Tους τρεις βαθμούς άγγιξε πριν από λίγες
ημέρες το θερμόμετρο τις νυχτερινές ώρες ακόμη και στις πεδινές περιοχές
της Δυτικής Ελλάδας κάτι που σύμφωνα με τις προγνώσεις των μετεωρολόγων
αναμένεται να επαναληφθεί και τα επόμενα 24ωρα.
Κάτω από αυτές τις καιρικές συνθήκες και μόλις λίγες ημέρες πριν τις γιορτές, γύρω μας υπάρχουν κρυμμένες …σκιές ανθρώπων που βρέθηκαν ξαφνικά στο δρόμο, να προσπαθούν να ζεσταθούν με μια κουβέρτα κρυμμένοι πίσω από τα λιγοστά τους υπάρχοντα.
Χαρακτηριστική για την πόλη της Πάτρας ήταν η περίπτωση που κατέγραψε
προ ημερών το thebest.gr με έναν πολίτη ο οποίος βρίσκει καταφύγιο στην
είσοδο του Κοινωνικού Τομέα της Πάτρας, στην οδό Γούναρη.
Δεν γνωρίζουμε εάν ο άστεγος, γνωρίζει ότι κοιμάται στην είσοδο μιας
Υπηρεσίας που σκοπός της είναι να μεριμνά για άτομα, όπως τον ίδιον,
πόσο μάλλον, εάν έχει ζητήσει βοήθεια από τους αρμόδιους του φορέα.
Το πιθανότερο είναι ο άνθρωπος να είναι αλλοδαπός και να μην έχει
προστρέξει για βοήθεια στον Κοινωνικό Τομέα, όπου είναι βέβαιο ότι θα
του την έδιναν.
Πολλοί είναι αυτοί που αργά τη νύχτα έχουν δει και ένα ζευγάρι
ηλικιωμένων να προσπαθεί να βρει καταφύγιο στις εισόδους των
καταστημάτων της Ρήγα Φεραίου.
Αντίστοιχα και στην Ηλεία και πιο συγκεκριμένα στην πόλη της Αμαλιάδας,
όπως γράφει η εφημερίδα «Πρωινή», ένας άστεγος τυλιγμένος σε μια
κουβέρτα να προσπαθούσε μια από τις προηγούμενες νύχτες να ζεσταθεί με
τα χνώτα του σε κάποιο σημείο της πόλης που «απάγκιαζε».
Θα έβγαζε εκεί τη νύχτα!
Γύρισε να του προσφέρει μια ακόμη κουβέρτα και λίγο φαγητό. Το πρωί που
τον αναζήτησε, είχε μαζέψει τα «υπάρχοντά του» και είχε εξαφανιστεί. Ως
το επόμενο βράδυ που θα επέστρεφε…
Μάθαμε ότι ο πολίτης αυτός αναζήτησε τρόπους να εξασφαλίσει μόνιμη
βοήθεια, ο άστεγος συνάνθρωπός μας. Απευθύνθηκε μάλιστα και στην πρόνοια
του δήμου. Τον ενημέρωσαν ότι θα πρέπει να τον βρει να τον οδηγήσει ως
την υπηρεσία να του εξασφαλίσουν ένα βιβλιάριο απορίας… Είναι μια μορφή
βοήθειας και αυτή, αλλά σίγουρα δεν του εξασφαλίζει τη στέγη που έχει
ανάγκη…
Ασφαλώς δεν αποτελεί τη μοναδική περίπτωση στην Ηλεία ο άστεγος της Αμαλιάδας.
Στον Πύργο έχουν επίσης αναφερθεί περιπτώσεις συνανθρώπων μας που
βρίσκουν τα βράδια καταφύγιο στο χώρο του σιδηροδρομικού σταθμού. Και
άλλοι που ανοίγουν τα κλειστά σπίτια της παραλιακής ζώνης, από Σπιάντζα
ως το Κατάκολο, όχι για να κλέψουν κάτι, αλλά απλά για να βρουν χώρο
στεγασμένο να κοιμηθούν τώρα το χειμώνα.
Ίσως είναι επομένως ώρα υπηρεσίες και φορείς που δραστηριοποιούνται στον
τομέα της προσφοράς βοήθειας προς τους συνανθρώπους μας, να αναζητήσουν
τρόπους και χώρους όπου θα βρίσκουν καταφύγιο συνάνθρωποί μας, που
βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη.
Διαδικασίες για να διαπιστωθεί το κατά πόσο όντως έχουν ανάγκη στήριξης,
υπάρχουν. Αρκεί να υπάρξει και η πρόθεση από πλευράς της κοινωνίας μας
και των φορέων της. Όχι υπό την μορφή της φιλανθρωπίας, αλλά της
αλληλεγγύης.
