Αν
η Κριμαία ενταχθεί στη Ρωσία μετά το προγραμματισμένο δημοψήφισμα, θα
είναι αλλη μια αλλαγή απο τις πολλές αλλαγές που εχουν γίνει στον χάρτη
της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια της θυελλώδης ιστορίας της χώρας.Η Κριμαία, μια μικρή χερσόνησος στη Μαύρη Θάλασσα,νότια της Ρωσίας και της Ουκρανίας, είναι πλέον το επίκεντρο της ουκρανικής κρίσης.
Τον 18ο αιώνα, ήταν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με κυβερνήτη τον Χαν, των Τατάρων της Κριμαίας.
Ο παραπάνω χάρτης του 1769 δείχνει την χερσόνησο της Κριμαίας στο κέντρο, σε κίτρινο χρώμα όπως ειναι η Τουρκία και η Ταρταρία. Η Ρωσία εμφανίζεται με μπλε χρώμα.
Η Κριμαία ηταν κομμάτι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μεχρι και που την διεκδίκησε απο τους Τατάρους η Αικατερίνη Β” της Ρωσίας ή Μεγάλη Αικατερίνη (όπως φαίνεται στον παρακάτω χάρτη) και την ενέταξε στην Ρωσική Αυτοκρατορία.
Έμεινε ως τμήμα της Ρωσίας μέχρι και το 1954, όταν ο Σοβιετικός ηγέτης Νικίτα Χρουστσόφ την «έδωσε» στην Ουκρανία (διαβάστε εδω το άρθρο: “Κριμαία: Το «δώρο» του Χρουστσόφ στην Ουκρανία πριν από 60 χρόνια”).
Στον παρακάτω χάρτη του 1932 η Αυτόνομη Δημοκρατία της Κριμαίας βρίσκεται εντός της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οπου φαίνεται η γειτονική Δημοκρατία της Ουκρανίας εντός της Σοβιετικής Ένωσης αριστερά σε ροζ χρώμα, και δεξιά η Ρωσική Ομοσπονδία εντός της Σοβιετικής Ένωσης σε πράσινο χρώμα.
Βέβαια οταν όλα αυτα ηταν υπο Σοβιετικό έδαφος δεν ειχε καμία ιδιαίτερη σημασια.
Όμως το 1991 κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Και απο την μια μέρα στην άλλη, η Ρωσία και η Ουκρανία έγιναν δυο διαφορετικές χώρες, με την Κριμαία να βρίσκεται ακόμα στην Ουκρανία.
Ο παρακάτω χάρτης της Ουκρανίας ειναι απο το 1996 και δείχνει πώς ειναι η χώρα προς το παρόν
Όσο για το κύριο μέρος της Ουκρανίας, πάντα άνηκε σε δυο μέρη. Η Δυτική Ουκρανία ήταν πάντα συνδεδεμένη με την Ευρώπη.
Ας πάρουμε για παράδειγμα την Lviv – όπως ονομάζεται τώρα – στο Δυτικό κομμάτι της Ουκρανίας.
Στον χάρτη – παρακατώ – φαίνεται με την ρώσικη ονομασία της IbBIB. Παρέμεινε ως ενα μέρος της σοβιετικής Ουκρανίας, γνωστή ως Lvov – μια ρωσική εκδοχή του ονόματός της – έως ότου η ΕΣΣΔ κατέρρευσε το 1991, όταν και επανήλθε στο όνομα Lviv .
Σε αυτό τον χάρτη του 1775, όπου επισημαίνεται ως Λεοπόλ, είχε γίνει μέρος της αυστριακής αυτοκρατορίας, όπου ήταν επίσης γνωστή ως Lemberg.
Και το 1940, πλέον μέρος της Πολωνίας, βρεθηκε υπο σοβιετική κυριαρχία και υπήρξε κομμάτι μιας μυστικής συμφωνίας μεταξύ του Χίτλερ και του Στάλιν .
Ο παρακάτω χάρτης δείχνει την προσάρτηση που ηταν μέρος του Συμφώνου Μολότωφ – Ρίμπεντροπ το 1939.
Πολλοί Τάταροι της Κριμαίας κατηγορήθηκαν για συνεργασία με τη ναζιστική Γερμανία και εκτοπίστηκαν από τον Στάλιν το 1944, στο τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Αργότερα τους επιτράπηκε να επιστρέψουν στην πατρίδα τους, αλλά παραμένουν επιφυλακτικοί.
Μερικοί Ουκρανοί εθνικιστές θεώρησαν τον Στάλιν μεγαλύτερο εχθρό ακόμη και από τον Χίτλερ. Ειναι και ένας απο τους λόγους που δεν εμπιστευονται την Μόσχα, την παλιά κατοχική δύναμη.
Και αυτός είναι ο λόγος που ο Πούτιν προειδοποιεί διαρκώς για την απειλή που μπορεί να προκύψει από δεξιούς εξτρεμιστές στη Δυτική Ουκρανία.
Φαίνεται οτι οι παλιοι φόβοι και η δυσπιστία συνεχίζουν να διαμορφώνουν τις σημερινές απόψεις.
Ωστόσο στο ανατολικό κομμάτι της Ουκρανίας, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν βλέπουν τη Ρωσία ως εχθρό αλλά ως ένα «μέρος της οικογένειας».
Σε αυτό τον χάρτη του 18ου αιώνα τα εδάφη της Ρωσίας φτάνουν μέχρι το Κίεβο.
Το Κίεβο ηταν η αρχή. Η Ρωσία ξεκίνησε απο το Κίεβο πριν απο 1000 χρόνια, ειναι η γενέτειρα του ρωσικού κράτους και της ρωσικής ορθόδοξης εκκλησίας.
Ενα γεγονός το οποίο είναι σχεδόν ιερό. Αυτός είναι και ένας απο τους λόγους που ο Πούτιν δεν θέλει να το αφήσει. Και αυτά τα βαθιά και φορτισμένα συναισθηματα είναι αυτό που κάνουν αυτή τη κρίση τόσο επικίνδυνη.
Το ανησυχητικό βέβαια ειναι ότι εάν οι χάρτες της Ουκρανίας χρειάζεται να επαναπροσδιορισθούν για άλλη μια φορά μετά από το δημοψήφισμα, αυτό το μόνο που θα προκαλέσει είναι κι άλλα επεισόδια βίας…
Πηγές – BBC/British Library
ΠΗΓΗ:http://www.onalert.gr/
