Πρωτοπορία και στα εργασιακά
Το εργασιακό καθεστώς και η απόλυσή μου από το tvxs.gr
Ο χώρος των ιντερνετικών ΜΜΕ είναι γεμάτος από παραδείγματα μαύρης,
ανασφάλιστης, κακοπληρωμένης εργασίας για την πλειοψηφία των εργαζομένων
που δουλεύουν σε αυτά. Εργαζομένων κατά κύριο λόγο νεαρής ηλικίας, ώστε
να μη γνωρίζουν και πολλά περί εργασιακών δικαιωμάτων αλλά και να έχουν
το περιθώριο να «αντέχουν» σε...
δύσκολες εργασιακές συνθήκες.
Ένας τέτοιος χώρος είναι και το tvxs.gr στο οποίο εργαζόμουν
μέχρι πρόσφατα, μέχρι την απόλυσή μου στις 11 Ιουλίου 2011. Οι
εργασιακές συνθήκες στο συγκεκριμένο μαγαζί δε διαφέρουν στην
πραγματικότητα από εκείνες στα υπόλοιπα ιντερνετικά μέσα, που σε
συνθήκες οικονομικής κρίσης, η εργοδοσία έχει μετατρέψει την κρίση σε...
«ευκαιρία» και συμπιέζει όσο μπορεί τα εργασιακά δικαιώματα. Το
αποτέλεσμα είναι ο συνθήκες, κάτω από τις οποίες αναγκάζονται να
δουλεύουν οι - κατά κύριο λόγο - νέοι εργαζόμενοι, να δυσχεραίνουν
ολοένα και περισσότερο, ιδιαίτερα μπροστά στην ανυπαρξία της ΕΣΗΕΑ που
κρατάει εκτός σωματείου όλο αυτό το εργατικό δυναμικό, αφήνοντάς το
ακάλυπτο μπροστά στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Έτσι λοιπόν, ακόμα και σ' ένα μέσο που προβάλλεται ως «προοδευτικό»
και «εναλλακτικό», η πλειοψηφία των εργαζομένων δουλεύει με ελλιπή ή και
ανύπαρκτη ασφαλιστική κάλυψη, ή με μπλοκάκι (ως εκ τούτου η πλειοψηφία
παίρνει 12 κι όχι 14 μισθούς το έτος) και με χαμηλούς μισθούς που
κυμαίνονται από 400 ως 900 περίπου ευρώ. Οι αργίες και τα
Σαββατοκύριακα δεν αμείβονται επιπλέον, όπως προβλέπεται από το νόμο,
αλλά ανταλλάσσονται με ρεπό, ενώ όσοι συνάδελφοι, μέσα σε αυτές τις
συνθήκες, αποχωρούν είτε «οικειοθελώς» είτε γιατί απολύονται (και έχουν
υπάρξει απολύσεις και πριν τη δική μου), δεν αντικαθίστανται με
αποτέλεσμα την εντατικοποίηση της εργασίας εκείνων που μένουν πίσω.
Κι επειδή ανάμεσα στους τυφλούς ο μονόφθαλμος βασιλεύει, η δική μου
περίπτωση θεωρούνταν από την εργοδοσία, μάλλον «προνομιούχα». Όπως
άλλωστε μου είχε πει ο ίδιος ο κ. Κούλογλου, ήταν τυπικός απέναντί μου
σχετικά με τις υποχρεώσεις του ως εργοδότης, και ως εκ τούτου
διεκδικούσε τα τυπικά και από εμένα (π.χ. να φέρνω χαρτί γιατρού σε
περίπτωση ασθένειας κ.α.).
Τα τυπικά:
Ο μισθός μου ήταν 715 ευρώ για την πενθήμερη 8ωρη εργασία μου ως
υπάλληλος γραφείου (με ολίγη από δημοσιογραφία όταν είχα χρόνο) και
ασφάλιση στο ΙΚΑ. Τώρα το πως τα 715 ευρώ θεωρούνταν τυπικά από τον
άνθρωπο που «ανέδειξε» τη γενιά των 700 ευρώ μέσω σχετικής εκπομπής του
στο Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα... δεν μπορώ να γνωρίζω. Πέρα όμως από την πενθήμερη εργασία, από τον Οκτώβριο του 2010 μέχρι και τον Ιούνιο του 2011 εργαζόμουν και τα Σάββατα, κρατώντας τη δημοσιογραφική βάρδια, με ελάχιστη αμοιβή και χωρίς ασφαλιστική κάλυψη.
Μέχρι και «εξυπηρέτηση» την αποκάλεσε ο κ. Κούλογλου μιας και έτσι
ικανοποιούταν η όντως εκφρασμένη από καιρό επιθυμία μου να ασχοληθώ
περισσότερο με το δημοσιογραφικό κομμάτι του tvxs.gr. Για να μη συζητήσω βέβαια για τους μήνες που εργαζόμουν χωρίς ασφάλιση, πριν την επίσημη πρόσληψή μου και αμισθί για κάμποσους μήνες μέσω του δημοφιλούς πλέον θεσμού της «μαθητείας».
Οι προαναφερθείσες συνθήκες εργασίας είχαν ως αποτέλεσμα η εργασία μου
στο tvxs να είναι ολοένα και πιο ανυπόφορη. Ιδιαίτερα το τελευταίο
διάστημα που διεκδικούσα να μου αναγνωριστεί το πτυχίο αλλά και να
υπολογιστεί στις μέρες άδειας που δικαιούμουν όλο το έτος και όχι μόνο
οι μήνες από την επίσημη πρόσληψή μου. Από τη στιγμή μάλιστα που είχα
προσκομίσει το πτυχίο μου στην εργοδοσία, όπως άλλωστε μου είχε ζητηθεί,
προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η επιχείρηση από το πρόγραμμα ΕΣΠΑ. Μη
αντέχοντας άλλο αυτή την κατάσταση, με τις δεδομένες εργασιακές
συνθήκες, ήρθε και η τελική ρήξη με την εργοδοσία (με αφορμή έντονη
«διαφωνία» για το πότε θα αναπλήρωνα 2 ώρες που χρωστούσα στο μαγαζί)
που οδήγησε και στην απόλυσή μου.
Η περίπτωση του συγκεκριμένου μαγαζιού δεν είναι η εξαίρεση αλλά ο
κανόνας όσον αφορά στις εργασιακές συνθήκες και στην καταστρατήγηση
στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων στα ινετρνετικά ΜΜΕ. Ιδιαίτερα σε μια
περίοδο κρίσιμη για τον κόσμο της εργασίας συνολικά, που δέχεται τη
λυσαλέα επίθεση της κυβέρνησης και των εργοδοτών στο πλαίσιο του
Μνημονίου και της κρίσης. Μια κρίση την οποία έχουν μετατρέψει σε
«ευκαιρία» προκειμένου να διαλύσουν τις συλλογικές συμβάσεις (δεν
αναφέρομαι φυσικά στα ιντερνετικά μαγαζιά που η συλλογική σύμβαση είναι
άγνωστη λέξη) και όποιες κατακτήσεις είχαν κερδίσει οι εργαζόμενοι τα
προηγούμενα χρόνια.
Και η ΕΣΗΕΑ όχι μόνο κοιμάται, αλλά αφήνει σκοπίμως (;) ακάλυπτους
όλους αυτούς τους εργαζόμενους στα ιντερνετικά ΜΜΕ, μη αναγνωρίζοντάς
τους ως συναδέλφους. Και μάλλον για να μη νιώθουν... «μειονεκτικά»
απέναντι στους υπόλοιπους συναδέλφους, η πλειοψηφία των μελών του ΔΣ
έχει φαίνεται αποφασίσει να δείξει την ίδια αδιαφορία μπροστά στις
απολύσεις, μειώσεις μισθών κτλ, των εργαζομένων στα υπόλοιπα μέσα, με
την αδράνεια που έχει επιδείξει χωρίς να προχωρά σε απεργιακές
κινητοποιήσεις (με το πρόσχημα της μη συγκρότησης προεδρείου) και
«αποχαιρετώντας» μας για το καλοκαίρι, παρά το γεγονός ότι η εργοδοσία
στα ΜΜΕ συνεχίζει τις επιθέσεις τεχνιέντως εν μέσω καλοκαιριού.
Με τις δεδομένες εργασιακές συνθήκες στον χώρο συνολικά των ΜΜΕ, αλλά
και ειδικότερα στα ιντερνετικά μαγαζιά, η αναγκαιότητα να ανοίξουν τα
σωματεία για τον κόσμο που εργάζεται σε αυτά είναι πιο επιτακτική από
ποτέ, ώστε να σταματήσουν να μένουν ακάλυπτοι οι εργαζόμενοι μπροστά
στις «ορέξεις» των εργοδοτών.
Αμαλία Αλτίνου,
πρώην εργαζόμενη στο tvxs.gr - μέλος των Financial Crimes
Γιατί, γιατί, γιατί δεν δέχονται να τον διαφημίσουν ως ριζοσπάστη οι κομμουνιστές;
Μουχλιασμένος αντικομμουνισμός
Στη Διεύθυνση «Ενημέρωσης» της ΕΡΤ απευθύνθηκε, με σχετική επιστολή
του, ο αναγνώστης μας Μανουσογιάννης Μανούσος, από το Ρέθυμνο,
αναφερόμενος στις αντικομμουνιστικές εκπομπές του Κούλογλου:
«Βλέποντας την εκπομπή του Κούλογλου για την Οχτωβριανή Επανάσταση,
γράφει, μου ήρθε στο νου μια μικρή αληθινή ιστορία. Ημουν 12 χρόνων. Ηταν το 1969 με τη χούντα. Αυτή ντε, που ήρθε να σώσει την Ελλάδα από τον κομμουνισμό. Θυμάμαι ότι άκουγα τη ραδιοφωνική εκπομπή "στον ιστό της αράχνης". Αναφερόταν στο "σιδηρούν παραπέτασμα" και τα "εγκλήματα" του κομμουνισμού.
Θυμάμαι ακόμη και τώρα την εισαγωγή: "Στον ιστό της αράχνης. Αμοιρος
όποιος πιαστεί στους αόρατους ιστούς της αράχνης. Τίμημα της απροσεξίας
του ο θάνατος. Αργός. Φρικτός Απαίσιος. Ενας θάνατος χωρίς δικαίωση".
Στα αρχεία σας είμαι σίγουρος πως υπάρχουν ακόμη οι κόπιες αυτών των
εκπομπών. Αλήθεια, γιατί δεν τις επαναφέρετε να γλιτώσετε και τα έξοδα του Κούλογλου; Χαμένα λεφτά είναι. Οπως χαμένα ήταν και αυτά που ξόδευε η χούντα στη δική της εκπομπή.
Στα 12 την άκουγα καθημερινά. Στα 17 μου έγινα κομμουνιστής... Θα
ήθελα ένα DVD από την εμετική αυτή εκπομπή. Είναι ό,τι πρέπει για να
καταλαβαίνει κανείς πως η "αριστερά του συστήματος και του κεφαλαίου"
είναι το ίδιο γλοιώδης και επικίνδυνη με τη "δεξιά" του.
Ας σοβαρευτούμε όμως, κύριοι της ΕΡΤ. Και η αθλιότητα έχει τα όριά
της. Στήσατε μια εκπομπή για το ΚΚΕ και την Οχτωβριανή Επανάσταση με
αυτούς που απαρνήθηκαν και πολέμησαν και το ΚΚΕ και τη Σοσιαλιστική
Επανάσταση. Το ίδιο το ΚΚΕ και τους υπερασπιστές των ιδανικών και αξιών
της Επανάστασης προκλητικά και επιδεικτικά το αγνοήσατε.
Αν σας έχει μείνει ίχνος τσίπας και ευθιξίας, θα ζητήσετε δημόσια
συγνώμη για το γεγονός αυτό και θα προβάλετε την ίδια μέρα και ώρα, το
DVD που κυκλοφόρησε με τον "Ριζοσπάστη" πριν 20 μέρες περίπου για την
Οχτωβριανή Επανάσταση. Αλλιώς δε μένει παρά η επιμνημόσυνη δέηση στον
Γεωργαλά. Το πνεύμα του σας οδηγεί και οδηγεί και τους λογής λογής
Ρουσόπουλους που σας διορίζουν και ελέγχουν.
Εγώ όμως και πολλοί άλλοι δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώνουμε τα εμετικά κατασκευάσματα των σύγχρονων Γεωργαλάδων».
Ριζοσπάστης, 16/1/2008
ΑΠΟΦΑΣΗ ΥΠ’ ΑΡΙΘΜ. 3/2008 ΤΟΥ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΟΥ ΠΕΙΘΑΡΧΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ
25 Σεπτεμβρίου 2008
Το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο της Ενώσεως Συντακτών ΗΕΑ, συνήλθε
σήμερα Πέμπτη, 4 Σεπτεμβρίου 2008, στα επί της οδού Ακαδημίας 20
γραφεία του, υπό την προεδρεία της προέδρου Ελένης Τράϊου και με την
παρουσία των τακτικών μελών Μιμής Τουφεξή, Μηνά Παπάζογλου, Γιάννη
Κουτζουράδη, Γιώργου Δόγα, καθώς και της γραμματέως Μαρίας
Χριστοφοράτου, προκειμένου να εξετάσει την έφεση του συν. Στέλιου Κούλογλου κατά της υπ’ αριθμ. 1/2008 απόφασης του Πρωτοβαθμίου Πειθαρχικού Συμβουλίου.
Το ΠΠΣ είχε ασκήσει αυτεπάγγελτη πειθαρχική δίωξη κατά του
εφεσιβάλλοντος συν. Στέλιου Κούλογλου, με το σκεπτικό ότι συμμετείχε σε
διαφήμιση μάρκας αυτοκινήτου (Lexus) που καταχωρήθηκε στην εφημερίδα «Το
Βήμα της Κυριακής» στις 06.05.07, αλλά και σε άλλα έντυπα.
Παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ και θ’ του Καταστατικού και άρθρου 5, παρ. γ’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας.
Για την υπόθεση αυτή το ΠΠΣ εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 1/2008 απόφαση με την οποία έκρινε ομόφωνα πειθαρχικά ελεγκτέο τον εφεσιβάλλοντα
και στον οποίο επέβαλε κατά πλειοψηφία (3-2) την ποινή της προσωρινής
διαγραφής 5 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Από τη μειοψηφία ένα μέλος πρότεινε την ποινή διαγραφής 1 έτους, ενώ το άλλο μέλος πρότεινε την ποινή επίπληξης με ανάρτηση της απόφασης στους χώρους εργασίας.
Ο εκκαλούμενος συν. Στέλιος Κούλογλου έκανε έφεση στις 12.02.08, η οποία
εκρίθη από το ΔΠΣ τυπικά βάσιμη ως νόμιμη και εμπρόθεσμη. Στη συνέχεια,
το ΔΠΣ προχώρησε στην εξέταση της έφεσης κατ’ ουσίαν.
Στις 06.03.08, ενώπιον των μελών του ΔΠΣ, ο εφεσιβάλλων συν. Στέλ. Κούλογλου, υποστήριξε μεταξύ άλλων:
«…Συνοπτικά θα ήθελα να σας πω ότι πρώτον δεν επρόκειτο περί κλασικής διαφήμισης από τη στιγμή που εγώ δεν υιοθετούσα το προϊόν, αλλά η διαφήμιση τη δουλειά μου, και μάλιστα την επαινούσε στο ευρύ κοινό των κυριακάτικων εφημερίδων ευρείας κυκλοφορίας.
Η όλη εκστρατεία προβολής ήταν υπό την απόλυτη έγκρισή μου. Δεν υπήρχε
αμοιβή, οποιουδήποτε είδους. Επρόκειτο για μια διεθνή εκστρατεία στο
πλαίσιο της οποίας από την Ελλάδα συμμετείχε ο παγκοσμίως γνωστός και
ακαδημαϊκός κ. Νανόπουλος. Για όλα τα παραπάνω θα προσκομίσω τα σχετικά
έγγραφα.
Ως προς την απόφαση του ΠΠΣ, ήθελα να πως ότι και η διαφήμιση μιας εγκυκλοπαίδειας ή ενός βιβλίου,
με βάση τη λογική που υιοθετήθηκε, δηλαδή ότι πρόκειται για ένα προϊόν
που θα πωληθεί, θα συνιστούσε παραβίαση του Καταστατικού.
Εργάζομαι στην ΕΤ1 έχοντας πολλές φορές αρνηθεί προτάσεις από ιδιωτικά
κανάλια, για να διασφαλίσω την ποιότητα και την ακεραιότητα της δουλειάς
μου. Αυτό έγινε σε βάρος των οικονομικών μου και της πιθανής προβολής που θα είχα. Έχω όμως ανάγκη την προβολή της δουλειάς μου. Ποιος δε θα ήθελε από τους συναδέλφους να έχει κάθε Κυριακή στις μεγαλύτερες εφημερίδες δωρεάν προβολή του έργου του σε εκατομμύρια αναγνώστες;
Αφίσα προώθησης της ταινίας του Στέλιου Κούλογλου "Το Ολοκαύτωμα της τσέπης."
Η συγκλονιστική αυτή ταινία αφορά την καταγγελία του ΚΚΕ απ' τον Στέλιο
Κούλογλου για διαφυγόντα κέρδη από την μπίζνα "πουλάμε 'αντιφασισμό'
στα σχολεία". Τα έσοδα θα πάνε στον Στέλιο Κούλογλου, ως ανταμοιβή για
τη μπίζνα "όταν δεν μας αφήνουν να πουλήσουμε αντιφασισμό, πουλάμε
αντικομμουνισμό σε τρελά χαμηλές τιμές!"
Η όλη υπόθεση ξεκίνησε από μια πρόταση διαφημιστικής εταιρείας.
Επικεφαλής της εταιρείας ήταν ο κ. Άγγελος Κουρσούμης που κατέθεσε και
στο ΠΠΣ. Όταν με πήρε τηλέφωνο του είπα ότι δεν κάνω διαφημίσεις. Μου
επέμενε, λέγοντας ότι δεν πρόκειται για διαφήμιση αλλά για μια διεθνή εκστρατεία προβολής οικολογικών προϊόντων.
Ερ.: Λόγω της διεθνούς εμβέλειάς σου δεν αποκλείεται να γνωρίζεις το τι συμβαίνει για παρόμοιες περιπτώσεις σε χώρες, όπως η Βρετανία, η Γαλλία, η Αμερική κλπ.
Απ.: Αυτό που γνωρίζω είναι ότι παίρνουν υπόψη τους το αν υπάρχει αμοιβή για τη συγκεκριμένη διαφήμιση.
Ερ.: Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας για το star system και πως μπορεί να μετεξελιχθεί στην Ελλάδα;
Απ.: Είμαι εναντίον του star system, αλλά το star system
στηρίζεται βασικά στις εντυπώσεις, αγνοώντας την ουσία και αυτό αποτελεί
παραπλάνηση, γιατί θα πρέπει να κρινόμαστε για τη δουλειά μας».
Στις 27.03.08 ο μάρτυρας του εφεσιβάλλοντος, κ. Άγγελος Κουρσούμης κατέθεσε στο ΔΠΣ τα παρακάτω:
«Είμαι ο γενικός διευθυντής της εταιρείας Olympic DDB. Είναι μια
διαφημιστική εταιρεία 50 ετών σήμερα και έχουμε στην ευθύνη μας τη
διαφήμιση των αυτοκινήτων Lexus. Τα αυτοκίνητα Lexus χαρακτηρίζονται από
μια υβριδική τεχνολογία, η οποία είναι επωφελής για τον άνθρωπο για δύο
λόγους. Ο ένας είναι γιατί χρειάζονται πολύ λιγότερη βενζίνη για την
ίδια ακριβώς απόδοση με τα συμβολικά αυτοκίνητα και κατ’ επέκταση
μολύνουν πολύ λιγότερο το περιβάλλον. Η ιδέα είναι να προβληθούν τα
πλεονεκτήματα της Lexus προς την κοινωνία και τα οφέλη μέσα από
προσωπικότητες, οι οποίες διακρίνονται και είναι γνωστές για το
σημαντικό έργο τους και όχι για το lifestyle τους.
Μας είπε (Κούλογλου) ότι οι δημοσιογράφοι δεν επιτρέπεται από τον
Κανονισμό να συμμετέχουν σε εμπορικές διαφημίσεις. Στη συνέχεια, επέμενα
και τα του ζήτησα να δοκιμάσει για λίγες μέρες ένα από τα αυτοκίνητα
της Lexus, έτσι ώστε να έχει και ο ίδιος άποψη για τα οφέλη. Πράγμα που έγινε και ο ίδιος εντυπωσιάστηκε
από αυτή την τεχνολογία που συγχρόνως ωφελεί και το περιβάλλον. Ένα
άλλο στοιχείο που έθεσα υπόψη του ήταν ότι στην ίδια δουλειά συμμετέχουν
και άλλες σημαντικές προσωπικότητες, όπως ο αστροφυσικός κ. Νανόπουλος.
Τέλος και σημαντικότερο, πρόβαλα το επιχείρημα ότι ενώ προσωπικότητες
και επαγγέλματα λιγότερο χρήσιμα για το κοινωνικό σύνολο προβάλλονται
μέσα από διαφημίσεις, όπως π.χ. καλλιτέχνες ή ακόμα και σεφ, το
επάγγελμα της δημοσιογραφίας ποτέ δεν προβάλλεται σαν ένα επάγγελμα κατά
ένα ιδεατό τρόπο. Όταν δε του υπογράμμισα ότι ακόμα και ο πρωθυπουργός
της χώρας, όχι μόνο ο υπάρχων αλλά και οι προηγούμενοι, συμμετέχει σε
διαφημίσεις, δεν υπάρχει ηθικό κώλυμα για τη συμμετοχή σε μια διαφήμιση που εντέλει ωφελεί και το κοινωνικό σύνολο. Εντέλει,
επείσθη ο κ. Κούλογλου και με τη διαβεβαίωση ότι η επικοινωνία αυτή θα
εμφανισθεί μόνο στις εφημερίδες και όχι στην τηλεόραση ή κάπου αλλού. Λυπάμαι ιδιαίτερα που, παρά την ύπαρξη της δεοντολογίας, έχω δημιουργήσει με αυτή τη δράση πρόβλημα στον κ. Κούλογλου…
Ερ.: Πως μπορείτε να μας βεβαιώσετε ή να μας αποδείξετε ότι δεν υπήρξε οικονομική συναλλαγή με το συνάδελφο ή αντάλλαγμα;
Απ.: Να σας το δηλώσω, βεβαίως, δεν υπήρξε. Αλλά να σας το αποδείξω δεν υπάρχει τρόπος…».
Στις 03.04.08 ο μάρτυρας του εφεσιβάλλοντος, συν. Σταύρος Θεοδωράκης κατέθεσε τα εξής:
«Όπως είχα πει και στο Πρωτοβάθμιο, θεωρώ ότι ένας δημοσιογράφος
δε θα πρέπει να μετέχει σε εμπορική διαφήμιση και βεβαίως να μην
προβάλει έμμεσα ή άμεσα προϊόντα, που σχετίζονται με την δημοσιογραφική
του δράση. Όμως, όπως μου εξήγησε ο κ. Κούλογλου αυτό δεν ήταν μια εμπορική συμφωνία, αλλά αποσκοπούσε στη προβολή ενός πρωτοποριακού προϊόντος νέας τεχνολογίας. Θεωρώ ότι θα πρέπει να επιτρέπεται στους δημοσιογράφους υπό συγκεκριμένες συνθήκες και όρους να προβάλλουν στη κοινωνία θετικά προϊόντα του τεχνολογικού πολιτισμού ή αξίες που βοηθούν την εξέλιξη της κοινωνίας.
Σε σχετική ερώτηση ο μάρτυρας απάντησε ότι: «Θα διευκόλυνε εάν η Ένωση
Συντακτών και τα Πειθαρχικά Συμβούλια όριζαν μια Επιτροπή ή καθόριζαν τα
ίδια τους όρους, κάτω απ’ τους οποίους θα γνωμοδοτούσαν στα ζητήματα
των δημοσιογράφων να προβάλλουν ή μη προϊόντα για το κοινωνικό όφελος,
εξαιρώντας βεβαίως τις εμπορικές διαφημίσεις. Νομίζω ότι οι αποφάσεις
σας πρέπει πάντα, πέρα από το αδίκημα, να λαμβάνουν υπόψη τους την εν
γένει συμπεριφορά του δημοσιογράφου στους δημοσιογραφικούς κανόνες και
την δημοσιογραφική δεοντολογία».
Στις 15.05.08 ο εφεσιβάλλων συν. Στ. Κούλογλου περιορίστηκε να ζητήσει
από το ΔΠΣ προθεσμία, προκειμένου να καταθέσει απολογητικό υπόμνημα.
Στο απολογητικό του υπόμνημα (υπ’ αριθμ. πρωτ. 1095/26.06.08) το οποίο
συνόδευσε με ένα ιδιωτικό συμφωνητικό με την «DDB Διεθνής Οργανισμός
Διαφήμισης ΑΕ», όπου διασαφηνίζονται οι όροι τις διαφήμισης και ένα
ακόμη ιδιωτικό συμφωνητικό με την εταιρεία, καθώς και την σελίδα της
διαφήμισης που προβλήθηκε στα ΜΜΕ.
Στο απολογητικό του υπόμνημα υποστηρίζει:
«Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δίνετε να συνοψίσω τα επιχειρήματα
για τη προσφυγή μου κατά της απόφασης του ΠΠΣ της Ένωσής μας.
1. Οι καταχωρήσεις για τα υβριδικά αυτοκίνητα Lexus δεν
αποτελούσαν μέρος μιας τυπικής διαφημιστικής εκστρατείας. Πρόκειται για
αυτοκίνητα με οικολογικό προσανατολισμό ενώ στις καταχωρήσεις
παρουσιάζονταν διεθνείς προσωπικότητες να ‘υιοθετούν’ το προϊόν. Από την
Ελλάδα συμμετείχε εκτός από εμένα ο ακαδημαϊκός κ. Νανόπουλος, ο οποίος
θεωρείται από τους ένας από τους 5 καλύτερους φυσικούς στον κόσμο.
2. Όπως προκύπτει και από το συμβόλαιο το οποίο επισυνάπτω (κεφάλαιο Αμοιβή, παρ. 4.1, σελ. 2) δεν υπήρχε οικονομικό αντάλλαγμα για την συμμετοχή μου.
3. Αντίθετα, το υλικό που θα δημοσιευόταν έπρεπε να έχει την έγκρισή μου
(παρ. 2.3, σε. 2). Πράγματι, όπως προκύπτει από το παράρτημα του
συμβολαίου, έδωσα την έγκρισή μου για την καταχώρηση, υπογράφοντας το
προσχέδιο. Η πρακτική αυτή, να εγκρίνεται δηλαδή μια καταχώρηση από τους
ιδιώτες που συμμετέχουν σε αυτήν, δεν έχει καμία σχέση με την
διαφήμιση.
4. Η αρχική πρόταση συμβολαίου που μου έστειλαν για υπογραφή (την
παραθέτω ως παράρτημα 2), περιελάμβανε και την υποχρέωσή μου να
συμμετέχω ως ‘μοντέλο’ σε φωτογράφηση, δηλαδή να φωτογραφηθώ (παρ. 1.4).
Αρνήθηκα και το τελικό συμβόλαιο δεν περιέχει παρόμοια υποχρέωση. Το μόνο που χρειάστηκε να κάνω ήταν η ηλεκτρονική αποστολή μιας παλιάς φωτογραφία μου με τον σκύλο μου από την οποία αξιοποίησαν ένα κομμάτι. Την φωτογραφία αυτή επισυνάπτω ως παράρτημα 3).
5. Θεώρησα αντίθετα ότι δημόσιος έπαινος της δουλειάς μου σε εκατομμύρια αναγνώστες κυριακάτικων έγκριτων εφημερίδων μεγάλης κυκλοφορίας, βοηθούσε όχι μόνο το επάγγελμά μας συνολικά, αλλά και εμένα ειδικότερα, καθώς, για λόγους που ξεφεύγουν του παρόντος, η διοίκηση της ΕΡΤ προσπαθούσε να με βάλει σε ένα είδος καραντίνας και να υποτιμήσει την επαγγελματική μου προσφορά. Αυτό αποδείχθηκε με τα πρόσφατα γεγονότα της απομάκρυνσής μου από την ΕΡΤ.
Κατανοώ βεβαίως ότι, με δεδομένα τα άρθρα της Ένωσης που απαγορεύουν τη
διαφήμιση, η περίπτωση που καλείστε να κρίνετε είναι ιδιάζουσα. Ζητώ,
όμως, τη κατανόησή σας, δεδομένων των συνθηκών που προανέφερα».
Το ΔΠΣ αφού έλαβε υπόψη τις μαρτυρικές καταθέσεις, την απολογία του
εγκαλουμένου και τα λοιπά στοιχεία του φακέλου, αποφαίνεται ως
ακολούθως:
Είναι αναμφίβολο ότι η σχετική ολοσέλιδη καταχώρηση σε εφημερίδες
με την προβολή του αυτοκινήτου Lexus, με την φωτογραφία του εγκαλούμενου
συναδέλφου, είναι προφανώς εμπορική διαφήμιση. Το άρθρο 5, παρ. 1, εδ. γ’ ορίζει πως ο δημοσιογράφος οφείλει «να μην επιδιώκει και να μην δέχεται τη διαφημιστική χρήση του ονόματος, της φωνής και της εικόνας του,
παρά μόνο για κοινωφελείς σκοπούς». Ο ισχυρισμός του εφεσιβάλλοντος ότι
στην ολοσέλιδη διαφήμιση του αυτοκινήτου δεν φαίνεται να λέει κάτι
σχετικό ο ίδιος δεν αναιρεί το γεγονός της συμμετοχής του στη
συγκεκριμένη διαφήμιση. Ο κάθε αναγνώστης εισπράττει έμμεσα αλλά σαφώς
το διαφημιστικό μήνυμα που συνδέεται με την εικόνα του. Ούτε ο ισχυρισμός πως δεν έλαβε χρήματα, ακόμη κι αν είναι αλήθεια, αναιρεί το γεγονός.
Η απαγόρευση της συμμετοχής σε διαφημίσεις δεν έχει ως στόχο την
παρεμπόδιση εξασφάλισης πρόσθετων οικονομικών πόρων για τους
δημοσιογράφους. Αλλά την αποφυγή εμπορευματοποίησης της αξιοπιστίας που ο
κάθε δημοσιογράφος έχει ή τουλάχιστον οφείλει να έχει, υπηρετώντας την
αλήθεια κατά την ενάσκηση του λειτουργήματός του προς ενημέρωση του
κοινωνικού συνόλου. Συνεπώς, ο εγκαλούμενος συνάδελφος παραβίασε την δημοσιογραφική δεοντολογία.
Το ΔΠΣ συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία της παρούσης διαδικασίας κάνει δεκτή την έφεση. Κρίνει ομόφωνα τον συν. Στέλιο Κούλογλου πειθαρχικά ελεγκτέο, για παράβαση του άρθρου 7, παρ. 1, εδ. α’ και θ’ του Καταστατικού και άρθρου 5, παρ. γ’ του Κώδικα Αρχών Δεοντολογίας. Του αναγνωρίζεται όμως πως κατά πάσα πιθανότητα ο ίδιος πίστευε ότι υπηρετεί το κοινωνικό σύνολο, διαφημίζοντας ένα προϊόν που προβάλλεται ως οικολογικό και επιτελεί με σοβαρότητα και αξιοπιστία το δημοσιογραφικό του έργο.
Με το δεδομένο αυτό επιβάλει κατά πλειοψηφία (4-1) την ποινή της προσωρινής διαγραφής 2 μηνών από τα μητρώα της ΕΣΗΕΑ. Η μειοψηφία πρότεινε τη προσωρινή διαγραφή 4 μηνών.
Το μέλος που μειοψήφησε, ως προς την ποινή, υποστήριξε πως ακριβώς λόγω
της ιδιαίτερης επαγγελματικής του παρουσίας, δεν θα έπρεπε ο συν.
Κούλογλου να ενδώσει στο πειρασμό της εμπορικής διαφήμισης.
Η απόφαση καθαρογράφηκε την Πέμπτη, 11.09.08.
Η πρόεδρος Η γραμματέας
Ελένη Τράϊου Μαρία Χριστοφοράτου
http://greki-gr.blogspot.gr/2014/04/a_28.html
