Το πρόβλημα όχι μονό παραμένει άλλα έγινε χειρότερο -15 δις χάθηκαν μονό για το PSI για να σωθούν η Ευρώπη, το ευρώ και οι τράπεζες.
H διαχρονική χρεωκοπία των ταμείων είναι το μεγαλύτερο έγκλημα . Όλα τα άλλα στάχτη στα μάτια.
Ας πάρουμε τα πράγματα από τη αρχή
Ένα ταμείο είναι μια ανεξάρτητη οικονομική οντότητα. Έχει καταστατικό, είναι εταιρεία δημόσιου δικαίου και έχει διοικητικό συμβούλιο. Κάτι που οι περισσότεροι δεν γνωρίζουν – ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΑΝΟΙΚΟΥΝ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ. ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΣ.
Κάθε ταμείο ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ πρέπει να έχει μια αναλογιστική μελέτη. Τι είναι η αναλογιστική μελέτη. Περνώντας υπόψη το δημογραφικό προφίλ των εργαζόμενων που καλύπτει, τι ηλικία έχει κτλ με στατιστικούς λογαρίθμους ( underwriting ) υπολογίζεται ποιες
θα είναι οι ταμειακές ανάγκες του ταμείου στα επόμενα χρόνια για τις συντάξεις και περίθαλψη ποιες θα είναι η οι ταμειακές ροές από τις εισφορές βάση προβλέψεων για το εργατικό δυναμικό και ποσοστό ανεργίας και ποιες θα είναι οι ταμειακές ροές από τις επενδύσεις των αποθεματικών
Βάση αυτών των δεδομένων υπολογίζετε το έλλειμμα η το πλεόνασμα ενός ταμείου. Όλα τα ταμεία στο δυτικό κόσμο έχουν έλλειμμα γιατί υποσχεθήκαν περισσότερες παροχές από ότι είναι δυνατό το σύστημα να αντέξει. Όλοι πιστέψαμε και πιστεύουμε σε ένα όνειρο απατηλό.
Γιατί η Ελλάδα ήταν η πρώτη χώρα να αντιμετωπίσει αυτόν τον Αρμαγεδδών;
Γιατί είναι η πρώτη χώρα που οι ετήσιες ταμειακές εισροές είναι λιγότερες από τις ταμειακές εκροές –τα ταμεία χρεοκόπησαν ( και όχι η χώρα όπως μας έχουν πει και εμείς το πιστέψαμε) κυριως διότι η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΚΕΦΑΛΑΙΩΝ των ΑΠΟΘΕΜΑΤΙΚΩΝ , Ο ΤΡΙΤΟΣ πυλώνας των ταμειακών ροών ήταν αρνητικός.
Oi αίτιες είναι διαχρονικές και αρχίζουν στην δεκαετία του 1980
τις άτοκες καταθέσεις στις τράπεζες με την έγκριση της Τράπεζας της Ελλάδος όταν ο πληθωρισμός ήταν 25%
Η ανάληψη κόστους για τους αγρότες που δεν είχαν κάνει καμιά εισφορά
και από προγράμματα εθελουσίας εξόδου της δεκαετίας του 80 (άτομα 30 ετών μπήκαν τότε στα ταμεία για να μην υπάρξει ανεργία και αρνητικές πολιτικές αντιδράσεις όταν έκλειναν μεγάλες κρατικές εταιρείες
ΠΗΓΗ
