του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Με το πιστόλι στον κρόταφο έχουν την Ελλάδα οι συμμορίες της
Ευρώπης, που οι ντόπιοι δουλόφρονες επιμένουν να αποτελούν «εταίρους και
δανειστές»...
Πρόκειται για κατάντια μιας χώρας που την παραδίδουν συνειδητά οι προσκυνημένοι
ηγέτες της, αξιοποιώντας προς τούτο και την απάθεια του πελαγωμένου λαού της.
Υπεύθυνο γι αυτή την κατάντια, είναι... το πολιτικό προσωπικό της
χώρας στο σύνολό του. Ταπεινωμένοι διαχειριστές, αντιπολιτευόμενοι αβανταδόροι,
αλλά και αμπελοφιλοσοφούντες απρόθυμοι, συνθέτουν το πάζλ των ολίγιστων
πρωταγωνιστών, σε μια εποχή που ο τόπος έχει ανάγκη από εμπνευστές και ηγέτες.
Σήμερα η αξιωματική αντιπολίτευση αποκαθηλώθηκε. Σε μια
ύστατη κίνηση αυτοταπείνωσης με λαγό όπως πάντα το κ. Σταθάκη, προσχώρησε και
τυπικά στο στρατόπεδο του κατοχικού διαχειριστή, πράγμα που ουσιαστικά την
καθιστά κόμμα - δηλωσία, με τον ηγέτη της να διεκδικεί επάξια το ρόλο του Τσιριμώκου
στο μελλοντικό πολιτικό σκηνικό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσα από μια πορεία αλλεπάλληλων κλυδωνισμών και
πολιτικών ταλαντεύσεων, πέταξε και το τελευταίο φύλο συκής, παρέχοντας επί της ουσίας
ψήφο εμπιστοσύνης στη συγκυβέρνηση των ανδρεικέλων, και...
μέσω αυτής (και δια στόματος Σταθάκη) διεμήνυσε στους
ευρωσυμμορίτες την πρόθεσή του να στηρίξει εμμέσως αλλά με απόλυτη σαφήνεια το
βρώμικο κατοχικό σχέδιο σε βάρος της χώρας, διεκδικώντας έτσι το δικό του
θλιβερό ρόλο σ αυτό το πέτρινο πολιτικό σκηνικό.
Η απάντηση βεβαίως δεν άργησε να έρθει από τους χορογράφους
του Βερολίνου. Έχοντας πλήρη επίγνωση για τον υπερσυνωστισμό προθύμων να τους υπηρετήσουν
από το ελληνόφωνο πολιτικό προσωπικό, προέβησαν πριν από λίγο σε μια θεαματική
κίνηση καθολικού ξεβρακώματος όλων.
Η προειδοποίησή – εκβιασμός που εξέπεμψαν ήταν σαφής: «Είτε
συμφωνείτε με την τρόικα μέχρι την άλλη εβδομάδα είτε θα έχετε Μνημόνιο όλο το
2015».
Αυτή η εξέλιξη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία, (δείτε πως προειδοποιούσαμε σε χρόνο ανύποπτο από την εποχη της ΔΕΘ) και όλα δείχνουν
πως μπαίνουμε ολοταχώς σε μια κρίσιμη περίοδο ραγδαίων αλλαγών και απρόβλεπτων
πολιτικών εξελίξεων.
Ο ελληνόφωνος πρωθυπουργός συνειδητοποιεί, πως τα αφεντικά
στα οποία προσκύνησε, είναι πλέον αποφασισμένα να τον πετάξουν σαν την τρίχα
από το προζύμι. Βλέπει θορυβημένος να του τσαλακώνουν αδίστακτα κάθε επικοινωνιακή
πρωτοβουλία που αποσκοπεί στη διασφάλιση της προσωπικής πολιτικής του
επιβίωσης, και επιχειρεί απεγνωσμένα να διατηρήσει την πρωτοβουλία των
κινήσεων.
Στα πλαίσια αυτής της πολιτικής ανασφάλειας, ο δικός του
λαγός (και μιλάμε για τον Άδωνη Γεωργιάδη), επεχείρησε χθες να κανιβαλίσει
στρεφόμενος κατά του συνενόχου και συνεταίρου του στον κυβερνητικό θίασο,
χρεώνοντας σε ατολμίες του ΠΑΣΟΚ τις όποιες καθυστερήσεις έχουν παρουσιαστεί,
στη καθολική θεσμική ανατροπή την οποία βάφτισαν «πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων».
Ο Βενιζέλος από την άλλη έχοντας πλήρη επίγνωση για το που
πάει το πράγμα, και κυριευμένος από ανησυχία για το δικό του πολιτικό μέλλον
μέσα στην εξουσιοπαραφροσύνη του, επιχειρεί βεβιασμένα επαναπροσεγγίσεις τόσο
με το Σημίτη όσο και με τον Παπανδρέου, στην προσπάθειά του να χτίσει ένα
μέτωπο αλληλέγγυων με τους ολετήρες και συνενόχους του για την καταστροφή του
τόπου. Σύνθημά του: «ή μαζί θα επιβιώσουμε ή και οι τρείς μαζί θα καταστραφούμε».
Θα πρέπει εδώ να σημειώσουμε πως οι εξελίξεις που λαμβάνουν
χώρα μετά το «δόσιμο» του Καρατζαφέρη και την παραπομπή του σε δίκη, χτυπούν και για τους τρεις καμπανάκι συναγερμού.
Η τριανδρία του αίσχους, έχει κάθε λόγο να ανησυχεί για το ποιος θα είναι ο επόμενος, αφού και οι
τρείς έχουν χεσμένη τη φωλιά τους.
Απ όλα τα παραπάνω βεβαίως, δε θα πρέπει να αποσυνδέσουμε
ούτε το φυλλορρόημα της ομάδας των «ανεξαρτήτων» βουλευτών, ούτε φυσικά και την
ολοκληρωτική αποδόμηση του κόμματος του Καμμένου.
Όπως αντιλαμβάνεστε λοιπόν, η προχθεσινή πρωτοβουλία του
λαγού Αλέξη Μητρόπουλου, δεν είναι διόλου αποσυνδεδεμένη από τη σημερινή
ξεφωνημένη στάση του έτερου λαγού (του κ. Σταθάκη), και ήδη μπαίνουμε πλέον
στον αστερισμό ραγδαίων πολιτικών εξελίξεων.
Το πολιτικό σύστημα έχει ξεβρακωθεί. Οι επιμέρους συντελεστές
του, είναι δεμένοι χειροπόδαρα, αφού με το βίο και την πολιτεία τους έχουν
καταφέρει να τους έχουν όλους στο χέρι τα επιτελεία της κομαντατούρ, επομένως
το να δηλώνουν παντιοτρόπως πρόθυμοι να υπηρετήσουν το εφιαλτικό της σχέδιο,
είναι μάλλον μονόδρομος σ αυτές τις συνθήκες.
Οι «εταίροι και δανειστές» ρίχνοντας και πάλι τη μάσκα τους,
αποδεικνύουν γι ακόμη μια φορά αυτό για το οποίο επιμένουμε εδώ στο «ΕΛΛΗΝΙΚΟ
ΦΟΡΟΥΜ», ότι δηλαδή δεν είναι ούτε εταίροι, ούτε δανειστές.
Είναι μια αδίστακτη
συμμορία εκβιαστών τοκογλύφων, μαφιόζικα οργανωμένων που τα υποτιθέμενα δημόσια χρέη τα φόρτωσαν στις πλάτες των λαών της Ευρώπης διασφαλίζοντας τη σωτηρία των
τραπεζιτών, και τα χρησιμοποιούν εκ του ασφαλούς και χωρίς να ρισκάρουν τίποτε,
ως εργαλείο εκβιασμού των λαών, ως μέσο χειραγώγησης των δουλικών κυβερνήσεων, ως
πολιορκητικό κριό καθυπόταξης της εθνικής κυριαρχίας κάθε χώρας.
Είναι τραγικό που μετά από αυτή την προκλητική εξέλιξη, ο πρωτεργάτης του προδοτικού PSI, συνεχίζει να κυκλοφορεί ελεύθερος, επιμένοντας να έχει κολλημένη στη μούρη του τη μάσκα του σωτήρα.
Μέσα σ αυτές
τις συνθήκες ο ελληνικός λαός, βουτηγμένος μέχρι το λαιμό στις
ψευδαισθήσεις, στην πολιτική παραμύθα και στην ανυπαρξία οράματος,
παρατηρεί τη ζωή και την πατρίδα του να αφυδατώνονται, μην τολμώντας καν
να δει τι έρχεται την επόμενη μέρα.
Κι ενώ αυτή τη
μαύρη εποχή, η χώρα παραπαίει χωρίς προοπτική και με ανύπαρκτη
στρατηγική στόχευση σε ένα ρευστό γεωπολιτικό περιβάλλον, οδηγούμενη από
γενίτσαρους που σφετερίζχονται την πολιτική εξουσία στο κρεβάτι του
Προκρούστη για τον καθολικό της διαμελισμό, η παραδοσιακή Αριστερά
που θ αμπορούσε εν δυνάμει να αποτελέσει τον εμπνευστή του πολιτικού
ξεσηκωμού και τον οργανωτή της γενικευμένης και στοχευμένης εξέγερσης, παραμένει
μοιραία και άβουλη, αρκούμενη σε νουθεσίες και σε αναθέματα για την
"αντιλαϊκότητα των μέτρων", έχοντας ουσιαστικά παραιτηθεί από το ρόλο
της και την κοσμοϊστορική της αποστολή.
Τραγικό... Μα ακόμη τραγικότερος θα είναι ο απολογισμός όλων μας, όταν ρειαστεί να κοιτάξουμε κατάματα την ιστορία.
"ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ"
