Τα
σημάδια καθημερινά γίνονται όλο και περισσότερα. Οι πολιτικές,
οικονομικές και κοινωνικές εξελίξεις φανερώνουν αυτό που πλέον μοιάζει
αναπόφευκτο: Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα βήμα πριν απο την εξουσία.
Σε αυτό το κείμενο θα εξετάσουμε τα γεγονότα και θα αναλύσουμε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας για το τι είδους διακυβέρνηση μπορούμε να περιμένουμε απο το ΣΥΡΙΖΑ. Καταρχήν, οφείλουμε... να ξεξαθαρίσουμε απέναντι στους αναγνώστες μας ότι είναι απαράδεκτο για μία χώρα με τα πολυσύνθετα προβλήματα...
Σε αυτό το κείμενο θα εξετάσουμε τα γεγονότα και θα αναλύσουμε τα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας για το τι είδους διακυβέρνηση μπορούμε να περιμένουμε απο το ΣΥΡΙΖΑ. Καταρχήν, οφείλουμε... να ξεξαθαρίσουμε απέναντι στους αναγνώστες μας ότι είναι απαράδεκτο για μία χώρα με τα πολυσύνθετα προβλήματα...
της Ελλάδας να περιμένει λύση μέσα απο τις εκλογές. Η λογική της
ανάθεσης, δηλαδή να βρω ένα σωτήρα που θα του αναθέσω με σώσει, ενώ εγώ
θα κάνω ακριβώς ότι έκανα πριν, είναι ηλίθια, αδιέξοδη και συγχρόνως
αναχρονιστική.
Είναι αδιανόητο να υπάρχουν αυτά τα τεράστια ποσοστά ανεργίας, ιδιαίτερα
στους νέους, οι τρομακτικές ελλείψεις σε Υγεία και Παιδεία, η
ατιμωρησία των ολιγαρχών, η αυθαιρεσία των μπάτσων, η ανεπάρκεια των
δικαστών και εμείς να περιμένουμε τις εκλογές για να ρίξουμε ένα
φακελάκι και να εκτονωθούμε. Η μόνη ορατή προοπτική βελτίωσης είναι να
δημουργήσουμε και να μετέχουμε σε αυτο-οργανωμένα εγχειρήματα απο τα
κάτω, όπου όλοι έχουν ευθύνη και οι αποφάσεις λαμβάνονται συμμετοχικά,
χωρίς αρχηγούς, βασιλιάδες και αρχιμανδρίτες.
Το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές που έγιναν τον Οκτώβριο του 2009, πήρε
315.665 ψήφους και ποσοστό 4,6%. Αυτές οι εκλογές έγιναν μόλις 8-9 μήνες
μετά την εξέγερση του Δεκέμβρη του 2008 και τις άγριες επιθέσεις της
νεολαίας απέναντι σε τράπεζες, αστυνομικά τμήματα και πολυεθνικές
εταιρίες. Σε γενικές γραμμές, η στάση του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αξιοπρεπής, αφού
αναγνώριζε τα κοινωνικά αίτια που πυροδότησαν τις συγκρούσεις, έμεινε
μακριά απο τις ψεκασμένες θεωρίες περί αμερικανοκίνητων που ήθελαν να
φάνε τον Καραμανλή και για αυτό το λόγο κινδύνευσε να μείνει εκτός
Βουλής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2009 ήταν σε πλήρη αντίθεση με την άποψη των αδίστακτων
νοικοκυραίων, των μεγαλύτερων παράσιτων που έχουν περπατήσει στον
πλανήτη Γη. Ο ΣΥΡΙΖΑ απογειώθηκε όταν στις διπλές εκλογές που έγιναν το
2012 είδε τα ποσοστά του να αυξάνονται και να πηγαίνουν στο 26,8%. Ήταν
το κόμμα που κατάφερε να εξαργυρώσει εκλογικά τις πλατείες, τους
αγανακτισμένους και την απίστευτη αστυνομική επέμβαση στις 29/6/2011,
μετά από πολύωρες συγκρούσεις ανάμεσα στους διαδηλωτές και τα λαομίσητα
ΜΑΤ. Ο ΣΥΡΙΖΑ του 2012 έλεγε τα προφανή, που εξακολουθούσαν να
ακούγονται τουλάχιστον τρομακτικά στα αυτιά των σιχαμένων νοικοκυραίων.
Μετά απο λίγο καιρό, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ κατάλαβαν ότι το ταβάνι τους
είναι το 29-30% και πως αν θέλουν να γίνουν κυβέρνηση θα πρέπει άμεσα να
στρογγυλέψουν τις γωνίες του πολιτικού λόγου τους και να μαζέψουν τα
συντηρητικά δίποδα που δεν θέλουν να αλλάξει τίποτα, ακόμα και σε μία
χρεοκοπημένη χώρα. Και η αλήθεια είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε πολύ. Με
συνεχόμενα ταξίδια τόσο εντός, όσο και εκτός Ελλάδας, ο Τσίπρας
προσπάθησε να ηρεμήσει τους νοικοκυραίους. Τους είπε να μην φοβούνται
και να μην τρομάζουν, τους κάλεσε να τον ψηφίσουν και τους διαβεβαίωσε
ότι δεν θα κάνει κάποια "πολιτική τρέλα".
Ο ΣΥΡΙΖΑ ασχολήθηκε με το ασφαλιστικό ταμείο των μπάτσων, τους παπάδες
και το Άγιο Όρος. Έχτισε μεθοδικά το προφίλ του κόμματος που θα
υπερασπιστεί τη μεσαία τάξη, θα μειώσει τις κοινωνικές εντάσεις, θα
επαναφέρει την ομαλότητα και θα ενώσει τους έλληνες. Πλέον έχουμε και τα
πρώτα χειροπιαστά δείγματα γραφής απο τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που δεν
έχουν κάνει τίποτα διαφορετικό σαν Περιφερειάρχες, σε σχέση με τους
προηγούμενους. Επιπλέον, έχουμε και τους ολιγάρχες, τύπου Αγγελοπούλου
να στάζουν μέλι για το κόμμα και τις ενοχλητικές φράσεις τύπου
"αμερικανοκίνητης χούντας" να εξαφανίζονται από τις ανακοινώσεις. Με
λίγα λόγια, είναι όλα έτοιμα.
Έτοιμα για μία κυβέρνηση που δεν κάνει τίποτα ριζοσπαστικό στην
οικονομία και καμία μονομερή ενέργεια απέναντι στους δανειστές. Μία
κυβέρνηση όλων των ελλήνων, και των ολιγαρχών και των μπάτσων και των
δικαστών και των ανέργων. Μία κυβέρνηση που θα συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο
και στην καλύτερη των περιπτώσεων θα κάνει κάτι που σε όλο τον
πολιτισμένο κόσμο είναι αυτονόητο, αλλά στην ορθόδοξη Ελλάδα των
χριστιανοταλιμπάν νοικοκυραίων φαντάζει ακατόρθωτο, πχ. μείωση της
προφυλάκισης, νομιμοποίηση των ελαφριών ναρκωτικών ή κάτι παρόμοιο.
Αυτός ο ΣΥΡΙΖΑ είναι συμβατός με τον έλληνα και για αυτό είναι μόλις ένα
βήμα μακριά απο την εξουσία. Απέχει χιλιόμετρα από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2012
και έτη φωτός από τον ΣΥΡΙΖΑ του 2009. Μπορεί να τον ψηφίσει ο σιχαμένος
νοικοκυραίος και λογικά θα τον ψηφίσει. Γιατί έχει γίνει σαν τα μούτρα
του.
