Στο ποσό του 1 τετράκις εκατομμύριο 530 τρισεκατομμύρια 33 δισεκατομμύρια 32 εκατομμύρια 528 χιλιάδες 819 δραχμές (σε τιμές Νοεμβρίου 1941) ανέρχεται το ύψος των απαιτήσεων της ελληνικής πλευράς από το γερμανικό κράτος για το κατοχικό δάνειο σύμφωνα με απόρρητη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος που κατατέθηκε στη Βουλή.
Οι εκτιμήσεις της ΤτΕ είναι πως το ποσό αυτό ανερχόταν το 1963 σε 32 δις δρχ.
Όπως προκύπτει από την ενημέρωση που είχαν τα μέλη της Διακομματικής Επιτροπής για τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων από στελέχη της ΤτΕ, τον Απρίλιο του 1963 συντάχθηκε έκθεση από την ΤτΕ με όλο το ιστορικό και την ανάλυση των λογαριασμών, η οποία βρίσκεται από χθες κατατεθειμένη στη Βουλή και η οποία συνοδεύεται από 95 έγγραφα. «Μιλάμε» είπε ο Μ. Μιχαλόπουλος (Διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της ΤτΕ) «για το 1963, σε χρόνο ανύποπτο όταν με απόφαση της κυβέρνησης συντάχθηκε μία μελέτη επί του ύψους των απαιτήσεων από τη Γερμανία επί του Κατοχικού Δανείου».
Για «εθνικού λόγους» αποφασίστηκε η συγκεκριμένη έκθεση να μη δημοσιοποιηθεί ενώ κατά τη χθεσινή συνεδρίαση ζητήθηκε να κρατηθεί το απόρρητο σε κάποια στιγμή της διαδικασίας.
Αυτό άλλωστε προκύπτει και από τα επίσημα πρακτικά της επιτροπής:
ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ (Διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της Τράπεζας της Ελλάδος): Απλώς, είναι σημαντική, ας μην δημοσιοποιηθεί γιατί υπάρχουν διαφορές παρατηρήσεις μέσα που μπορεί να μη συμφωνούμε ή να συμφωνούμε, ας μην κυκλοφορήσει. Για λόγους εθνικούς οι οποίοι είναι προφανείς.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΤΖΑΒΑΡΑΣ (Πρόεδρος της Επιτροπής): Ε, τώρα; Θα κάνουμε μια συνετή διαχείριση εν πάση περιπτώσει, κατά το δυνατόν.
Υπάρχουν σχόλια Βουλευτών εκτός μικροφώνου που αναφέρονται περί του απορρήτου και της δημοσιοποίησης του εγγράφου.
ΜΙΧΑΗΛ ΜΙΧΑΛΟΠΟΥΛΟΣ (Διευθυντής Εργασιών Δημοσίου και Συστημάτων Πληρωμών και Διακανονισμού της Τράπεζας της Ελλάδος): Καλό είναι για λόγους εθνικούς και για το ύψος της απαίτησης. Υπάρχουν λοιπόν πρωτότυπα στοιχεία, όπως είπαμε παραστατικά, δεν έχουμε που να συνθέτουν το σύνολο της απαίτησης, έχουμε επιμέρους παραστατικά όπου και επισυνάπτονται μέσα στη μελέτη, όπου φαίνεται 2 πράγμα, πρώτον, ότι η Γερμανία ξεχώριζε τα έξοδα Κατοχής από τις πιστώσεις, όπως τις ονόμαζε, και ένα δεύτερο πράγμα, έχουμε κάποια έγγραφα στα οποία η Γερμανία έδινε πίσω, πίστωνε τους λογαριασμούς του Ελληνικού Δημοσίου, έναντι των απαιτήσεων των πιστώσεων που έπαιρνε.
Σε άλλο σημείο, ο κ. Μιχαλόπουλος ανέφερε πως το 1944 λίγο μετά την απελευθέρωση, «η ΤτΕ συνέταξε μελέτη με πίνακες για τον Διοικητή, όπου εμφανίζονται οι μηνιαίες απολήψεις ανά λογαριασμό». Αυτό είναι και το μόνο επίσημο στοιχείο, βάσει του οποίου η ισοτιμία το 1947 ήταν 3.670.610 χρυσές λίρες Αγγλίας ή 258 εκατ. δολάρια. «Οι κύριοι του ’63 στη μελέτη» όπως είπε «μετατρέψανε το ποσό – γιατί το 1 τετράκις είναι με πληθωριστική επίδραση - λαμβάνοντας υπόψη ως έτος βάσης το Νοέμβριο του 1941, σε δραχμές του Νοεμβρίου του 1941 και το ποσό ανερχόταν σε περίπου 32 δισεκατομμύρια».
Από την πλευρά του, ο Β. Μανεσιώτης (Ειδικός Συνεργάτης, πρώην Διευθυντής Διεύθυνσης Οικονομικών Μελετών της Τράπεζας της Ελλάδας) εξήγησε ότι «η μετατροπή του ποσού του 1 τετράκις τρισεκατομμυρίου 530 τρισεκατομμύρια κ.λπ., έγινε σε σταθερές τιμές Νοεμβρίου 1941, έγινε με μηνιαίο τιμάριθμο. Ξέραμε δηλαδή τις απολήψεις των Γερμανών κάθε μήνα, τις εγγραφές στα βιβλία της Τράπεζας Ελλάδος και ξέραμε και τον τιμάριθμο κάθε μέρα, γιατί οι τιμές άλλαζαν τόσο γρήγορα που δεν μπορείς να χρησιμοποιήσεις ετήσιο τιμάριθμο. Άρα, είναι μια πολύ καλή δουλειά και αυτό καταλήγει στα 32 δις».
Φυσικά, το ακριβές σημερινό ποσό – όπως ομολόγησαν - είναι δύσκολο να προσδιοριστεί επακριβώς και αυτό έχει να κάνει με τη μέθοδο που θα ακολουθηθεί, αν θα γίνει με βάση την τιμαριθμοποίηση του ελληνικού νομίσματος ή με βάση το ποσοστό του Γερμανικού ΑΕΠ.
topontiki.gr
