Είναι διάχυτη η πεποίθηση ότι οι δημο(σ)κόποι είναι λίγο
μπαγαπόντηδες. Εξάλλου, άμα είσαι καλός στη δουλειά σου κι έχεις και
λίγη φαντασία, τα κάνεις ό,τι θέλεις τα νούμερα. Μπορείς να λες ψέματα,
ακόμα και χωρίς να παραποιείς τα στοιχεία (με εντολή Σαμαρά), αλλά με
απλές αναγωγές ή στριμώχνοντας τα νούμερα μέσα σε εξωτικά τεστ
στατιστικής σημαντικότητας κι άλλα περίτεχνα, ακατανόητα από τους
πολλούς.
Αλλά είναι... και μερικά πράγματα που όσο κι αν θέλεις
να τα κρύψεις, δεν κρύβονται: αν αγνοηθούν οι αναγωγές και τα
μπουρδουκλώματα, κανείς μας –ο καθένας για τους λόγους του- δεν είναι
ευχαριστημένος από τον μεγάλο μας ηγέτη, Αντωνάκη “Πρωθυπουργό” και τους
άλλους από τους παραποτάμιους ελαιώνες, σύμφωνα με τα τελευταία
ευρήματα των δημο(σ)κόπων.
Τι εμποδίζει, λοιπόν, τον σχηματισμό της αξιωματικής
αντιπολίτευσης να ξεκολλήσει το κάρο από τις λάσπες κι όλο
ανοιγοκλείνει η ψαλίδα του πρώτου από τον δεύτερο και του δεύτερου από
τον πρώτο, σε μια ζοφερή εποχή που άνοιγε-κλείνε η ψαλίδα, ψαλιδίζει,
μισθούς, συντάξεις, όνειρα και ζωές…?
Λένε ψέματα οι δημο(σ)κόποι? Πιθανότατα, αλλά από
την άλλη μεριά, εμείς οι πολίτες δεν φαίνεται να πολυεμπιστευόμαστε αυτά
που μας προτείνει ο Συ.Ριζ.Α.
Τι συμβαίνει
δύο χρόνια μετά τις εκλογές που τις έχασε η αριστερά επειδή θα μας
έπαιρνε τα σπίτια? Όλοι βλέπομε, καθαρά πια, τι συμβαίνει: ετοιμάζεται
να τα πάρει η σημερινή κυβέρνηση των ολετήρων τα φορτωμένα με ειδεχθείς
φόρους σπίτια μας, για να τα παραδώσει σε εκείνους που ξέρουν να
τυλίγουν ξένα σπίτια σε περίπλοκα χρηματοοικονομικά πακέτα.
Τι συμβαίνει άραγε δύο χρόνια μετά τις εκλογές που
τις έχασε η αριστερά επειδή θα μας έπαιρνε τις καταθέσεις? Όλοι βλέπομε,
καθαρά πια, τι συμβαίνει: το ευρωπαϊκό διευθυντήριο ετοιμάζει
ανενόχλητα το σχέδιο για το καινοφανές bail-in, τη διάσωση των άλογων
και κατεστραμμένων τραπεζιτών με χρήματα των καταθέσεων μας.
Τι συμβαίνει άραγε δύο χρόνια μετά τις εκλογές που
τις έχασε η αριστερά επειδή θα μας οδηγούσε στην καταστροφή? Όλοι
βλέπομε, καθαρά πια, τι συμβαίνει, γιατί συμβαίνει δίπλα μας: τα σπίτια
των γειτόνων μας με κομμένο το ρεύμα πληθαίνουν, οι ουρές στα συσσίτια
μεγαλώνουν, τα δελτία των αυτοκτονιών πυκνώνουν καθημερινά.
Τότε, γιατί δεν μπορεί να εμπνεύσει η αξιωματική
αντιπολίτευση και μάλιστα μέσα σε συνθήκες ομολογημένης ανθρωπιστικής
κρίσης, όταν ξεπουλιούνται δημόσια περιουσιακά στοιχεία κοψοχρονιά, όταν
συρρικνώνεται η δημόσια παιδεία αναίσχυντα, όταν καταστρέφονται οι
δομές υγείας που καταρρέουν με πάταγο, όταν το φαγοπότι συνεχίζεται
απρόσκοπτα, μόνο που είναι πια στενότερος ο κύκλος των συνδαιτυμόνων?
Τα μαγειρεύουν τόσο έντεχνα τα ευρήματά τους οι μπαγάσες οι δημο(σ)κόποι ή συμβαίνει κάτι άλλο?
Μήπως
χάθηκε εκείνη η δυναμική που δυο χρόνια πριν απέπνεε η προσπάθεια
εθνικής ανασυγκρότησης στο τετράπτυχο (α) της άμεσης ένταξης του
πτωχευμένου τραπεζικού συστήματος υπό εθνικό έλεγχο, (β) της κήρυξης της
χώρας σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης σύμφωνα με τα οριζόμενα στο διεθνές
δίκαιο, (γ) της θέσπισης ανεξάρτητης επιτροπής λογιστικού ελέγχου του
δημόσιου χρέους και (δ) του σχεδιασμού της παραγωγικής ανασυγκρότησης
της χώρας προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος?
{Που είναι το "Plan-B"? Γιατί "Plan A" όταν δεν έχεις καλά-καλά ούτε διατροφική επάρκεια, είναι αυτό της κωλοτούμπας...}
