας πρέπει να αναπροσαρμοστεί μετά την κάλυψή του. Ο ΔΝΤ κάνει λόγο για κενό 11 δισ. μόνο για την διετία 2015 – 2016., αλλά με τα σημερινά δεδομένα θα είναι πολύ μεγαλύτερο.
2) Από τον πίνακα 3.10 της εισηγητικής έκθεσης του προϋπολογισμού 2014 (σελίδα 89) όπου καταγράφονται οι κωδικοί «Δαπανών Εξυπηρέτησης Δημόσιας Πίστης», προκύπτει ότι οι τόκοι και τα χρεολύσια που καλείται να πληρώσει το ελληνικό κράτος μέσα στο 2014 είναι 74,2 δις ευρώ και όχι 31 δις που εκτιμά ο ΟΔΔΗΧ.
http://dynati-ellada.gr/
