Μετάφραση - Επιμέλεια: Μαριέττα Χατζηδιάκου
Κέντρο Ανατολικών Σπουδών
Του Marc Champion, Bloomberg
Στο δρόμο για τη Σεβαστούπολη, ρώσικες σημαίες και Σταυροί της ρώσικης ορθόδοξης εκκλησίας κοσμούν ένα σημείο ελέγχου, επανδρωμένο με άνδρες της φιλορωσικής πολιτοφυλακής της Κριμαίας. Σε ένα πανό αναγράφεται ...
Όπου βρισκόμαστε εμείς, βρίσκεται και η Ρωσία». Αυτό το συναίσθημα εξηγεί γιατί θα πρέπει να ανησυχούμε όλοι για το συμβαίνει στην Κριμαία, ακόμα και αν, όπως φαίνεται όλο και πιο πιθανό, η επέμβαση της Ρωσίας να λήξει χωρίς αιματοχυσία ή επίσημη προσάρτηση της χερσονήσου.
Η επιτυχία ορίζει την αρχή σύμφωνα με την οποία ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν αποδεικνύει ότι είναι δικαίωμα του να επεμβαίνει στο όνομα των Ρώσων οπουδήποτε και οποτεδήποτε και ως εκ τούτου να καθορίζει τις τύχες και τις πολιτικές των υπόλοιπων πρώην Σοβιετικών Κρατών
Αδιέξοδο στην Ουκρανία
Ο Πούτιν δεν είναι τρελός, ένας αναγεννημένος εθνικιστής ή όπως το έθεσε η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel «σε έναν άλλο κόσμο» . Είναι ένας υπολογιστικός πρώην αξιωματούχος καριέρας της KGB , ο οποίος μόλις έφερε εις πέρας μια σχεδόν τέλεια επιχείρηση, χρησιμοποιώντας την ισχύ , κεκαλυμμένες τακτικές και παραπληροφόρηση για να διασφαλίσει τους στόχους του. ( Θα εξηγήσω το «σχεδόν» στη συνέχεια)
Υπάρχει λόγος να πιστεύουμε ότι ο Πούτιν το εννοούσε όταν δήλωνε, στη συνέντευξη τύπου της Δευτέρας, ότι δεν έχει καμία πρόθεση να προσαρτήσει ολοσχερώς την Κριμαία ή να ξεκινήσει πόλεμο με την Ουκρανία ακόμα και αν φλερτάρει και με τα δύο σενάρια. Ο στόχος του, ο οποίος διαφαίνεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα, είναι να μετατρέψει την Κριμαία σε μια παγωμένη ζώνη σύγκρουσης, εξαρτώμενη από τη Ρωσία η οποία όμως ονομαστικά θα παραμένει στα σύνορα της Ουκρανίας.
Ο Πούτιν πέτυχε ήδη να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στους ηγέτες του Κιέβου και τις πρωτεύουσες των υπόλοιπων πρώην Σοβιετικών κρατών, ότι δεν αγνοείς τη Ρωσία ούτε την ταπεινώνεις , για να επαναλάβω τα λόγια που χρησιμοποίησε τη Δευτέρα. Μόλις τελειώσει με την Κριμαία, θα έχει αφήσει μια ανοιχτή πληγή στην Ουκρανία , μέσω της οποίας θα μπορεί να πιέζει μελλοντικά τους ηγέτες.
Πόσο αποτελεσματικά εκτελέστηκε αυτός ο ελιγμός του Πούτιν μπορεί να φανεί ξεκάθαρα στην αεροπορική βάση του Μπελμπεκ, όπου Ρώσοι στρατιώτες χωρίς διακριτικά,
απέκτησαν τον έλεγχο του αεροδρομίου και να δημιούργησαν μια περίμετρο γύρω από αυτό χωρίς να υπάρξουν θύματα ή τραυματίες. Οι Ρώσικες δυνάμεις είναι καλά οπλισμένες, χαρακτηρίζονται από αυστηρή πειθαρχία και αυτοπεποίθηση που αυξάνεται με τον καιρό. Μέσα στη βάση, οι Ουκρανοί έχουν χάσει το ηθικό τους. Γνωρίζουν καλά ότι δεν μπορούν να συγκριθούν με τους Ρώσους, για αυτό και δεν τους πολεμούν ευθέως. Απλώς ελπίζουν ότι θα καταφέρουν να φτάσουν χωρίς εκτροπές μέχρι το δημοψήφισμα το οποίο θα κρίνει το καθεστώς της Κριμαίας.
«Αυτή η ημερομηνία θα πρέπει να είναι η Ρουβικώνα μετά την οποία θα ξεκαθαρίσει η τύχη της Κριμαίας» σύμφωνα με τον συνταγματάρχη Γιούλι Μαμχούρ, διοικητή του Μπελμπέκ. Όταν ρωτάται για τους χωρίς διακριτικά ενόπλους, κουνάει με λύπη το κεφάλι του. Ο Πούτιν αρνήθηκε ότι ήταν Ρώσοι. Υπογραμμίζοντας ότι ο εξοπλισμός τους, παραπέμπει σε αυτό τον Ρωσικών Ειδικών Δυνάμεων, προσθέτει « Αυτοί δεν είναι ερασιτέχνες».
Η χρήση στρατιωτών χωρίς διακριτικά επέτρεψε στον Πούτιν να αποφύγει το νομικό ερώτημα, κατά πόσον τα Ρώσικα στρατεύματα τα οποία έχουν βάση την Κριμαία, έχουν το δικαίωμα να αναπτύσσονται και όχι μόνο να μετακινούνται εκτός των βάσεων. Παρομοίως, με το να σταματήσει λίγο πριν να προσαρτήσει την Κριμαία, κατάφερα να αποφύγει τις συνέπειες τις οποίες φέρει η κατοχή εδάφους, επιτυγχάνοντας το ίδιο ακριβώς αποτέλεσμα. Η ολοφάνερη αναίδεια με την οποία είπε ευθέως ψέματα για το κατά πόσο τα στρατεύματα είναι Ρώσικα άφησε τον υπόλοιπο κόσμο άναυδο με τον κυνισμό του. Ωστόσο το ψέμα αυτό ήταν ένα ουσιαστικό κομμάτι της επιχείρησης, μιας επιχείρησης η οποία, για ένα άνδρα του διαμετρήματος του Πούτιν δεν είναι παρά μια τυπική διαδικασία.
Την ίδια στιγμή όμως, η επιχείρηση δεν εξελίχθηκε ακριβώς όπως είχε σχεδιαστεί, διότι τα Ουκρανικά στρατεύματα στην Κριμαία δεν μπήκαν στο παιχνίδι. Χρησιμοποιώντας και απειλές και κολακείες , οι Ρώσοι έδωσαν στους Ουκρανούς δύο επιλογές. Είτε να υπογράψουν δήλωση υπακοής στη νέα κυβέρνηση της Κριμαίας είτε να εγκαταλείψουν τις θέσεις τους και την περιοχή. Εκείνοι όμως επέλεξαν να παραμείνουν στο Μπελμπέκ και αλλού. Μέλη του Ουκρανικού πολεμικού ναυτικού έχουν καταφύγει σε δύο πλοία στις αποβάθρες της Σεβαστουπολης και τα στρώματα που τοποθέτησαν για να απορροφήσουν μια πιθανή ρωσική επίθεση, παραμένουν μέχρι και σήμερα. Μόνο μια αποστασία από τον υποναύαρχο Ντένις Μπερεζόφσκι, διοικητή του ουκρανικού στόλου έχει επιβεβαιωθεί.
Ο Αλεξεί Κραμοβ, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος τύπου του Μαμχούρ, περιέγραψε τη Ρώσικη στρατηγική όσο αναφορά το χειρισμό του Ουκρανικού στρατού ως «μια επιχείρηση blitz η οποία απέτυχε». Οι Ρώσοι δεν επεδίωκαν μια νίκη με αυστηρά στρατιωτικούς όρους. Αντίθετα, επιθυμία τους ήταν, οι στρατιωτικοί τις Ουκρανίας να άλλαζαν στρατόπεδο ή να το έσκαγαν. Τίποτα από τα δύο δεν συνέβη.
Οι νέοι φιλορωσικοί ηγέτες της Κριμαίας δεν έφεραν στο φώς καμία απτή απόδειξη για τον ισχυρισμό ότι 6000 Ουκρανοί στρατιώτες άλλαξαν πλευρά, ισχυρισμός ο οποίος είναι σχεδόν βέβαια ψευδής.
Η αποτυχίας της Ρωσίας να κερδίσει τη συναίνεση των στρατιωτικών της Ουκρανίας εξηγεί εν μέρει τις επαπειλούμενες προθεσμίες για επίθεση στις αρχές τις εβδομάδας, οι οποίες
αποδείχτηκαν μπλόφα. Μπορεί επίσης να εξηγήσει γιατί το δημοψήφισμα έχει μεταφερθεί από την αρχικά προτεινόμενη ημερομηνία. Μια αντιπαράθεση τριών μηνών μεταξύ ενοπλων στρατευμάτων Ουκρανίας και Ρωσίας εμπεριέχει το κίνδυνο απρόβλεπτων συγκρούσεων.
Γενικότερα, τα γεγονότα στην Κριμαία, υποσκάπτουν την άποψη ότι ο Πούτιν, συμπεριφέρεται σαν ακραίος Ρώσος εθνικιστής, με τη συνήθη έννοια του όρου. Από τη νοσταλγία του για την Πρώην Σοβιετική Ένωση και την Ρώσικη Αυτοκρατορία, αντλεί δύναμη το Ρώσικο κράτος. Ο στόχος του είναι να αναθερμάνει αυτές τις ιμπεριαλιστικές έννοιες, δημιουργώντας εκ νέου μια ζώνη όπου η Ρωσία θα έχει δεσπόζουσα θέση και θα χαράσσει τα όρια των οικονομικών και γεωπολιτικών αποφάσεων των γειτόνων της.
Η μετατροπή της Κριμαίας σε μια ακόμη Ρωσική δημοκρατία θα ήταν το όνειρο κάθε εθνικιστή, ωστόσο είναι ιδιαίτερα προβληματική και σε κάθε περίπτωση επιζήμια για το ευρύτερο σχέδιο του Πούτιν: Η διάσπαση θα αφαιρούσε ένα σημείο μόχλευσης από την Ουκρανία. Τίποτα δεν είναι βέβαιο ακόμα αλλά υποπτεύομαι ότι ο Πούτιν , ο πρώην πράκτορας της KGB έχει κάνει μια όχι εμφανή επιλογή στην Κριμάια: Μια «αυτόνομη» περιοχή η οποία θα είναι δεμένη με τη Ρωσία αλλά ταυτόχρονα θα παραμείνει το αιώνιο αντικείμενο των ονείρων της Ουκρανίας και η όλων πηγή των ανασφαλειών της.
Link:
http://www.bloombergview.com/articles/2014-03-05/putin-isn-t-crazy-he-s-kgb
greeknation.bologspot.gr
volcanotimes
